تکروی مورد نفرت خداست

 استاد اخلاق حوزه علمیه قم گفت: کسانی که در ردهٔ بالای خاکساری و تواضع هستند، حق را بسیار آسان و بدون چون و چرا قبول می‌کنند، حتی بسیار آسان دار فانی را وداع می گویند و وارد قیامت و بهشت می‌شوند. این افراد برای مردم مشکل فکری، خانوادگی، اجتماعی و اقتصادی ایجاد نکردند و پروردگارِ عالم نیز در هیچ کجا به آنها سخت نمی‌گیرد و نخواهد گرفت.

سن در مسألهٔ نبوت و امامت مطرح نبوده است
به گزارش روابط عمومی و اموربین الملل مؤسسه علمی فرهنگی دارالعرفان، استاد حسین انصاریان در سخنرانی در صحن مسجد اعظم قم با بیان اینکه ارادهٔ خداوند بر انتخاب نبی و امام حاکم بوده است، اظهار کرد: سن در مسئلهٔ نبوت و امامت مطرح نبوده و این ارادهٔ پروردگار مهربان عالم بود که پیغمبری را بدون لحاظ سن به مقام نبوت و امامی را بدون لحاظ کمیّت عمر به مقام عظیم امامت انتخاب کند. در هر سنی که یک شخص الهی را به نبوت یا امامت انتخاب می‌کرد، از علم و دانش خود به او افاضه می‌کرد و او را اقیانوس بی‌کرانی از دانش، بینش و بصیرت قرار می‌داد.

مبلغ برجسته بین الملل ادامه داد: تنها پروردگار اراده می‌کند که یحیی(ع) در حال کودکی و صباوت پیغمبر شود: «آتَینٰاهُ اَلْحُکمَ صَبِیا»(سورهٔ مریم، آیهٔ 12) و پروردگار اراده می‌کند که مسیح(ع) در گهواره پیغمبر باشد و همچنین خداوند اراده می‌کند که کودکی هفت‌ساله بعد از شهادت حضرت رضا(ع)، امامی کامل، جامع، عالم همهٔ علوم و واقف به تمام حقایق شود. در لحظه شهادت امام رضا(ع) تمام علوم حضرت رضا(ع)، پدران گذشته‌اش و پیغمبر در همان لحظه به این انسان هفت‌ساله انتقال پیدا کرد و واجب‌الاطاعه شد. وجود مقدسی که درِ بهشت را با اطاعت از او به روی ما باز می‌کنند و درِ جهنم را بر روی ما می‌بندند.

اهل انصاف، اخلاق، فروتنی و خاکساری در هر دوره‌ای؛ تسلیم پیغمبر یا امام زمان خویش بودند
استاد انصاریان با تأکید براینکه اهل انصاف، تسلیم امر نبی و امام هستند، گفت: اهل انصاف، اخلاق، فروتنی و خاکساری در هر دوره‌ای، به آن پیغمبر یا امام زمان خود تسلیم می‌شد و به او اقتدا می‌کرد، سخنان حکیمانه‌اش را با گوش جان می‌پذیرفت و عمل می‌کرد. با همین حالت عالی، فروتنی و خاکساری، چراغ سعادت دنیا و آخرت خودش را روشن می‌کرد و سخن پیغمبر یا امام را رد نمی کرد.

جست‌وجوها، سؤال‌ها و پرسش‌ها برای یافتن حقیقت؛ عبادت بزرگی است
وی با بیان اینکه جست‌وجوی حقیقت، عبادتی بزرگ و امر واجبی است، اظهار کرد: جست‌وجوها، سؤال‌ها و پرسش‌ها برای یافتن حقیقت، عبادت بزرگی است. وقتی قرآن نازل شد، به امت امرِ واجب کرد: «فَاسْأَلُوا أَهْلَ الذِّكْرِ إِنْ کنْتُمْ لاٰ تَعْلَمُونَ»(سورهٔ نحل، آیهٔ 43) از آنهایی بپرسید که به حقایق آگاه هستند و جاهل، تاریک و بی‌حقیقت نمانید. وقتی حس می‌کنید که نمی‌دانید، بپرسید. 

نویسنده کتاب ارزشمند «تواضع و آثار آن» افزود: اهل انصاف دارای گوش قبول هستند، گوشی که درِ سعادت دنیا و آخرت را به روی انسان باز می‌کند و برای کسی است که تکبر و منیّت ندارد. کسانی که در ردهٔ بالای خاکساری و تواضع هستند، حق را بسیار آسان قبول می‌کنند، چون‌وچرا هم نمی‌کنند و خیلی آسان دار فانی را وداع می گویند و بسیار هم آسان وارد قیامت و بهشت می‌شوند. اینها کارخانهٔ تولید مشکل نبودند که مشکل فکری، خانوادگی، اجتماعی و اقتصادی برای مردم ایجاد کنند و پروردگار عالم در هیچ کجا به آنها سخت نمی‌گیرد و نخواهد گرفت.

قرآن، کتابِ علم است و ائمهٔ طاهرین هم انسان علم هستند
وی تصریح کرد: کلام امامان نور است، همانطور که قرآن مجید خود نور است و در قرآن می‌خوانیم: «أَنْزَلْنٰا إِلَیکمْ نُوراً مُبِیناً»(سورهٔ نساء، آیهٔ 174). پیغمبر(ص) کراراً و حتی تا چند ساعت مانده به درگذشتشان، فرمودند: اصلاً امکان جدایی بین اهل‌بیت(ع) من و قرآن نیست؛ چون قرآن، کتاب علم است و ائمهٔ طاهرین هم انسان علم هستند، وقتی بین این دو منبع عرشی جدایی نیست، «کَلَامُکُم نُورٌ» حقیقت است.

سه درخواست امام جواد(ع) از مردم 
محقق، مفسر و پژوهشگر علوم قرآنی به درخواست امام جواد(ع) از همه انسان‌ها اشاره و خاطر نشان کرد: حضرت جواد(ع) سه‌ درخواست به همهٔ ما مرد و زن، پیر و جوان و عالم و غیرعالم درس می‌دهد و واقعاً هم این سه جمله که به‌صورت دعاست، جنبهٔ درسی دارد. حضرت مسأله را جمع بسته‌اند و می‌فرمایند: «اَللهُمَّ اجعَلنا مِمَّن نَوَى فَعَمِلَ» خدایا همهٔ ما، یعنی همهٔ امت، چه مردان و چه زنان امت را از کسانی قرار بده که با نیت خالص عمل می‌کنند. همهٔ انبیا این درس را به بشر داشته‌اند؛ دعاهایی که از حضرت ابراهیم(ع) بعد از ساختن کعبه در سورهٔ بقره نقل شده، همه با ضمیر «نا» نقل شده است: «رَبَّنَا تَقَبَّلْ مِنَّا»(سورهٔ بقره، آیهٔ 127)؛ «رَبَّنٰا وَاِجْعَلْنٰا مُسْلِمَینِ لَک وَ مِنْ ذُرِّیتِنٰا أُمَّةً مُسْلِمَةً لَک وَ أَرِنٰا مَنٰاسِکنٰا وَ تُبْ عَلَینٰا»(سورهٔ بقره، آیهٔ 128)؛ یعنی وقتی سر سفره نشستی، خودت تنها نخور و بخیل و بسته نباش.

تکروی مورد نفرت خداست
استاد انصاریان در مورد نفرت خداوند از تکروی و بخل در کارها، گفت: خداوند می‌فرماید: «قُوا أَنْفُسَکمْ وَ أَهْلِیکم»(سورهٔ تحریم، آیهٔ 6) کاری کنید که خودتان به جهنم نروید، زن و بچه‌تان و خانواده‌تان هم نروند. این تکروی مورد نفرت خداست و جمع بودن مورد محبت خداست. حتماً خواستهٔ زین‌العابدین(ع) را در دعای ابوحمزهٔ ثمالی به یاد دارید: «اللّٰهُمَّ اغْفِرْ لِلْمُؤْمِنِينَ وَالْمُؤْمِناتِ الْأَحْياءِ مِنْهُمْ وَالْأَمْواتِ وَتابِعْ بَيْنَنا وَبَيْنَهُمْ بِالْخَيْراتِ؛ اللّٰهُمَّ اغْفِرْ لِحَيِّنا وَمَيِّتِنا، وَشاهِدِنا وَغائِبِنا، ذَكَرِنا وَأُنْثانا، صَغِيرِنا وَكَبِيرِنا، حُرِّنا وَمَمْلُوكِنا».

همه نیّت‌ها باید الهی باشند
استاد انصاریان در پایان، با تأکید بر اینکه همگی در انجام کاری باید نیّت الهی داشته باشیم، گفت: سفره‌ای پهن کن که همهٔ عالَم سر آن بنشینند؛ حضرت جواد‌الائمه(ع) می‌فرمایند: «اَللهُمَّ اجعَلنا مِمَّن نَوَى فَعَمِلَ» خدایا همهٔ ما را از کسانی قرار بده که وقتی نیّت ورود به کار مثبت، عبادی، خدمتی، درست و صحیح می‌کنند، این نیّت را به عمل تبدیل کنند.

منبع: عرفان