جبرئيل گفت: اى محمّد! خداوند مى‏ فرمايد كه اين سيب را بخور. هنگامى كه آن سيب را تكّه كردم نورى از آن ساطع گرديد كه موجب تعجّب من شد، جبرئيل (كه تأخير و تأمّل مرا در خوردن سيب مشاهده كرد) گفت: اى رسول خدا! چرا آن را نمى‏ خورى؟ بخور و نترس، زيرا آنچه ديدى نور بانويى است كه در آسمان «منصوره» و در زمين «فاطمه» خواهد بود.