قلبی که بر اثر عصیان و نافرمانی و گناه و کینه و کدورت از کار افتاده شد، دیگر نمی تواند ازعالم الهی تغذیه کند و در نتیجه متاع بی ارزشی است که حتی شیطان هم خریدارش نیست.
اگر این ادعا صحیح باشد، پیامبر (ص) تنها باید برای همان سپاه یمنی این حدیث را می‌خواندند نه تمام مسلمانان! لذا حدیث غدیر یک حکم کلی بوده که باید بر همگان عرضه می‌شد نه پاسخ عده‌ای خاص.
