جشن ولادت امام جواد(ع) در هیئت ریحانه الحسین(ع) برگزار شد +گزارش تصویری

امام رضا علیه‌السلام در آستانۀ 50 سالگی بودند که خداوند امام جواد علیه‌السلام را به ایشان تقدیم کرد. آمدن این مولود، نقطۀ عطف بین غدیر و انتظار شد. تمام فرقه ها و شعبه شعبه شدن صراط اقدم الهی با آمدن آن بزرگوار، هجمه ای که علیه غدیر و خط اثنی عشری مطرح شده بود، مُهری باطل خورد. یعنی وعده ای که پیامبر صلی‌الله علیه وآله وسلم در مورد ائمۀ دوازده گانه داده بودند، مکرر در مکرر به ویژه در غدیر با آمدن آن بزرگوار رقم خورد.

حضرت جواد صلی‌الله علیه وآله وسلم زیارت پدر بزرگوارشان را افضل زیارت ها می دانند. افضل از کعبه و مدینةالرسول صلی‌الله علیه وآله وسلم و از نجف و حتی افضل از کربلا، ایشان دلیلی می فرمایند؛ پدرم امام رضا علیه‌السلام همان طریق ناجیه است. جز شیعیان خاص پدرم کسی نمی تواند عارف به حقش او را زیارت کند.

امام رضا علیه‌السلام مرز بین حق و باطل هستند. تا مرز امام هشتم علیه‌السلام تفرق در آرا و تشدد در آرا در فرقه ها حتی در مذهب شیعه بود. اما امام هشتم علیه‌السلام خودشان مرز بین حق و باطل شدندو دیگر هشت امامیه نداریم. کسی که پذیرش امامت این پدر و پسر را داشته باشد، منتظر واقعی است.

در یادگار امام هادی علیه‌السلام، زیارت جامعۀ کبیره فرازی داریم که می فرماید: " اِنْ ذُکِرَ الْخَیْرُ کُنْتُمْ اَوَّلَهُ وَ اَصْلَهُ وَ فَرْعَهُ وَ مَعْدِنَهُ وَ مَأْویهُ وَ مُنْتَهاهُ " هر جا که صحبت از خوبی شود و جلوۀ خیر و جود و کرامت و کمال مطرح شود، تمام حقیقتش در حریم شما تجلی کرده است و جای دیگری خبری نیست. گفت:

به محفلی که تو باشی به باده حاجت نیست / که هرکه چشم تو بیند خراب گردد و مست

همه جلوۀ رئفت امام هشتم علیه‌السلام است.

در سیرۀ رفتاری امام رضا علیه‌السلام و امام جواد علیه‌السلام داریم که حتی دشمن نذر این بزرگواران می کردند و حاجتمند می شدند! متوکل به مرضی مبتلا شده بود و درمانی برایش ممکن نبود،  دمل چرکینی بود که کسی نمی توانست به او نزدیک شود! روزی متوجه شدند که بی مقدمه حالش خوب شد. روزهایی نگذشت که دیدند در حرم امام هادی علیه‌السلام کیسۀ زری مهموم به مهر دربار پیدا شد و پول ها مخصوص دربار بود. خبر آوردند: این اشرفی ها در خانۀ دربار چه می کند؟ پیگیری کردند، مادر متوکل گفت: وقتی ناامید شدیم و تمام اطبا ردمان کردند و از کسی کاری بر نمی آمد، زیر آسمان آمدم و گفتم: خدایا یک راه بیشتر برایم باقی نمانده است و نذر پسر فاطمه سلام‌الله علیها، حضرت هادی علیه‌السلام می کنم. نذر کردم و این درد از تو منتفر شد. آن اشرفی ها هم نذر بود که ادا کردم و فرستادم. دشمن و غریبه و مسیحی! غریبه ها می آمدند و در این وادی احسان و خیر میدیدند.

بی سبب نیست اگر عادتش احسان شده است / نوۀ ارشد سلطان خراسان شده است

همه به برکت امام هشتم علیه‌السلام است که به هر سه "ابن الرضا" می گویند. این فراز معنای زیادی دارد. "محملکم علمکم" میدانید این فراز یعنی چه؟ علم این خانواده چیست؟ مگر می توان درک کرد؟ اگر کسی بخواهد برسد، فرازهایی هست که تابلوی وظیفه شناسی ماست. می خواهید به صاحب امشب سنخیت پیدا کنید؟ ایشان مظهر جود است. مظهر جود نگاه نمی کند که چه کسی آمده است. جود یعنی اصلاً او به درخواست کاری ندارد! گاهی آدم می خواهد کرامت عیان کند، کرامت در حد مراجعه است. مراجعه می کنی بدون تأنی دریافت می کنی. اما جود این است که بدون مراجعه وجودی است که می جوشد تا خیر و احسان را از خود عیان کند. خوبی محض است. این فراز برای هر 14 نور است. هر جا سخن از خوبی به معنای عام شود، ای خانوادۀ نور تمام خوبی در خانۀ شماست. هیچ جا خبری نیست.

کسی می خواهد همۀ زیبایی ها و خوبی را ببیند، باید به آنجا مراجعه کند. اصلاً همۀ زیبایی ها آنجاست. پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآل‌والسلم فرمودند: اگر قرار بود خداوند متعال همۀ زیبایی خلقت را با دست بی بدیلش در نظام آفرینش نقش بزند، یقیناً تابلوی حسن زهرای من بود بلکه فاطمه از این زیباتر است.

مادری که ائمه علیه‌السلام از نور او و از دفاعیۀ او و از جلال او در مسیر کرامت گام برداشتند، همه مدیون مادرند. تمام کرامت اینجاست. کسی سعادت می خواهد اینجاست. جایی خبری نیست. صدیقه طاهره سلام‌الله‌علیها می فرمایند: تمام واژۀ خوشبختی و سعادت در این است که کسی در خط امیرالمومنین علی علیه‌السلام باشد.

از منظر قرآن کریم نوع بشر و انسان ها در مورد واژۀ خیر سه دسته می شوند (اهل بیت علیه‌السلام از ما خواسته اند که در یکی از این گروه ها قرار بگیریم. دو گروه آسیب شناسانه است و باید مراقبت کنیم.):

 1) کسانی که نسبت به خوبی بخل دارند! از وجودشان شر می بارد و جای اینکه در مسیر خوبی قدم بردارند، در مسیر تاریکی و معصیت گام برداشتند و به گناه افتخار دارند. اگر وجود انسان مرتع و چراگاه شیطان شود کار به جایی میرسد که وقتی خوب می بیند حال بدی پیدا می کند. بودند کسانی که در همین فضا بودند ولی کشیش دل نکردند و الان به اشک برای اباعبدالله علیه‌السلام می خندند. جسارت به ارزش ها و سرمایه های معنوی و فکری می کند.

 2) مردمانی هستند که نه تنها خود تاریک شدند بلکه مانع دیگران هم می شوند. برنامه ریزی می کند که به نحوی اندیشۀ معنوی را بزند و صورت فرد هیئتی را تخریب کند! شیطان سیاست دارد. آدم ناگهانی بی دین نمی شود و در اثر مجالست بی دین می شود. شیطان در لباس دوست هم می آید. جناب ملاصدرا می فرماید: شیطان لعین در لباس ناصح برای حضرت آدم علیه‌السلام و حوا سخن گفت و قسم خورد و گفت: خیرتان را می خواهم اگر می خواهید ابدی شوید چیزی که می گویم را گوش دهید. ما که فرزندان آدم هستیم، شیطان شمشیر از رو بسته است و به ذات خدا قسم خورده است تا به انحراف بکشد. آنجا قسم خورد که می خواهم هدایتتان کنم و آن شد، برای ما قسم خورده است که منحرفمان کند، چه خواهد شد. رفاقت ها و مجالست ها را مواظبت کنیم.

 3) اهل خیر هستند و وجودشان آینۀ تمام نمای خیر است. اهل بیت علیه‌السلام چنین اشخاصی را می خواهند. کسی که سبک زندگی اش خیرخواهی باشد کم کم به جایی می رسد که خیرخواهی باعث می شود او هم مظهر کرامت و جود شود.

در ادامه این مراسم؛ حاج سید مجید بنی فاطمه، حاج موسی رضایی، حاج یدالله پاشازاده  و دیگر ذاکر اهل بیت علیه السلام به مدیحه خوانی پرداختند.

بخش اول

بخش دوم