شهید سرهنگ پاسدار «حسن صیاد خدایی» که روز گذشته در اقدامی تروریستی به شهادت رسید، از سینه‌زنان هیأت ریشه‌دار دلریش و داماد حاج حسین فیضی مداح و پیرغلام اهل بیت(ع) بود.

آدم براي رضاي خدا بايد كار كنه، اوستا كريم هم هواي ما رو داره، هر وقت احتياج داشتيم برامون می فرسته.

نمایشگاه بانوی بی‌نشان روایتی از غربت خاندان عصمت و طهارت(ع) با بخش‌هایی همچون تهاجم فرهنگی و ایثار شهدای مدافع حرم برپا می‌شود.

مادر شهید حجت می‌گفت: رضا همانند حضرت ابوالفضل(ع) دست نداشت. همانند اباعبدالله(ع) سر نداشت. رضا سوخت. چه بهتر که فردای قیامت نزد حضرت زهرا(س) و حضرت زینب(س) سربلندم و بگویم پسری در راه خدا دادم.

بلیط قطار می‌گرفت و فقط سه چهار ساعتی زیارت می‌کرد و بعد از زیارت هم راهی راه‌آهن می‌شد و به تهران بر می‌گشت، به اطرافیان می‌گفت: این زیارت‌های سه‌ چهار ساعته خیلی خوبه!

روایت جواد تاجیک از شهید مدافع حرمی که با اصرار به ابومهدی المهندس راهی سوریه شد.

...

برادرم به من گفت سریع حرکت کنم ولی من هنوز بند پوتینم را نبسته بودم که دیدم برادرم همراه عده‌ای دیگر سوار تویوتا شدند و به راننده گفتند حرکت کن. داد زدم من این جا هستم.

حرف‌هایش ته دلم را خالی کرد، ناگهان بچه از دستم با صورت روی زمین افتاد و بینی‌اش زخم شد. بدنم می لرزید، گفتم: علی از خدا نمی‌ترسی آنقدر مرا اذیت می‌کنی؟ هیچ وقت حلالت نمی‌کنم!

پدرم را درخواب دیدم، انگار می‌دانست فردا روز عقد من است و ناراحتم. گفت: من تو را می‌بینم و به یادت هستم و برای عقدت کسی را جای خودم می‌فرستم تا به دیدنت بیاید. از خواب پریدم و گفتم چه رویایی بود؟ چه کسی می‌تواند جای پدرم را بگیرد؟

مادر شهید هاشمی برایم تعریف می‌کرد که حاج قاسم می‌گوید حالا دیگه برای حاج حمید پارتی بازی کردی و برایش دعای شهادت می‌کنی!؟

شهید صدرزاده از این اخلاق ها داشت. مثلاً می رفت دست در گردن کسی که کنار جوی آب نشسته بود می‌انداخت و می گفت: «داداش بیا دو دقیقه رو با ما بد بگذرون»

حاج حمید از سال ۱۳۶۲ یعنی زمان شهادت پدرشان تا سال ۱۳۹۳، یعنی ۳۱ سال تمام هر روز، روزه بود. البته غیر از روزهای حرام مثل روز عاشورا.

خاطره‌ی مادر شهید رسول خلیلی از بوی پیراهن خونین شهید که از معراج شهدا تحویل گرفتند.