شعر/کیستی ای خنده‌هایت رحمةٌ للعالمین

کیستی ای خنده‌هایت رحمةٌ للعالمین
گیسوانت لیلة القدر سماوات و زمین

ای اشارت‌های ابروهای تو لا ریب فیه
مهربانی‌های چشمانت هدیً للمتقین

ای شب معراج، سبحان الذی أسرای من
عروة الوثقی است گیسوی تو یا حبل المتین

ایها المزّمّل امشب تا سحر بیدار باش
تا طلوع فجر قرآن‌ها بخوانی با یقین

در رکوع کیست آن زیباترین انگشتری
راز بگشا ای نماز اولین و آخرین

نخل‌های سالها خشکیده خرما می‌دهند
می‌نشینی تا کنار این دل چادرنشین