منبرهای یک دقیقه ای/ در مقام سجده، انسان خویشتن خود را در میابد
وارث: در سوره سجده خداوند متعال فرموده: آنچه در آسمان و زمین است مداوم در سجده هستند. سجده ما این است که چهار عضومان با نیت سجده بر زمین قرار گیرد اما ملک که قیافه ای همانند ما ندارد که نظیر ما سجده کند! دریا و درخت سجده می کنند.
سجده نهایت پایین آوردن درجه انسان است، در قیام که خود را نشان می دهیم و در رکوع دیدمان را محدود می کنیم و زندگی چنین وسعتی برایمان ندارد و وقتی به سجده می رویم نهایت پایین کشیدن نفس از مرکب عنانیت است که انسان تا می تواند خود را پایین بکشد.
پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله بر زمین نشسته بودند و حالتشان ژست علمایی و حاکمیت نداشت همانند خدمت کاران داشتند غذا می خوردند زنی بد دهان اسم حضرت را برد و گفت: تو همانند برده ها نشستی و غذا می خوری. فرمودند: وای بر تو، افتخار من در این است، من از همه بنده ترم. مقام سجده مقام قرب است که انسان خویشتن خود را در آنجا میابد.
پی نوشت:
سخنرانی حجت الاسلام صدیقی در روضه خانگی در تاریخ 1393/10/01
