جایگاه عفو و گذشت در کسب رحمت و مغفرت الهی

 آیت الله «محمد محمدی ری شهری» پیش از آغاز درس خارج فقه که در مدرسه علمیه حضرت عبدالعظیم حسنی(ع) برگزار شد، گفت: امام سجاد(ع) در فرازی از دعای شریف مکارم الاخلاق می فرمایند: بارالها؛ من به امید عفو، مغفرت و گذشت تو به محضرت آمدم.

نماینده مجلس خبرگان رهبری در ادامه دعای حضرت عنوان کرد: حضرت در انتهای کلام خویش می فرمایند: من چیزی ندارم که بگویم آنها دلیلی برای مغفرت تو هستند و عملی ندارم که مستحق عفو تو باشم و من چیزی جز فضل الهی نمی شناسم پس با فضل خود با من رفتار کن.

مفسر قرآن کریم با تاکید بر اینکه مغفرت الهی بی جهت نیست، ابراز داشت: از یک طرف انسان باید توجه به این معنا داشته باشد که عملی که خودش را مستحق عفو و مغفرت خداوند بداند انسان نباید تکیه بر آن عمل داشته باشد و از سوی دیگر عفو و مغفرت خداوند بدون جهت و گزافه نیست.

تولیت آستان مقدس حضرت عبدالعظیم حسنی(ع) در ادامه تصریح کرد: بنابراین انسان باید عملی انجام دهد تا شرایط مغفرت الهی فراهم شود و امید داشته باشد که مغفرت الهی شامل او می شود.

وی با استناد به آیات الهی، گفت: خداوند در قرآن کریم می فرماید: آیا دوست ندارید خداوند شما را ببخشید و مورد لطف و مغرفت خود قرار دهد بنابراین اگر نسبت به دیگران عفو و بخشش داشته باشید خداوند نیز شما را مورد عفو و بخشش خود قرار می دهد، آیا دوست ندارید خداوند شما را ببخشد؟

این استاد درس اخلاق در پایان خاطر نشان کرد: این آیه شریفه راهنمایی می کند که یکی از زمینه های عفو الهی آن است که انسان سخت گیر نباشد و بدی های دیگران را ببخشد و اهل عفو و گذشت باشد.

منبع: شبستان