دین پایان‌بخش تصمیمات سلیقه‌ای در جامعه است

حجت‌الاسلام علی رضائیان عضو مجمع عالی حکمت اسلامی در برنامه «بدون توقف» که پنجم مردادماه از شبکه سه به روی آنتن رفت، با اشاره به اینکه انسانی که بهترین‌خواه بی‌نهایت طلب است اگر مقصد را درست مشخص نکند آن وقت به بیراهه می‌رود، گفت: منی که بهترین‌خواه هستم چطور می‌توانم  گزینه درست را بعد از ۱۴۰۰ سال پیدا کنم، در فضایی که در آن هم جنس‌گرایی آزاد است، یا روابط آزادی که در بسیاری از کشورها پذیرفته شده و یا بی‌حجابی، فرقی نمی‌کند، امروز گزاره‌هایی وجود دارد که این گزاره‌ها با بهترین‌خواهی شما سازگار نیست.

وی ادامه داد: من بهترین‌خواه هستم، یک گزینه می‌گوید حجاب بله، یکی دیگر می‌گوید نه، نمی‌شود که هر دو درست باشد باید یکی از آنها صحیح باشد، مثل انسانی که ورزش می‌کند و کسی که نمی‌کند، یا کسی که معتاد است و فردی که سلامت است، قطعاً هر دو آنها نمی‌توانند درست عمل کنند، یکی از آن دو می‌تواند درست باشد، یا آره یا نه، یعنی بهترین یکی است. اگر پاسخ آن را بخواهیم از همه بگیریم، آیا واقعاً همه انسان‌ها با توجه به عقل و ادراک می‌توانند بگویند هر دو آنها به بهترین رسیده‌اند؟ این به دین ربطی ندارد.

عضو مجمع عالی حکمت اسلامی همچنین عنوان کرد: مثل اینکه الان یا شب است یا روز نمی‌تواند در عین واحد هر دو آنها باشد، پس یک سری واقعیت‌ها وجود دارد همانند امور تشریعی و بدیهیات که بند سلیقه من و شما نیست، اما برخی از امور هم سلیقه‌ای است که این امور عادی هستند. حالا اگر می‌خواهیم به این برسیم که چرا حجاب، چرا جمهوری اسلامی یا چرا همجنس‌گرایی؟ باید اینجا نسبت انسان با دین مشخص شود، یا آن گزینه‌ای که می‌گوید دین و سیاست نه درست است، یا آن گزینه‌ای که می‌گوید دین و سیاست بله، ولی نمی‌توان هر دو را قبول کرد. 

این کارشناس دینی در پاسخ به این سؤال که «پس در این صورت تشتت آراء بین علما و رساله‌ها چه می‌شود، از صدر انقلاب داشتیم علمایی که موافق با هم بودن دین و سیاست نیستند یا اجباری بودن حجاب، آیا با نگاه تکثرگرایی می‌توانیم به واسطه ابزار دین به یک وحدت برسیم؟» گفت: یک سری واقعیت‌های ثابت در نظام هستی وجود دارد که با تکثرگرایی نمی‌توان با آنها برخورد کرد، این‌ها واقعیاتی هستند ورای اینکه من چگونه می‌اندیشم، ما واقعیت‌های ثابت داریم و می‌توانیم به آن‌ها دسترسی پیدا کنیم. نمی‌شود دو گزاره مختلف متناقض در مورد من مفید باشد و نگاه شخصی من در این امور و واقعیت اثر ندارد، ممکن است برای اینکه من از حالت کسالت به سلامت برسم نظرات مختلفی وجود داشته باشد، اما همه پزشکان معتقدند بالاخره یک نسبت واقعی بین کسالت و سلامت من هست، فقط دارند آن را کشف می‌کنند ولی آنجا نمی‌گویند تکثرگرایی وجود دارد.

رضائیان در پاسخ به این مطلب که «تشتت آراء در بحث‌های علوم انسانی و دینی می‌تواند خطرناک باشد چون با روح و روان جامعه سرو کار دارد» تصریح کرد: پس بطلان تکثرگرایی اینجا روشن می‌شود، مگر می‌شود هر کسی بگوید من می‌گویم این طور رفتار کنید، یک انسانی داریم با یک خواست و ساختار مشترک، چون قالب ساختار انسان‌ها در ارکانش مشترک است، ماهیت فکر برای همه انسان‌ها هست، غرائض هست، پس این ابعاد جسمانی که با هم فرق نمی‌کند، بله مزاج‌ها با هم فرق دارد که البته برخی از آنها هم سلیقه‌ای است و برخی از آنها واقعی است.

وی در پایان یادآور شد: اگر مثلا بگویند انسان می‌خواهد سمی مصرف کند، چه کسی قائل به این می‌شود که مصرف کند، چون نسبت سلامتی با سم یک نسبت مشترک است، بین انسان‌ها هیچ کس نمی‌گوید سلیقه‌ای است، پس برخی از امور هستند که نسبتش با سلامت روح و بدن ثابت است و سلیقه‌ای نمی‌توان با آنها برخورد کرد.

منبع: فارس