یادداشت|درس‌هایی از بعثت نبوی برای جوامع اسلامی

حجت الاسلام والمسلمین محمد حسین مختاری، رئیس دانشگاه مذاهب اسلامی به مناسبت سالروز مبعث نبی مکرم اسلام(ص) در یادداشتینوشت:

بر اساس تعالیم اسلام، بعثت، آمال و آرزوی مشتاقان بود. منظور حضرت ابراهیم علیه‌السلام از جمله: «رَبَّنا وَ ابْعَثْ فِیهِمْ رَسُولًا مِنْهُمْ» بعثت خاتم الانبیاء (صلی الله علیه و آله) بود، همچنان که حضرتش فرمود: «من دعاى ابراهیم هستم». (المیزان،ج1،ص432) پیش از بعثت نیز، هنگامی که کفّار عرب متعرض یهود می‌شدند، و ایشان را آزار می‌دادند، یهودیان آرزوى بعثت خاتم الانبیاء (صلی الله علیه و آله) را می‌کردند و می‌گفتند: اگر پیغمبر ما که تورات از آمدنش خبر داده مبعوث شود و نیز بگفته تورات به مدینه مهاجرت کند، ما را از این ذلت و از شرّ شما اعراب نجات می‌دهد: «وَ کانُوا مِنْ قَبْلُ یَسْتَفْتِحُونَ عَلَى الَّذِینَ کَفَرُوا؛ و پیش از این، به خود نوید پیروزى بر کافران می‌دادند که با کمک آن، بر دشمنان پیروز شوند» (بقره89) 

 بعثت، پیامی به گستره جهان بود 
قرآن کریم هیچ گاه از واژه پیامبر اسلام برای حضرت محمد(ص)  استفاده نکرده است بلکه با عنوان «رسول الله» از آن جناب یاد می‌کند: «مُحَمَّدٌ رَسُولُ اللَّهِ» (فتح 29). زیرا آن حضرت برای همگان مبعوث شد: «وَما أَرْسَلْناکَ إِلاَّ کَافَّةً لِلنَّاس‏؛ و ما تو را جز براى همه مردم نفرستادیم‏» (سبأ 28) تا مرزهای نژادی و زبانی را برافکند و بنیان استوار تقوا را به جای آن دراندازد. چنانکه فرمود: به سوی سیاه و سفید مبعوث شده‌ام: «بُعِثْتُ‏ إِلَى‏ الْأَحْمَرِ وَ الْأَسْوَدِ؛ برای سفید و سیاه مبعوث شدم». (تفسیر نورالثقلین،ج4،ص336). تفاوت بعثت حضرت ختمی مرتبت با دیگر پیامبران آن است که آنان تنها به سوی ملّت خود فرستاده می‌شدند اما آن حضرت به سوی جهانیان مبعوث شد. 

 بعثت، درس خودشناسی و مبارزه با تزویر بود 
مهم‌ترین وظیفه‌ی پبامبران الهی دریدن پرده های جهل و نفاق بود چه اینکه بعثت پیامبر خدا (ص) از همان ابتدا پرده تزویر را کنار زد و باطن مدعیان منجی را بر ملاساخت: «فَلَمَّا جاءَهُمْ ما عَرَفُوا کَفَرُوا بِه‏؛ با این همه، هنگامى که این کتاب، و پیامبرى را که از قبل شناخته بودند نزد آنها آمد، به او کافر شدند». (بقره89) کلمه (کانوا) نشان می‌دهد این آرزو را قبل از هجرت رسول خدا (ص) همواره می‌کرده‌اند، به حدى که در میان همه کفار عرب نیز معروف شده بود اما به محض اینکه: پیامبر خدا بسوی آنان آمد، به آن جناب کافر شدند. (تفسیر المیزان، ج‏1، ص: 334-335) حقیتاً، بعثت درس بزرگی برای منتظران ظهور منجی است. بعثت کلاسی است که به ما درس خوشناسی می‌دهد، چه که با یافتن خود، به تکامل و سعادت واقعی دست می‌یابیم. چنانکه حضرت امیر علیه‌السلام فرمودند:‌ «یُثِیرُوا لَهُمْ‏ دَفَائِن العُقولِ؛ خداوند پیامبران را پى در پى فرستاد تا گنجینه‏‌هایى که در عقلها پنهان است آشکار سازند» (نهج البلاغه، خطبه1)  

 بعثت، بازگشت به وحدت امّتها بود 
براساس آیات قرآن، مردم قبل از بعثت انبیاء همه یک امت بودند، اما به خاطر زیاده خواهی و ظلم و مستکبران به اختلاف و تفرفه کشیده شدند و به همین دلیل خداوند متعال انبیای خود را فرستاد تا آنان را از کثرت به وحدت دعوت کنند. «کانَ النَّاسُ أُمَّةً واحِدَةً فَبَعَثَ اللَّهُ النَّبِیِّینَ» (بقره 213) بنابراین، هدف انبیاء اتحاد و همبستگی همه آحاد بشر است. آنان آمده‌اند تا انسان‌ها را از اوهام و خیالات برهانند و آنها را به آب حیات برسانند. با توجه به دغدغه جدی پیامبر خدا(ص) مبنی بر وحدت و اتحاد میان مسلمانان، بر همه ما واجب است تا برای ایجاد برادری در میان همه فرق مسلمین بکوشیم و در این راه از هر سخن و نوشته تفرقه‌انگیز بپرهیزیم و همانطور که مقام معظم رهبری (مدّظلّه) فرمودند: شیعه و سنّی در جمهوری اسلامی باید در کنار یکدیگر باشند چرا که اگر روزی مسلمانان متفرق شوند دشمنان بر آنان غلبه خواهند کرد. به امید روزی که همه مسلمانان تحت لوای اسلام و نام مقدس حضرت رسول اکرم (ص) در برادری و همبستگی کامل زندگی کنند و هیچ کس به نام داشتن عقایدی مشروع تکفیر و طرد نشود.

منبع: تسنیم