دوشنبه های اخلاقی/ آیا گناه ما را از دایره ولایت اهل بیت(ع) خارج می‌سازد
* هنگامی که مسجد سیدعزیزالله آتش گرفت!
گناهان کوچک مقدمه گناهان بزرگ است، این گناهان کوچک، راه‌هایی به سوی گناهان بزرگ هستند و کسی که از خدا در گناهان کوچک نترسد، در گناهان بزرگ هم نمی‌ترسد، گناهان کوچک اگر قبحش شکسته شد، روز به روز انسان جلو می‌رود. گناهان بزرگ را هم به راحتی انجام می‌دهد و تمام کسانی که منحرف و فاسق شدند، اول این جوری نبودند که دست به جنایت بزنند، از گناهان کوچک شروع کردند. آرام آرام به سمت گناهان کبیره رفتند.
تعجب می‌کنم از کسی که از غذا اجتناب می‌کند، به خاطر اینکه مریض است، اما چگونه از گناهان از ترس آتش جهنم اجتناب نمی‌کند، چطور از ترس بیماری و مرض غذا نمی‌خورد، ولی از ترس آتش جهنم جلوی نفسش را نمی‌گیرد و گناه می‌کند.
شیخ جعفر شوشتری روی منبر در مسجد سیدعزیزالله بازار تهران فرموده بود: مردم بوی سوخته می‌آید، مردم فکر کردند جایی آتش گرفته یک عده کفش‌هایشان را برداشتند فرار کنند، شیخ فرمود: بنشینید من می‌گویم جایی آتش گرفته بوی سوخته می‌آید، احتمال دادی جایی آتش گرفته باشد بسوزی، چهارده قرن است قرآن می‌گوید: «ان جهنم لموعدهم اجمعین»، چرا به اندازه‌ای که از حرف شیخ شوشتری از آتش دنیا می‌ترسی، از آتش عظمای قیامت فرار نمی‌کنی، چرا از خدا نمی‌ترسی؟!
*ماجرای ایستگاهای آخرت و معطلی‌های چندین هزار ساله
امیرالمؤمنین(ع) می‌فرمایند: پیغمبر(ص) بزرگوار فرمودند: دم درب بهشت انسانی را چند سال حبس کردند، به خاطر یک گناه و این مرد نگاه می‌کند و می‌بیند زن و فرزند رفقایش به بهشت می‌روند، ولی او را جلوی درب بهشت نگه‌اش داشته‌اند، لذا گناهان را کوچک نشماریم.
در روایت دیگر دارد، شیطان از شماها راضی می‌شود به همین اندازه که به گناهان کوچک آلوده کند، فرمودند یکی از چیزهایی که قابل آمرزش نیست، این است که مردی می‌گوید: خدا به خاطر این گناه من را به جهنم نمی‌برد، به خاطر این گناه کوچک من را مؤاخذه نمی‌کند و گناهان خودش را کوچک بشمارد.
در حدیث دارد پیغمبر(ص) بزرگوار به یک زمین خشک و بی‌آب و علف رسیدند، فرمودند: بروید هیزم بیاورید، یاران و اصحاب گفتند: یا رسول‌الله(ص) اینجا زمین بی‌آب و علف است یک جایی پیاده شده‌ایم که آب نیست. علف نیست، هیزم پیدا نمی‌شود.
پیامبر گرامی(ص) فرمود: هر کس توی صحرا برود و هر چه پیدا کرد بیاورد، رفتند و هر کس یک مقدار کمی هیزم پیدا کرد و آورد و آن‌ها را روی همدیگر ریختن، پیغمبر(ص) فرمودند: گناهان شما هم همین گونه است، قیامت این جوری گناهانتان روی همدیگر جمع می‌شود و یک کوه گناه می‌شود، گناهان پنجاه ساله‌ات را وقتی روی هم می‌ریزند یک کوه گناه می‌شود، لذا حدیث داریم قیامت مواقف مختلف داریم یکی موقف دین است، هزار سال ما را نگه می‌دارند به خاطر دُیونی که بر گردن ما هست.
موقفی داریم به نام «موقف الیدین» گناهانی که با دست انجام داده‌ایم، همین دستی که نامحرم را لمس کرده، همین دستی که دکمه اینترنت را فشار می‌دهد و وارد شبکه فاسد می‌شود، همین دست قیامت هزار سال به خاطرش ما را معطل می‌کنند.
«موقف العینین» گناهانی که با چشم انجام شده، «موقف الأُذنین» هزار سال به خاطر گناهانی که با گوش انجام شده، «موقف الرجلین» گناهانی که با پاهایش انسان مرتکب شده است. جاهایی که نباید می‌رفت و رفته مجالس گناهی که رفته محاسبه می‌شود.
*آیا گناه ما را از دایره ولایت اهل بیت(ع) خارج می‌سازد
پیغمبر(ص) فرمودند: بترسید از گناهان کوچک این‌ها روی هم جمع می‌شود و یک کوهی از گناه می‌شود.
یکی از دوستان امام صادق(ع) به نام مهزم نقل می‌کند:
مدینه آمدم و منزلی را اجاره کردم و صاحب منزل که خانه‌اش را اجاره کرده بودم، یک کنیزی داشت که خیلی زیبا بود و مرا به تعجب وا داشته بود، آمدم جلوی درب اتاق جاریه و ازش خواستم درب را باز کند، جاریه درب اتاق را به روی من باز کرد.
درب را که باز کرد، دستم را به سینه جاریه زدم و فردای آن روز محضر امام صادق(ع) رفتم، فرمودند: دیروز غایب بودی و مسجد نیامدی؟!
گفتم: دیروز به مسجد نیامدم.
فرمود: مگر نمی‌دانی که ولایت و محبت ما اهل بیت شامل حال شما نمی‌شود مگر با داشتن ورع و تقوا، حضرت آهسته خواستند بفرمایند ما دیدیم که دیروز دست به بدن نامحرم زدی، ولایت ما هم شامل حال کسی که دنبال گناه و معصیت باشد نمی‌شود.
امیرالمؤمنین(ع) فرمود: حتی اگر خداوند هم بر معصیتش وعید دوزخ را نداده بود، باز هم به خاطر شکر نعمت‌هایش واجب بود که معصیت نشود، همچنین در جای دیگر می‌فرماید: خوشا به حال کسی که میل نفسانی حاضر و آماده را به خاطر وعده‌ای که ندیده ترک کند.