واعظ باید شنوندگان خود را بیمارانى که مبتلا به امراض معنوى مختلفى اند دانسته ، خود را طبیب معالج و سخنان و موعظه هاى خود را داروها و معجون هایى بداند که مى خواهد آنان را با آن معالجه کند .