کارشناس علوم قرآنی گفت: حفظ ارزش‌ها و حریم‌ها مهم است. ما حق نداریم حتی اگر شخصی یک روز هم گناه کرده باشد آبرویش را ببریم.

خداوند در قرآن به صفات ظالمان و زیان‌کارترین مردم اشاره کرده و فرموده است: «چه کسى ستمکارتر است از آن کس که بر خدا دروغ مى‌بندد». (وَ مَنْ أَظْلَمُ مِمَّنِ افْتَرى عَلَى اللّهِ کَذِباً)

برخی از القاب در سده اخیر میان مردم رواج پیدا کرده است. برای مثال لقب «آیت الله العظمی» پس از مرحوم بروجردی رایج شد.

اگر ما خداشناس بشویم همه چیزمان درست است. اگر خداشناس باشیم این قدر اضطراب و نگرانی نخواهیم داشت. اگر فردی به شخصی حاجتش را بگوید و بداند اگر خدا بخواهد و او را سببیت قرار دهد، این برای من کاری انجام دهد و من او را وسیله قرار دهم، آیا با توحید منافات دارد؟ ایشان فرمودند: عین توحید است، یعنی یک منبع قدرت می داند و آن آقا را اگر خدا بخواهد وسیله قرار می دهد.

یکی از صفاتی که در روایات اهل تشیع و تسنن به امیرالمومنین علی (ع) نسبت داده شده است «قَسیم الجنة وَ النار» می باشد، به نحوی که این امر دلیل خاصی داشته است.

دنیادوستی و تلاش بی پایان برای دستیابی به مقامات دنیایی، یکی از صفاتی می باشد که از سوی خدوند متعال مورد نکوهش قرار گرفته است.