حجت‌الاسلام میرزامحمدی: پوشیدن لباس مشکی از کمترین لوازم اندوه برای اهل بیت(ع) است
مراسم هیئت حضرت علی‌اکبر(ع) با سخنرانی حجت‌الاسلام‌و‌المسلمین محمد میرزامحمدی برگزار شد.
در این مراسم حجت‌الاسلام میرزامحمدی در خصوص پوشیدن لباس مشکی در عزاداری اهل بیت(ع) گفت: قرآن کریم در سوره مبارکه شوری آیه ۲۳ اجر و مزد رسالت نبوی را موّدت نسبت به اهل بیت پیغمبر(ص) می‌داند و به مقتضای این موّدت که در حقیقت ابراز عینی و عملی محبت است به تعبیر علامه طباطبایی(ره) در تفسیر المیزان، انسان در ایام شادی و عزای اهل بیت(ع) وظیفه‌ای دارد که این موّدت، ابزار و لوازمی دارد که یکی از آن ابزار در روایات ما به وفور یافت می‌شود و از مختصات شیعه معرفی شده است.
این مدرس حوزه، ضمن اشاره به خصوصیات شیعیان با استناد به روایاتی از امیرالمؤمنین(ع)، امام صادق(ع) و امام رضا(ع) گفت: یکی از ویژگی‌های شیعیان، یار، ناصر و یاور اهل بیت(ع) بودن است. امیرالمؤمنین(ع) می‌فرماید «پروردگار عالم در بین همه آفرینش، ما را گلچین فرمود و در بین بقیه انسان‌ها شیعه را برای ما اهل بیت گلچین کرد تا یار و ناصر ما باشند». همچنین در مدار همین نصرت امام، حضرت امیر(ع) به چند ویژگی اشاره کرده‌اند؛ یکی از آن ویژگی‌ها این است که به شادی ما شاد و به عزای ما عزادار هستند که در روایات ریآن بن‌شبیب که مرحوم صدوق در امالی مجلس ۲۷ آورده‌اند، حضرت رضا(ع) این حزن و غم و اندوه شیعه نسبت به امامش را از عوامل معیّت در بهشت با اهل بیت(ع) بیان کرده‌اند «یابن شبیب اگر دوست داری با ما اهل بیت(ع) در روز قیامت هم‌سان باشی، با اندوه ما اندوهگین باش».
میرزا محمدی ادامه داد: این اندوهگین شدن برای اهل بیت(ع) یک لوازمی دارد که کمترین آن، پوشیدن لباس عزا و جامه ماتم است که رنگ این جامه ماتم هم، نه در اسلام؛ بلکه در همه اقوام و ملل، ایرانی‌های باستان، یونانی‌های باستان، یهودی‌ها و مسیحی‌ها و حتی در بین جامعه اعراب از مصر و عراق و شام و حجاز و حتی در بین کتب تاریخ، شعر، لغت و سیره می‌بینیم که این لباس یک لباس ماتم و این رنگ، یک رنگ عزا (مشکی) بوده است.
وی همچنین تأکید کرد: در همه‌ی این جوامع هم مقیّد بودند که این را بعنوان علم ماتم و لباس عزا در بین رنگ‌های دیگر انتخاب کنند که البته این پیشینه تاریخی برای ما ارزش مذهبی ندارد، زیرا ما مسلمان هستیم و نگاهمان به قرآن و سنت است. آن‌ها در واقع به نوعی مأید می‌توانند قرار بگیرند که هم یک پیشینه تاریخی دارد که بدانیم از کجا آمده و هم ببینیم آنچه که اهل‌بیت عصمت و طهارت(ع) فرمودند و خود عمل کرده‌اند و امّت پیامبر در مرعی و منظر پیامبر و حضرات معصومین این لباس به عنوان لباس عزا انتخاب کرده‌اند، آن گزاره‌های تاریخی هم که خارج از دایره اسلام است، به کمک این روایت می‌آید.
میرزامحمدی ضمن اشاره به تاریخ صدر اسلام افزود: در صدر اسلام و از ابتدای تأسیس حکومت اسلامی و تأسیس مسجدالنبی، به نقل موّرخین فرقین بیش از ۸۰ غزوه تا تشکیل حکومت اسلامی بر پیغمبر تحمیل شد و پیغمبر در این دوره عزیزانی از دست دادند؛ بنابراین در سیره عملی این اصحاب پیامبر(ص) می‌بینیم که این‌ها در سوگ عزیزانشان این لباس و این رنگ را به عنوان لباس ماتم انتخاب کردند.
همچنین، در جنگ بدر زن‌های عزادار مشرکین هم لباس مشکی پوشیدند. سال بعد در واقعه جنگ احد، هفتاد نفر از مسلمین از جمله حمزه سیدالشهدا به شهادت رسیدند و زن‌های داغدار انصار مثل زینب دختر ام‌السلمه، لباس مشکی پوشیدند در این موقعیت پیغمبر نه تنها نهی نکردند، بلکه حدّ این لباس پوشیدن را سه روز هم تذکر دادند.
این سخنران مذهبی روایات دیگری از مشکی پوشیدن اهل بیت(ع) در دوران اسلامی یادآور شد و گفت: در عزای حضرت جعفرابن‌ابیطالب(ع)، شهید جنگ موته، پیغمبر اکرم(ص) وارد منزل اسماء بین امیس، همسر جعفر شدند و به دیگران سفارش کردند که چون عزادار هستند، آتش مطبخ این خانواده را نباید روشن کنند. این سنت پیامبر بوده است، دیگران تا سه روز غذا درست می‌کردند و سنت نبوی است که عزاداران مشغول اقامه عزا بشوند و مشغول پخت و پز نشوند.
در روز پایانی عمر پیغمبراکرم، ایشان لباس مشکی به تنشان بود، گویا پیغمبر اکرم (ص) با این لباس به فتنه‌هایی که بلافاصله بعد از خودشان قرار است اتفاق بیافتد خبر می‌دهند.
وی تصریح کرد: اهل بیت امام حسین(ع) هنگام آمدن از کربلا به مدینه لباس مشکی به تن کرده بودند. «و کنّ لایشتکین من حرّ و لا برد» یعنی اهل بیت(ع) لباس مشکی را در این فصل گرما و سرما اصلا عوض نکردند. در نقلی دیگر گفته‌اند تا قیام مختار، یعنی ۶۶ هجری زن‌ها آرایش نکردند، سرمه نکشیدند، مو کوتاه نکردند و زینت نکردند. «و کان علی ابن الحسین یعمل لهنّ الطعام» یعنی هنگام اقامه عزای عمه‌ها و خواهر‌های زین العابدین، امام سجاد(ع) غذای این عزاداران را تهیه می‌کرد در واقع احسان حتی خدمت‌گزاری برای پخت غذا در مجالس عزای سیدالشهداء(ع) ریشه در روایات و سیره عملی معصومین دارد.
این مبلغ حوزوی گفت: صبح روز ۲۱ ماه رمضان سال چهل هجری بعد از دفن بدن امیرالمؤمنان(ع)، اولین نماز صبح به امامت امام حسن مجتبی(ع) اقامه شد و امام مجتبی(ع) بعد از نماز خطبه خواندند، ابن عباس و اسبق بن نبته هر دو می‌گویند که این دو برادر در شهادت امیرالمؤمنین(ع) لباس مشکی به تن کرده بودند.
در سوگ سیدالشهدا(ع) حضرت ام‌السلمه وقتی هنوز غافله مدینه نیامده بود، خبر داد که حسین(ع) کشته شده و بعضی‌ها حتی مسخره‌اش کردند و گفتند کجا کشته شده؟ گفت پیغمبر به من فرموده بود «این تربت وقتی خونی شد بدان که حسین مرا کشته‌اند». گویا پیغمبر را در خواب زیارت کرد و دید پیغمبر موی پریشان، گریبان پاره کرده، یا رسول الله! چه شده؟ فرمود از کربلا می‌آیم، رفته بودم برای حسینم قبر حفر کنم. نگاه به تربت کرد دید غرق خون است، قسمتی از این تربت را به صورت مالید و بعد آمد یک پرچم سیاه در مسجد رسول الله بنا کرد و لباس سیاه به تن کرد.
میرزا محمدی در پایان سخنان خود در خصوص مستحب بودن لباس مشکی نتیجه‌گیری و بیان کرد: لذا فقهای ما نسبت به این لباس عزا که بر سالار شهیدان و دیگر ائمه پوشیده می‌شود، فتوا به جواز یا بعضا استحباب داده‌اند، لذا آن اخباری که از پوشیدن لباس سیاه نهی می‌کند، قدرت مقابله با این ادّله را ندارد و آن‌ها هم استثناء شد، لباس فرعون، لباس اهل جهنم، لباس شیطان، بعضی از شارحین گفته‌اند این کنایه از بنی‌العباس است که با این لباس مشکی و پرچم یالثارات، بنی‌امیه را کنار زدند و مردم را فریب دادند که ما منتقم خون حسین هستیم و چون لباس رسمی‌شان مشکی بود، ائمه به آن لباس رسمی حمله کردند، فلذا آن سه روایتی که در وسائل دارد در ارتباط با لباس مشکی که لباس شیطان است، این سه روایت ناظر بر لباس مشکی بنی‌العباس است و آن کراهتی هم که برایش بیان شده است ناظر بر مجلس امام حسین(ع) و پوشش بر عزای سالار شهیدان نیست.
منبع:ایکنا
افزودن دیدگاه جدید