خیلی زشت است که کسی طلبه باشد و روخوانی اش اشتباه باشد!

وارث:در کانال ایتای حجت‎الاسلام و المسلمین احمد عابدی، از اساتید سطوح عالی حوزه علمیه مطلبی پیرامون قرآن و درست خواندن قرآن منتشر شده که در ادامه متن آن را می‌خوانید:

باید در بین ما طلبه‎ها متعارف باشد که حداقل ماهی یک ختم قرآن داشته باشیم، مطمئن باشید، امتحان کنید؛ یک روز که قرآن کم خواندید، ببینید درسی را که مطالعه می‎کنید چقدر وقت می‎گیرد و یک روز که زیاد قرآن می‎خوانید، همان درس چقدر وقت می‎گیرد، اگر مسائل معنوی را هم لحاظ نکنید و عادی نگاه کنید، در وقت انسان صرفه‎جویی می‎شود.

آنهایی که خیلی قرآن می‎خواندند، خیلی خدمت کرده‎اند، حدیثی در امالی سید مرتضی است که خانه‎ای که در آن قرآن خوانده نشود صفر است؛ یعنی چیزی نیست و قابل ذکر نمی‎باشد. حدیث دیگری می‎فرماید: «القرآن مأدبة الله؛ قرآن سفره خداست»، هر نعمتی بخواهید در قرآن هست. احتمال هم دارد به معنی ادبستان خدا باشد، چون مأدبة به معنای ادب هم می‎باشد. قرآن ادبستان خداست و خداوند به واسطه قرآن انسان را تربیت می‎کند.

قرآن کتاب تعالی و انس با خداست، ائمه علیهم السلام چقدر قرآن میخواندند؟ علما چقدر می‎خواندند؟ آیت الله حسن زاده آملی در کتاب هزار و یک نکته، یکی از نکته‎هایش این است؛ اسم چهل نفر از بزرگان را می‌آورد که زیاد قرآن می‎خواندند؛ مثلاً در مورد بوعلی سینا گفته که قرآن می‎خوانده و این کتابها را نوشته است. 

شهید مطهری اواخر عمرش فقط قرآن می‎خواند. آن روزی که شهید شد می‎گویند یک صفحه مطلب نوشته و الّا همه‎اش قرآن می‎خوانده است، خود امام خمینی(ره)، روزهای معمولی روزی سه جزء قرآن می‎خوانده و ماه مبارک رمضان هرچند روز یک ختم داشته است. خلاصه قرآن زیاد بخوانید و این خیلی زشت است که کسی طلبه باشد و روخوانی اش اشتباه باشد. این عیب را آدم کجا ببرد؟

خیلی از ما تا به حال یک بار هم پیش استاد روخوانی قرآن نداشته‌ایم، در قدیم متعارف بود که هر طلبه‎ای روخوانی را پیش استاد قرائت می‎کرد، بعضی کلمات هست که کتابتش با قرائتش فرق می‎کند؛ مثل این آیه «لکنّا هو الله ربّی»، که «لکنّا»، نوشته می‎شود ولی «لکنّ»، خوانده می‎شود.

در شرح حال بعضی از اصحاب معصومین(ع)، هست که با اینکه عرب بودند، حتی تا ۱۰ بار روخوانی را پیش استاد خوانده‎اند. مثلاً عطیه ـ همان کسی که اربعین با جابر به کربلا آمد ـ هشت دوره قرآن را پیش استاد خوانده است و اینگونه بوده که شاگرد برای استاد می‎خوانده تا استاد تأیید بکند که درست یاد گرفته یا نه. حالا که الآن این کار رسم نیست، حداقل نوار قاری‎ها را گوش دهیم و ببینیم چگونه تلاوت می‎کنند. پس روخوانی را باید دقت کرد، نباید از این حیث اشتباه داشته باشیم.