حجت الاسلام بی آزار: حداقل، هنر شکرگزاری نعمات را از حضرت زینب(س) یاد بگیریم/ مداحی حاج علی قربانی و سید محمد موسوی
وارث : مراسم جشن ولادت حضرت زینب کبری (س) در شب میلاد حضرت در هیئت عشاق الحسین (ع) با سخنرانی حجت الاسلام بی آزار و مداحی مداحان اهل بیت استاد حاج علی قربان، سید محمد موسوی، محمد یاران، احد قدمی، امیر عظیمی و روح الله صادقی برگزار شد.
بنابراین گزارش، مراسم با قرائت آیاتی ازکلام الله مجید آغاز و سپس حاج آقا موسوی قبل از سخنرانی به مدح حضرت پرداختند؛
سپس حجت الاسلام بی آزار به سخنرانی پرداختند که در ادامه گزیده سخنان ایشان را می خوانید؛
مرحوم آقای فلسفی می فرمودند اگر برای قوی ترین فرد در عرصه تبلیغ به طوری که در عرصه فصاحت و بلاغت بی نظیر است شرایط روحی مساعد نباشد حتما شیرازه ی کلام از دست اش بیرون میشود. در مقاتل ذکر شده است که وقتی در شهر کوفه حضرت فرمودند ساکت باشید حتی زنگ ناقه ها از کار افتاد و عده ای گفتند ایشان علی بن ابن طالب است در هیبت یک زن. اینجا یحث از لفظ و سخن مطرح نیست بلکه این همان قدرتی است که جز به خواست خداوند متعال امکان ندارد لذا به دلایل متعدی می گویند مقام نائبه الحسین از ذهن بشر بیرون است.
درسی که از این بزرگوار میتوان گرفت آن است که بنده و شما هم از جام حقیقت توحیدی بنوشیم حداقل هنر شکر گزاری نعمات را داشته باشیم . متاسفانه زبان گلایه بسیار زیاد اما فرهنگ شکر گزاری کم. عمه سادات به ما آموخت که در اوج بلا و مصیبت میتوان شاکر پرودگار بود و در یک کلام راضی به رضای پرودگار در ایشان متجلی بود. رابطه امام حسین و حضرت زینب را فقط یک رابطه ی خواهر و برادری نباید دید بلکه امام حسین جان و دل، آرام حضرت زینب (س) بودند.
نقل است در نوزادی ایشان شدیدا گریه میکردند به طوری که حضرت زهرا (علیها‌السلام) خدمت رسول خدا(ص) عرضه میدارند. پیامبر فرمود: اگر میخواهی نوزاد آرام گردد یک راه بیشتر ندارد و حسینم را صدا بزنید. وقتی چشم نوزاد به اباعبدالله(ع) افتاد زینب کبری تبسمی کردند. اما شما ببینید با تمام مصائبی که بر ایشان وارد شده بود درکل زندگی مجاهدانه حضرت جز عزت و شکر دیگر جیزی نمی بینید. بنا بر تعبیری دلی که عاشق شد میتواند به این مرحله برسد. بزرگترین مصیبت انسان در روز قیامت مصیبت حسرت است. ما اگر میخواهیم حسرت نخوریم باید عاشق شویم، آموزگار این در س حضرت زینب است.
در ادامه این مراسم مداحان اهل بیت(علیهم السلام) به مدیحه سرایی پرداختند.
شعر خوانده شده توسط سید محمد موسوی:
اسوه ی مکتب رضا زینب
محور گردش قضا زینب
روشنی بخش دیده ی زهرا
زینت مرتضی زینب
تاصف حشر عالم هستی
با پیام تو کربلا زینب
اولین دخت حیدر و زهرا
دومین عصمت خدا زینب
کیستی ای به خاک مقدم تو
پدر ومادرم فدات زینب
خطبه های تو آتشین اما
کلمات تو دلربا زینب
این عجب نیست روز عاشورا
که بگوید حسین یا زینب
آنکه بوسیده دست زهرا را
بوسه زد چهره تورا زینب
شش برادر جدا شد از تو ولی
صبر از تو جدا نشد زینب
چه بگویم هر چه گویم هست
در سرای تو نارسا زینب
تا ابد اهل آسمان و زمین
به تو دارد التجا زینب
دل به بام تو مرغ سرگردان
جان به خاک تو شد گدا زینب
همچو زهرا شفاعت امت
میکنی در صف جزا زینب
گر نبود پایداری تو
نبود رکن توحید پا به جا زینب
شرح صدر تو در کتاب خدا
کاف و ها یا وع وصاد زینب
نام مولا زینت عرش است اگر
نام زینب زینت نام علیست
بگو با خصم این خواب و خیال است
جدای از حسین یک دم محال است
اگر نهی گشته خردن خاک
ولیکن خاک اربابم حلال است
