ناامیدی بزرگترین ابزار شیطان است

سیدمجتبی حسینی، مفسر قرآن و پژوهشگر دین، در سلسله درس‌گفتارهایی که به همت و به مناسبت ماه مبارک رمضان تهیه شده است به بیان نکاتی درباره زندگی مؤمنانه پرداخته است. متن جلسه هفتم با موضوع «امید» در ادامه می‌آید:

گاهی اوقات مشاهده می‌کنیم که یکی از دغدغه‌های درونی ما مسئله امید و ناامیدی است و متأسفانه امروزه خیلی زیاد شده است. گاهی وقتی افرادی مشکلاتی پیدا می‌کنند سراغ روانپزشک یا روانکاو می‌روند که ممکن است آثار مثبتی هم در پی داشته باشد اما درمان بسیاری از ناامیدی‌ها در نگرش ماست. هرکسی از زاویه خودش حرف می‌زند و متأسفانه این ذهن ما از هر طرفی دارای ورودی است بنابراین اتفاقات زیادی در درون ما رخ می‌دهد، بنابراین باید فیلتری بگذاریم که این موارد را به درستی ساماندهی کنیم.

یک مهندس، وسایل ساختمان و مصالح زیادی را در اختیار دارد حال تصور کنید که یک نفر با ماشین کمپرسی دائما این مواد را در داخل کارگاه آن مهندس خالی می‌کند بنابراین انبوهی از مواد در آنجا جمع می‌شود لذا تکمیل پروژه به خوبی انجام نمی‌شود. ذهن ما نیز اینگونه است، متأسفانه ما ذهنمان را ساماندهی نمی‌کنیم تا نگرش خوبی نسبت به دنیا به ما بدهد.

امید با نگرش توحیدی است. در قرآن کریم از زبان حضرت یعقوب آمده است: «يَا بَنِيَّ اذْهَبُوا فَتَحَسَّسُوا مِنْ يُوسُفَ وَأَخِيهِ وَلَا تَيْأَسُوا مِنْ رَوْحِ اللَّهِ ۖ إِنَّهُ لَا يَيْأَسُ مِنْ رَوْحِ اللَّهِ إِلَّا الْقَوْمُ الْكَافِرُونَ؛ ای فرزندان من، بروید (به ملک مصر) و از حال یوسف و برادرش تحقیق کرده و جویا شوید و از رحمت خدا نومید مباشید که هرگز جز کافران هیچ کس از رحمت خدا نومید نیست» (یوسف/ ۸۷) کسانی‌که به خداوند اعتقادی ندارند خودشان را از نسیم رحمت او محروم می‌کنند بنابراین به خداوند ایمان داشته باشیم تا نسیم رحمت در این دنیا شامل حال ما شود. دلیلی ندارد که ناامید شویم چراکه در پس هر حادثه ممکن است حادثه دیگری باشد.

قرآن کریم می‌‌فرماید: «لَا تَدْرِي لَعَلَّ اللَّهَ يُحْدِثُ بَعْدَ ذَٰلِكَ أَمْرًا؛ تو ندانی شاید خدا (پس از طلاق) کاری از نو پدید آرد (یعنی میل رجوع در شما حادث گرداند)» (طلاق/ ۱) حضرت یوسف حدود چهل سال حوادث مختلف تلخ را تجربه کرد اما در نهایت خداوند آن نگرش را به او داد و به همین دلیل هرگز ناامید نشد چراکه اگر ناامید می‌شد زیان می‌کرد. بندبازی را در نظر بگیرید که یک مسیر ده متری را باید طی کند و فعلاً نیم متر جلو آمده است از هر لحظه‌ای که این بندباز ناامید شود تردید نکنید که پرت شده است. ما نیز همانند آن بندباز هستیم که نباید ناامید شویم.

حضرت یوسف(ع) همانند بندبازی بود که در موارد مختلف ممکن بود پرت شود اما به دلیل ارتباطی که با خداوند متعال داشت در زندگی خود ناامید نشد بنابراین ما هم نباید در این مسیر پرخطر و البته پرارزشی که داریم ناامید شویم چراکه هیچ چیز از ناامیدی نصیب ما نمی‌شود. این بزرگترین گناه است که فکر کنیم خداوند ما را دوست ندارد و ما را نخواهد بخشید. از سوی دیگر ناامیدی بزرگترین ابزار شیطان است.

منبع: ایکنا