یک پژوهشگر حوزه نوحه با اشاره به اینکه در نوحههای دهه ۹۰ با امام حسین(ع) مذبوح روبه‌رو هستیم که تجلی آن با سرایش افراطی قتلگاه همراه است، گفت: امام حسین(ع) معشوق و مزور ابعاد دیگری است که در نوحههای این دهه موجود است.
رئیس کانون مداحان گفت: در گذشته‌ها رسم بر این بود، نوحه را قبل از آنکه در هیأت خوانده شود به بزرگترها و حتی علما نشان می‌دادند تا مشکل شرعی نداشته باشد اما الان نوحه‌ای بلافاصله بعد از آنکه سروده می‌شود، توسط مداح خوانده می‌شود.
سید مهدی حسینی با بیان اینکه اصلی نوحههای امروز انسجام است گفت: آغاز و پایان برخی از نوحه‌ها یک دست نیست و این یک عیب بزرگ است. مخاطب در یک نوحه باتوجه به روند آخرش را در بین‌الحرمین انتظار می‌کشد اما به یکباره به قتلگاه می‌رود.
حجت‌الاسلام محسن حنیفی با اشاره به اینکه امام حسین(ع) معشوق و محبوب را هم در روایت داریم، گفت: آیا می‌توان با این معشوق که شأن آسمانی و صاحب‌الامری دارد مانند یک معشوق زمینی سخن گفت؟ در نوحههای دهه ۹۰ شأن ایشان را حفظ کردیم؟
