دو ویژگی حضرت عباس در کلام امام صادق (ع)

حضرت عباس علیه‌‌السلام با کنیه ابوالفضل فرزند امیرالمؤمنین و مادرش فاطمه بنت حِزام مشهور به ام‌البنین بود. مؤانست و مجالست ایشان با برترین خلایق یعنی اهل بیت وحی علیهم‌السلام، از ایشان شخصیتی آسمانی و با ویژگی‌هایی ممتاز در مسیر سلوک به‌سوی خدا ساخت؛ از جمله ویژگی‌های ممتازی که حضرت عباس علیه‌السلام به واسطه تربیت در خاندان عترت واجد آن شد، بصیرتی نافذ و ایمانی استوار بود که ایشان را تا بالاترین ارتفاعات عالم و تا اعلی علیین بالا برد، همچنان که امام صادق علیه‌السلام فرمود «کانَ عَمُّنَا العَبّاسُ بنُ عَلِیٍّ نافِذَ البَصیرَةِ صُلبَ الإیمانِ»؛ یعنی عموی ما عباس بن علی بصیرتی نافذ و بینشی عظیم و ایمانی استوار داشت.

در واقع این نوع بصیرت و ایمان در پرتو معرفت به ائمه اطهار به ویژه امام حسین علیه‌السلام حاصل شد که اوج بروز این نوع تربیت را در ماجرای قیام حسینی دیدیم؛ لذا امام در ادامه حدیث فرمود «جاهَدَ مَعَ أبی عَبدِاللّه ِو أبلى بَلاءً حَسَنا و مَضى شَهیداً؛ در معیت امام حسین علیه‌السلام‌ جهاد کرد و نیک آزمایش داد و به شهادت رسید.» در واقع امام صادق علیه‌السلام طی این حدیث، پیوندی بین بصیرت و ایمان با بروزات آن یعنی جهاد در مسیر امام عصر تا رسیدن به قله شهادت برقرار می‌کنند.

سید عباس موسوی‌مطلق استاد حوزه در گفت‌وگو با تسنیم در این باره گفت: حضرت اباالفضل علیه‌السلام به وسیله شگردهای رفتاری همچون بصیرت و وفاداری بسیار رشد کرد و مورد توجه ائمه معصومین علیه‌السلام قرار گرفت و از آن شخصیت یک الگوی تمام‌عیار براى همه طالبان معرفت ساخت. این نوع صفات زمانی ارزش پیدا می‌کند که در مسیر امام به کار گرفته شود. ما نیز باید به تأسی از ایشان بصیرت، وفا، تقوا و سایر اخلاقیات‌مان را برای امام و به خاطر امام قرار دهیم.

وی افزود: ما علاوه بر اینکه موظف به معرفت نسبت به ساحت مقدس اهل بیت وحی هستیم، نیازمند الگوگیری از شیعیان وارسته ایشان نیز هستیم. این مسئله را در زیارت عاشورا نیز با این عبارت می‌بینیم: «فَأَسْأَلُ اللَّهَ الَّذِی أَکْرَمَنِی بِمَعْرِفَتِکُمْ وَ مَعْرِفَةِ أَوْلِیَائِکُمْ»؛ یعنی از خداوند درخواست دارم مرا نسبت به معرفت شما و معرفت اولیای شما تکریم کند.
منبع: تسنیم