کلیدواژه: درهای رحمت

امید به خدا و درهای رحمتی که یکی پس از دیگری باز می شوند

خدایا من گناه دارم اگر تو مرا بیامرزی تو آقا هستی و اگر من را عذاب بکنی من اهل عذاب هستم. او حق را به خدا نسبت داد و بدی را به خودش نسبت داد. به تعبیری این همان ذکر یونسیه است: لااله الاانت سبحانک انی کنت من الظالمین. یک وقت همه ی امکانات فراهم است و ما دل مان به اینها خوش است. اما یک وقت همه ی درها بسته شده است و ما نه پول و نه پارتی داریم، در این هنگام ما باید چکار کنیم؟

چگونه مهمان همیشگی خدا باشیم؟

اگر بعد از ماه مبارک این حالات باقی ماند انسان بداند همچنان در مهمانی خدا است یعنی آغاز مهمانی رمضان است و این مهمانی پایان پذیر نیست و این ضیافت اگر عبد خدا باشیم همیشه ایام ادامه می یابد.