علت حرمت و حلیت احکام چیست؟

 مراسم سوگواری امام حسین (ع) در دهه دوم ماه محرم با سخنرانی حجت‌الاسلام‌والمسلمین حسین انصاریان در بقعه شیخ نوایی شهرستان خوی برگزار شد که در این مراسم نکات مهمی در زمینه عبدویت و جایگاه عبودیت نزد پروردگار مطرح شد.

همچنین از جمله مواردی که در این جلسه معنوی درباره آن بحث شد مسئله مهم سرمشق و الگو برای انسان‌ها و اهمیت آن بود، چیزی که خداوند به آن تأکید کرده و در سوره انبیاء بیان کرده که پیامبران (ع) به عنوان ائمه و راهنما برای مردم انتخاب شده‌اند تا مردم بتوانند با تمسک به سیره آن‌ها به رستگاری نهایی نائل آیند. همچنین در این مراسم مطالبی نیز از داستان حضرت یوسف (ع) و زلیخا بیان شد که آن نیز اهمیت وجود الگو و سرمشق را در زندگی نشان می‌دهد. بخش پایانی این مراسم نیز به ذکر فضایل گریه برای سیدالشهدا(ع) و اهمیت نجوا با خداوند اختصاص دارد.

وی در ابتدا بیان کرد: خداوند مهربان فقط از باب لطف و احسان و محبت و عنایت هیچ مقامی را برای انسان مانند مقام بندگی و عبودیت قرار نداده است و هر خیر، ارزش، سود و منفعتی در دنیا و آخرت از شجره طیبه عبودیت ظهور می‌کند.

اهمیت وجود سرمشق در زندگی انسان

این استاد اخلاق تصریح کرد: چند آیه در این باره وجود دارد که به آن‌ها اشاره می‌کنم تا ارزش این مقام روشن‌تر شود. تعداد انبیای الهی در روایاتی از زبان امام صادق (ع) ۱۲۴ هزار نفر اعلام شده است. در همین باره در سوره مبارکه انبیاء این آیه می‌فرماید: «وَ جَعَلْناهُمْ أَئِمَّةً یَهْدُونَ بِأَمْرِنا» همه این ۱۲۴ هزار نفر را به پیشوایی انتخاب کردم که مردم تا روز برپا بودن این دنیا برای زندگی‌شان سرمشق داشته باشند و برای انتخاب زندگی سالم سرگردان نباشند.

انصاریان در ادامه بیان کرد: خداوند پیشوایانی را برگزید که در اندیشه، اخلاق و عمل کاملاً پاک بودند. عقل حکم می‌کند که اگر بنا باشد انسان سرمشقی را انتخاب کند، سرمشق بی‌عیبی را برگزیند تا در الگوبرداری از او ضرر نکند.

انبیاء چه چیز‌هایی را حلال یا حرام اعلام می‌کردند

وی تصریح کرد: در مورد خوردنی‌ها و نخوردنی‌ها به راهنمایی‌های انبیاء الهی بنگرید که چقدر درست است. انبیاء اعلام کردند آنچه برای روح، اخلاق و بدن ضرر دارد آن‌ها را نخورید. آیا انبیاء الهی می‌خواستند این‌ها را برای خودشان انبار کنند؟ یا در منع خوردن برخی چیزها بخیل بودند؟ در همین چند روز اخیر در یکی از شهر‌های ایران بر اثر خوردن مشروب الکلی ۱۲ نفر فوت کردند،  قرآن فرمود: «فَمَا أَصْبَرَهُمْ عَلَى النَّارِ» چطور می‌خواهند عذاب را تحمل کنند؟

این استاد اخلاق در ادامه بیان کرد: با این کار چندین نفر عزادار شدند و حدود ۱۲۰ نفر بد حال و دچار اختلال روانی شدند. قرآن فرمود: «وَ جَعَلْناهُمْ أَئِمَّةً یَهْدُونَ بِأَمْرِنا» این‌ها را به عنوان پیشوا انتخاب کردم، چون در اندیشه و اخلاق معصوم بودند. آن‌ها را می‌شناختم که انتخاب کردم تا شما سرمشق پاک داشته باشید.

علت حرمت و حلیت احکام چیست؟

وی تصریح کرد: باید در مورد اینکه چرا اسلام و به دنبال آن ائمه بخشی از مسائل را حرام اعلام کردند فکر کنید. علت حرمت این بوده که مردم ضرر نکنند، علت حلیت این بوده که مردم سود کنند.

انصاریان با اشاره به حکمت حرمت و حلیت احکام بیان کرد: حرمت برای انسان، یا فکر یا اخلاقش ضرر دارد و حلیت نیز برای زندگی سودمند است. وقتی حلال و حرام به هم بریزد، اوضاع جامعه و خانواده از هم می‌پاشد و خداوند انتخاب را برای بندگان قرار داد تا سرمشق‌های سالم داشته باشند و راحت بتوانند از انسان‌هایی که در همه جوانب حیات از سلامت برخوردارند پیروی کنند. اجباری هم در کار نیست. خداوند از زمان آدم تا الان هیچ کسی را مجبور به اطاعت خود، انبیاء و ائمه(ع) نکرده است.

آلوده شدن به معصیت جهنم دنیایی و عقبایی را در پی دارد

این استاد اخلاق در ادامه تصریح کرد: خدا با بندگانش عالمانه سخن گفته است و فرموده اگر خودتان را آلوده کنید جهنم دنیایی و جهنم آخرتی برای شما درست می‌شود. پس خود را به حرام‌ها آلوده نکنید، چون دنیا و آخرت شما آلوده می‌شود. خود را به خوبی‌ها آراسته کنید، چون دنیا و آخرت شما بهشت می‌شود.

وی با اشاره به زندگی ائمه(ع) و اولیای الهی بیان کرد: شما زندگی ائمه(ع) را مطالعه کنید، ذره‌ای از عذاب‌های دنیا و آخرت را در زندگی آن‌ها مشاهده نخواهید کرد. هر چه در زندگی این‌ها می‌بینید بهشت است. مردم ظاهر زندگی آنان را می‌بینند و فکر می‌کنند زندگی ائمه(ع) تلخ بوده است، اما یک ذره هم تلخی نداشته است.

برخی از ائمه(ع) با وجود سن اندک به مقامات والا نائل شدند

انصاریان در ادامه به داستان زلیخا و حضرت یوسف(ع) اشاره و گفت: زن جوان زیبای عشوه‌گر و طناز مصری می‌خواهد یوسف را به بند شهوت بیندازد و همه چیز هم آماده است، اما او حاضر نمی‌شود چون برای زندگی‌اش الگو دارد. الگوی او ابراهیم، اسحاق و یعقوب است.

این استاد اخلاق گفت: در نهایت این خانم عشوه‌گر طبق قرآن یوسف را به زندان تهدید کرد. زندان‌های مصر نیز زندان‌های فراعنه بود که اسم آن‌ها آدمی را به ترس می‌انداخت.

خدا در سوره یوسف به جوانان سرمشق معرفی می‌کند

وی در ادامه افزود: گاهی انسان را به زندان می‌اندازند ولی آن فرد فقط از آزادی محروم است، اما زندان مصر توأم با شکنجه بود. این‌ها را یوسف می‌داند. اگر ما بودیم چه می‌کردیم؟ خیلی تلخ می‌شد؟ بله، اما اولیای خدا این طور نیستند. تا زلیخا او را به زندان تهدید کرد یوسف نیز الگوبرداری کرد و در همان حال به پروردگار فرمود: «قالَ رَبِّ السِّجْنُ أَحَبُّ إِلَيَّ مِمَّا يَدْعُونَنِي إِلَيْهِ»، خدایا افتادن به زندان همراه با شکنجه نزد من عاشقانه‌تر است از عمل زنا که به آن دعوتم می‌کنند.

انصاریان بیان کرد: یوسف(ع) ۹ سال زیر شکنجه بود اما خوش بود چون زندان برای او عبادت بود، چون زندان جدایی از معصیة الله بود، جدایی از معصیت بهشت و آلوده شدن به معصیت جهنم بود.

«آهِ مِنْ قِلَّةِ الزَّادِ، وَ طُولِ الطَّرِيقِ، وَ بُعْدِ السَّفَرِ، وَ عَظِيمِ الْمَوْرِدِ»؛ نجواهای عاشقانه حضرت علی(ع)

وی در ادامه به جمله‌ای از امام سجاد(ع) درباره گناه نکردن اشاره و تصریح کرد: امام سجاد(ع) فرمودند: «خدایا روزی که علم داری می‌خواهم مرتکب گناهی شوم. تا زمانی که مرتکب آن نشده‌ام ملک‌الموت را بفرست تا جان من را بگیرد.» در این باره فکر کنید که به چه معناست؟ کسی از سفر برمی‌گشت دیر به مدینه رسید. نیمه‌شب رسید و صدای ناله‌ای را شنید که انسان را متأثر می‌کرد. بعد یک نفر نجوا کرد و گفت: «آهِ مِنْ قِلَّةِ الزَّادِ وَ طُولِ الطَّرِيقِ وَ بُعْدِ السَّفَرِ وَ عَظِيمِ الْمَوْرِدِ» وای از کمی توشه و دوری راه و بعد هم ساکت شد. می‌گوید او را پیدا کردم و دیدم امیرالمؤمنین(ع) است که مانند چوب خشک روی زمین افتاده است.

انصاریان تصریح کرد: این فرد می‌گوید به منزل حضرت(ع) رفتم و در را زدم. حضرت زهرا(س) دم در آمد. او هم طور دیگر با خدا مناجات می‌کرد. فقط گفت نگران نباشید. حال علی(ع) همین طور است. فکر می‌کنیم نماز و روزه و خدمت به مردم زحمت است اما بهشت است.

گریه بر سیدالشهداء(ع) فضایل سه‌گانه دارد

بخش دیگری از صحبت‌های این استاد اخلاق نیز پیرامون فضیلت گریه بر سیدالشهدا(ع) بود که در این زمینه بیان کرد: گریه برای خداوند از باارزش‌ترین گریه‌هاست. گریه بر امام حسین(ع) سه امر را در پی دارد: اگریه سبب آمرزش گناهان، شفاعت و رحمت می‌شود.

این استاد اخلاق تصریح کرد: همچنین مؤمن باید دلش به خاطر این سخن شاد باشد که سخن امام صادق(ع) هم در کتاب کامل الزیارات است. صحبت با خدا لذتبخش است. خدا نیز پیغام داده که دوست دارد بندگانش با او حرف بزنند و دوست دارد گریه بندگان را ببیند.

منبع:ایکنا