راهکارهای علاجِ "فقر" در جامعه اسلامی از نظر امام خامنه‌ای/ مبارزه با فقر یک "مبارزه همگانی" است
فقرزُدایی، رسیدگی به فقرا و تلاش برای رفع نیازِ محرومین یکی از دستورات اکید اسلام و از نکات مورد توجه رهبر معظم انقلاب است. ایشان رفع فقر در جامعه اسلامی را صرفاً وظیفه‌ای حاکمیتی نمی‌دانند و همواره بر مشارکت آحاد مردم در این مسألۀ مهم تأکید داشته‌اند.
جدیدترین اشارات رهبری به این موضوع برمی‌گردد به روز نیمه شعبان که ایشان به‌طور مستقیم و زنده از رسانۀ ملّی با مردم صحبت کردند. ایشان در بخشی از بیانات خود با اشاره به راه‌اندازی رزمایش گستردۀ مواسات در جامعه فرمودند: «خوب است که در ماه مبارک رمضان یک رزمایش گسترده برای مواسات، همدلی و کمک مؤمنانه به نیازمندان و فقرا در جامعه شکل بگیرد و برای اثبات ارادتمان به امام زمان(عج) صحنه‌ها و جلوه‌هایی از جامعه مهدوی را که جامعه‌ای همراه با قسط، عدل، عزّت، علم، برادری و همیاری است، به‌وجود آوریم.»
آیت‌الله خامنه‌ای در سال 81 نیز این‌طور به این موضوع اشاره فرمودند: «علاج فقر در جامعه» فقط یک وظیفه حکومتی نیست. مردم نیز در این موضوع نقشی مهم بر عهده دارند: «علاج فقر به‌شکل اصولی در هر جامعه‌ای، از راه استقرار عدالت اجتماعی و نظام عادلانه در محیط جامعه است... این یک وظیفه دولتی و حکومتی است؛ اما مردم هم به‌نوبۀ خود وظیفه سنگینی بر دوش دارند. اجرای برنامه‌های اجتماعی فقط در بلندمدّت و میان‌مدّت و به‌تدریج امکان‌پذیر است؛ اما نمی‌شود منتظر ماند تا برنامه‌های اجتماعی به ثمر برسد و شاهد محرومیت محرومان و فقر گرسنگان در جامعه بود. این وظیفه خودِ مردم و همه کسانی است که می‌توانند در این راه تلاش کنند.»(1)
بنابراین مبارزه با فقر یک «مبارزه همگانی» است: ««الّلهم اغن کلّ فقیر. الّلهم اشبع کلّ جائع. الّلهم اکس کلّ عریان». این دعا فقط برای خواندن نیست؛ برای این است که همه خود را برای مبارزه با فقر و مجاهدت در راه ستردن غبار محرومیت از چهره محرومان و مستضعفان موظّف بدانند. این مبارزه، یک وظیفه همگانی است. در آیات قرآن می‌خوانیم: «أرایت الّذی یکذّب بالدّین. فذلک الّذی یدعّ الیتیم و لایحضّ علی طعام المسکین». یکی از نشانه‌های تکذیبِ دین این است که انسان در مقابل فقر فقیران و محرومان بی‌تفاوت باشد و احساس مسئولیت نکند.»[2]
در آموزه‌های اسلامی «کمک به فقرا» یک «حُکم الهی» است: «[کمک به فقرا] این یک حکم الهی است؛ یعنی در حکومت حق هم باز یک جای خالی برای کمک به سائل و محروم باقی می‌ماند؛ «و فی اموالهم حق للسائل و المحروم».»[3] و سیره ائمه(ع) در این زمینه الگویی روشن پیش‌ِروی ما قرار داده است: «[امیرالمؤمنین علیه السلام] در تمام زمانی که قدرت، حکومت و سلطه‌ای که خدای متعال در اختیارش گذاشت، به فکر ضعیف‌ترین افراد جامعه بود... به خانۀ فقیر سر می‌زند و در دهان بچه یتیم با دست خودش، غذا می‌گذارد.»[4]
[1] ــ بیانات در خطبه‌های نماز عید فطر 81/09/15
[2] ــ بیانات در خطبه‌های نماز عید فطر 81/09/15
[3] ــ بیانات در دیدار مسئولان کمیته امداد امام خمینی(ره) 70/12/14
[4] ــ بیانات در دیدار اقشار مختلف مردم 72/10/06
منبع: تسنیم
افزودن دیدگاه جدید