حجت الاسلام عبدالملکی: چرا شیعیان مذهبشان را مذهب جعفری می نامند؟

کد خبر: 57322
امام صادق علیه السلام زیرساخت علمی شیعیان را در آن مقطع زمانی مستحکم کردند. فلذا امروز کسی با شیعیان نمی تواند در بیفتد. از بین ائمه علیهم السلام دو نفر حقیقت دین را برای مردم آشکار کردند. یکی سیدالشهدا علیه السلام با دادن خون خودشان و دیگری امام صادق علیه السلام با روشنگری هایشان.
وارث:  شب شهادت امام صادق علیه السلام با سخنرانی حجت الاسلام عبدالملکی و مداحی كربلايي نريمان پناهي و ديگر ذاكرين اهل بيت علیهم السلام در هیئت مکتب الحسین علیه السلام برگزار شد.

در ادامه خبر متن سخنرانی حجت الاسلام عبدالملکی را می خوانید:

حجت الاسلام عبدالملکی: چرا شیعیان مذهبشان را مذهب جعفری می نامند؟

ما با یک تفکری در دنیا مواجه هستیم که ما شیعیان را ظالم و گمراه می دانند و در مقابل ما استدلال می آورند و ما که نمی توانیم با احساساتمان جوابشان را بدهیم. باید جوابگو باشیم و استدلال کنیم و حرف بزنیم و پایه اعتقادیمان را قوی کنیم. اشکی که من برای امام حسین علیه السلام می ریزم با اشکی که علما می ریزند که از روی معرفت است فرق دارد. خودشان هم بیشتر لذت می برند.

امروز می خواهیم پیرامون این بحث سخن بگوییم که چرا شیعیان مذهبشان را مذهب جعفری می نامند؟ در تاریخ به شیعیان تا زمان امام صادق علیه السلام، هاشمیون یا علویون می گفتند. وقتی می گوییم شیعه منظورمان شیعه اثنی عشری است. یعنی شرطش قبول ولایت علی بن موسی الرضا علیه السلام است. هر کسی که ولایت امام رضا علیه السلام را قبول داشته باشد چهار نفر بعد را هم قبول دارد.

اسم شیعه از کجا آمده؟ جابر بن عبدالله انصاری که مورد وثوق شیعه و سنی است نقل می کند که پیغمبر صلی الله علیه و آله به اصحابشان فرمودند: علی علیه السلام و شیعیانش رستگاران روز قیامت اند.

یزید لعنت الله علیه یک فرزندی دارد به نام معاویه ثانی، وقتی او بعد از به درک واصل شدن پدرش آمد و خلافت را در دست گرفت چهل روز بیشتر خلافت نکرد و گفت این خلافت برای ما نیست. بعضی می گویند آدم خوبی بود و بعضی هم می گویند امام حسین علیه السلام یک جوری جریان عاشورا را جلو بردند که این ها نتوانستند از یک جایی به بعد ادامه بدهند. فدک را در آن مقطع زمانی به شیعیان برگرداندند. هر چند الان هم در مرتبه در دست ما نیست.

در سال 132 که بنی عباس روی کار آمدند یک حکومت بد مثل بنی امیه داشت منقرض میشد و یک حکومت بدتر داشت روی کار می آمد. این حکومت بدتر 500 سال طول کشید. این ها از اسم اهل بیت علیهم السلام سوء استفاده کردند و با اسم محمد و آل محمد وسط آمدند و در دل مردم جا باز کردند. مثلاً می دانستند ایرانی ها و یمنی ها دوست دار اهل بیت علیهم السلام هستند.

در این مقطع زمانی که بنی امیه داشت سقوط می کرد و بنی عباس روی کار می امد امام باقر علیه السلام و امام صادق علیه السلام از دعوای بین آنها استفاده کردند و فرصتی برایشان فراهم شد تا شروع کردند شیعه تربیت کردن و فراهم کردن زیرساخت برای زنده نگه داشتن اسلام. شما می بینید در این مقطع زمانی شیعه شناسنامه دار شد. لباس رسمی بنی العباس مشکی بود. امام صادق علیه السلام را مجبور کردند مشکی بپوشد. در این زمان بود که فرقه های مختلف به وجود آمد. امام صادق علیه السلام شاگردانی را تربیت کردند و به مناطق مختلف فرستادند. می خواستند زیرساخت های شیعه را تقویت کنند.

این را بدانید که هر حکومتی برای تقویت خودش یک گام دومی هم دارد. گام دوم این است که نیازمند به یک سری تفکرات و برنامه هایی است. بعد از اتفاقات سقیفه و کنار گذاشتن امیرالمومنین علیه السلام از حکومت کسان دیگری که روی کار آمدند تا خلفای بنی امیه و بنی عباس ظواهر را ایمان داشتند. همان چیزی که ما الان با آن درگیر هستیم. "الله علی العرش استوی" یعنی خدا روی عرش ایستاده است. چون آگاهی از بطن نداشتند. از بطن فقط اهل بیت علیهم السلام اطلاع داشتند.

این ها آمدند سنت خدا را و سنت رسول خدا را کنار گذاشتند و خودشان حکم دادند. حتی بعد از 25 سال که علی بن ابیطالب علیه السلام آمدند نتواستند این سنت ها را کنار بزنند. امیرالمومنین علیه السلام خطبه های زیادی دارند که در آن ها فرموده بودند من اگر بخواهم سنت های غلط قبلی را کنار بزنم همه شما از بین من می روید. یعنی نه تنها ایشان اختیارات تام نداشتند بلکه مدل نماز و روزه اشتباهی که در زمان خلفای قبلی جا افتاده بود را هم نتوانستند کنار بگذارند.

در زمان امام مجتبی علیه السلام ایشان آمدند به اجبار یک قراردادی را با این ها بستند و با ظرافتی مفادی در این قرارداد قرار دادند تا نتوانند زیر آن بزنند. در آن حضرت فرموده بودند شما حق ندارید بعد از خودتان کسی را انتخاب کنید که معاویه لعنت الله علیه با زور آمد و پسرش را سرکار آورد. این اتفاقات تا زمان امام حسین علیه السلام بود که ایشان مجبور شدند خون خودشان را بدهند. شهادت امام حسین علیه السلام یک سیلی به صورت شیعیان بود که متوجه شوند.

از سال 65 مختار قیام کرد. اولین طایفه ای که از شیعیان حضرت علی علیه السلام بعد از شهادت امام حسین علیه السلام جدا می شوند گروه کیسانیه بودند. این ها پیروان محمد بن حنفیه برادر امام حسن و امام حسین علیهم السلام هستند. این ها می گفتند بعد از امام حسین علیه السلام امام سجاد علیه السلام چون سنشان کمتر است پس باید به محمد بن حنفیه برسد. محمد بن حنفیه از سال 61 تا 81 انشعابی درست می کند. قبل از مردنش هم پسرش را به عنوان جانشین خودش انتخاب کرد. به اسم شیعه، آمدند و افتراقی در میان شیعیان ایجاد کردند. از 81 تا 99 پسرش حکومت کرد و در سال 99 جانشینی برای خودش نداشت و آمد نوه ابن عباس را به عنوان جانشین خودش انتخاب کرد.

امام صادق علیه السلام زیرساخت علمی شیعیان را در آن مقطع زمانی مستحکم کردند. فلذا امروز کسی با شیعیان نمی تواند در بیفتد. از بین ائمه علیهم السلام دو نفر حقیقت دین را برای مردم آشکار کردند. یکی سیدالشهدا علیه السلام با دادن خون خودشان و دیگری امام صادق علیه السلام با روشنگری هایشان.

/1102101304

حجت الاسلام عبدالملکی: چرا شیعیان مذهبشان را مذهب جعفری می نامند؟