قاری کارش اشک گرفتن از مردم با تلاوت قرآن باشد

حجت‌الاسلام والمسلمین علیرضا پناهیان، خطیب مشهور کشور، ۵ خردادماه در مراسم اختتامیه همایش «جوامع فرهنگی قرآنی عصر» که در مجتمع یاوران مهدی(عج) جمکران برگزار شد، گفت: فراگیر شدن قرآن در بین مردم با موعظه و نصیحت رخ نخواهد داد بلکه باید راه‌حل‌های اصلی و فرعی داشته باشیم.

وی افزود: اولین پیشنهاد بنده این است که مردم باید از ارتباط با قرآن لذت واقعی ببرند و این هم ممکن نیست مگر اینکه قرآن خواندن با گریه همراه شود همانند مجالس امام حسین(ع) و این هم سلیقه‌ای نیست بلکه سفارش روایات است. پیامبر(ص) فرمودند که قرآن بخوانید و گریه کنید و اگر گریه نداشتید تباکی کنید، جلسه قرآن، جلسه اشک است، نه الله الله گفتن هیجانی.

قرائت محزون در کشور رواج یابد
پناهیان با بیان اینکه تلویزیون تسخیرشده توسط یک فرهنگی خاص در عرصه قرائت قرآن است، تصریح کرد: بنده معتقدم که حتی صوت عراقی از صوت مصری برای گریه کردن مناسب‌تر است؛ جوانی را دیدم که با صوت عراقی می‌خواند و از او درخواست کردم که قرائت‌های خود را برای بنده بفرستد با اینکه من همیشه در ماشین، رادیو تلاوت گوش می‌دهم.

قرائت ترتیل و تدویر بی‌احترامی به قرآن است
وی با انتقاد از رواج قرائت ترتیل اظهار کرد: چرا باید قرآن را با تندی بخوانیم، چرا در ماه رمضان قرائت ترتیل را رواج می‌دهیم، این بی احترامی به قرآن است، حتی ترتیل تندتر(تدویر) هم در حال رواج است در صورتی که نهی واضح و صریحی در روایات داریم که قرآن را تند نخوانید به بهانه اینکه سوره و یا جزء را زود تمام کنید.

پناهیان اضافه کرد: از قدیم مرسوم بود که از صبح جلسه روضه تشکیل می‌شد و تا ظهر ادامه داشت و هر کسی هر مقداری که دوست داشت در مجلس روضه می‌نشست؛ معتقدم در ماه مبارک رمضان هم باید برای قرائت یک جزء چندین ساعت وقت صرف شود و هر کسی دوست دارد هر مقداری از آن را بشنود.

فرهنگ قرآن‌خوانی در کشور عوض شود
وی با بیان اینکه نمی‌دانم فرهنگ کنونی قرائت قرآن در کشور ما از کجا آمده است ولی باید این فرهنگ عوض شود، اضافه کرد: قرآن باید با گریه توام شود؛ پیامبر(ص) چند جوان انصار را دیدند و فرمودند من آیات پایانی سوره زمر را می‌خوانم هر کدام گریه کردید بهشت را بر شما تضمین می‌کنم، پیامبر(ص) قرائت فرمودند و یکی از آنها گفت من گریه‌ام نمی‌گیرد، به وی فرمودند که خودت را به گریه بزن و بهشت را برای او هم تضمین فرمودند.

پناهیان با بیان اینکه ما با چه کسی رقابت داریم، اظهار کرد: امام صادق(ع) فرمودند که ان القرآن نزل بالحزن فاقرءوه بالحزن. قرآن با حزن نازل شد شما هم با حزن بخوانید، قاری قرآن باید کارش اشک درآوردن از مردم با تلاوت قرآن باشد. گاهی این گریه به خاطر عظمت خداوند است، گاهی به خاطر لذت از بهشت و گاهی خوف از جهنم و عذاب و دوری از خدا و گاهی به خاطر دعاهای قرآن.

قرائت غیرمحزون اهانت به خداست
استاد حوزه و دانشگاه افزود: در روایات بیان شده که اگر کسی قرآن بخواند و خضوع نکند و رقت قلب پیدا نکند و خوفی در او ایجاد نشود به شان خداوند اهانت کرده و گرفتار خسران مبین است؛ الان چقدر در مجالس به شان قرآن و خدا اهانت می‌شود؟

وی با تاکید بر اینکه متولیان قرآنی باید قرائت محزون را در کشور راه بیندازند، گفت: مداحان پای جلسات خود افرادی دارند که گریه می‌کنند و ضجه زده و داد و فریاد می‌کنند، باید در جلسات قرآن هم شبیه آن رواج یابد و مطمئن باشید جواب می‌دهد، ما در زمان جنگ امتحان کردیم و اولین فرد در جلسه ما شهید سیدعلی اکبر بود که با قرائت قرآن گریست. ایشان با بنده خیلی رفیق و صمیمی بود ولی وقتی قرآن قرائت می‌شد و من قصد داشتم با او گپ و گفتی بزنم به شدت ناراحت شد و منع کرد.

پناهیان با بیان اینکه آیت‌الله سعادت‌پرور همیشه به بنده تاکید داشتند که در هر منبر بیش از یک آیه نخوانید و همان آیه را خوب در ذهن مردم جا بیندازید، تصریح کرد: امام علی(ع) به فردی فرمودند قرآن بخوان و او به حوامیم رسید و امام فرمودند به عرائیس(عروسهای) قرآن رسیدی و حضرت آنقدر گریست که لباسش از اشک خیس شد و از حال رفت. فردی سوره نساء را برای پیامبر(ص) قرائت کرد و ایشان آنقدر گریست که نتوانست در آن مجلس بنشیند.

وی با بیان اینکه براساس روایت امام صادق(ع)، حضرت موسی(ع) هم در هنگام تلاوت تورات می‌گریستند، افزود: البته سفارش شده قرآن را زیبا بخوانید ولی بر محزون بودن آن هم تاکید است. از جلسات امام حسین(ع) شروع کنیم، مثلا یک قاری وسط مجلس عزاداری با اشاره به قرائت قرآن سر امام حسین(ع) بالای نیزه، قرآن تلاوت کند یا به بهانه آخرین وداع ام کلثوم با امام علی(ع) و آخرین قرائت قرآن آن حضرت، آیات قرآن تلاوت شود.

رواج قرائت و روضه توام
وی با بیان اینکه قرآن و عترت از هم جدا نیستند، افزود: چه اشکالی دارد که بین روضه‌خوانی، قرائت قرآن داشته باشیم یا اول روضه خوانده شود و بعد قرآن بخوانیم؟ راه دیگر رواج قرائت قرآن، مناجات است. بنابراین برای لذت بردن از جلسات قرآن و برای فراوان شدن جلسات باید گریه با آن توام باشد. البته منظور این نیست که قرائت سبک مصری و ... حرام است ولی این سبک‌ها را برای مجالس خصوصی بگذاریم و برای مجالس عمومی قرائت محزون را رواج دهیم.

رواج ترجمه در مجالس
پناهیان تصریح کرد: خیلی از افراد ترجمه آیات را بلد نیستند، کسانی را مسئول بگذاریم که با صدای زیبا ترجمه قرآن را برای مردم بخوانند. من از محافظان خصوصی امام شنیدم که ایشان ۱۲ مرتبه در روز قرآن می‌خواندند چون لذت می‌بردند.

پناهیان با بیان اینکه من نمی‌توانم و نمی‌خواهم جلسات ترتیل را تعطیل کنم، گفت: چرا باید مردم را به قرائت تند عادت دهیم و چه اصراری است قرآن را تندتند بخوانیم و برویم. من از مدیر شبکه قرآن می‌خواهم قرائت قرآن توام با گریه را رواج دهد وگرنه اهانت به خداوند است.

خاطرات قرآنی شهدا بازگو شود
وی با بیان اینکه چه کسی گفته است صوت مصری، صوت استاندارد برای قرائت است، اظهار کرد: من از صوت مصری لذت می‌برم ولی چرا جامعه را در زمان عبدالباسط در مصر متوقف کنیم، این عقب‌نشینی است؛ چرا خاطرات قرآنی  شهدا بیان نشود؟ همچنین پیشنهاد دیگر بنده این است که قرآن باید فهم شود و فهم قرآن را باید از خود قاریان و اعضای جلسه شروع کنیم.

پناهیان تصریح کرد: نباید جلوی برداشت‌ مردم، جوانان و نوجوانان از قرآن گرفته شود، فرصت دهیم تا هر فردی متناسب با فهم و ذوق خود مفهومی که از یک آیه برداشت می‌کند بازگو کند. ممکن است فردی شل مذهب هم باشد ولی بگوید من از فلان آیه خوشم می‌آید و اجازه دهیم فهم خود را ابراز کند و در نطفه خفه نکنیم. 

وی افزود: قرآن تا روز قیامت برای مردم هدیه دارد و گاهی این هدیه را به فردی می‌دهد که شاید چندان تصور نکنیم، اجازه دهیم مردم هیجان مواجهه با قرآن را پیدا کنند، هیئت منصفه بگذاریم تا آیه و مفهومی را که یک نوجوان و جوان از آن برداشت می‌کند مورد قضاوت قرار دهند، باید آموزش حکمت هم در کنار تعلیم قرآن باشد، یعلمهم الکتاب و الحکمه. 

مراسم و مناسک برای جلسات قرآنی تولید کنیم
پناهیان بیان کرد: راه حل دیگر رواج قرائت قرآن، تولید و اجرای مراسم قرآنی است؛ برای عروسی، ده‌ها و صدها مراسم مختلف و جذاب مانند خنچه عقد و حنابندان و پاگشا و ... داریم، چرا برای قرائت قرآن و جلسات این کار را نکنیم. می‌توان مثلا در آغاز ماه رمضان قرآن را روی سینی و با احترام حمل کنیم یا در شب‌های قدر، مراسمی برای تجلیل از قرآن تولید کنیم. در حرم حضرت رضا(ع)، چنین مراسمی وجود دارد؛ ۱۴ قرآن روی ۱۴ رحل گذاشته می‌شود و همه قرائت می‌کنند وقتی قرائت تمام شد این قرآنها را دست به دست به جایگاهش حمل می‌کنند.

پناهیان بیان کرد: برای سرود سلام فرمانده مراسم‌های بسیار خوبی تولید شده است و چه اشکالی دارد برای قرآن هم این کار را بکنیم؛ یکی به بنده می‌گفت اینکه وقتی نام امام زمان(عج) را می‌برند بلند می‌شویم روایت صحیحی ندارد، به ایشان عرض کردم فرض بر اینکه روایت معتبری ندارد ولی چرا باید بی ذوق باشیم؟ چه اشکالی دارد وقتی نام امام زمانمان برده می‌شود، مراسم داشته باشیم و بلند شویم و احترام بگذاریم؟ 

تاکید قرآن بر حفظ رسوم مشروع
وی تاکید کرد: برای مراسم عروسی و رفتن عروس به حجله، مراسم قرآنی تولید و ابداع کنیم؛ مبادا مراسمات فعالان قرآنی و قاریان و حافظان قرآن خالی از قرائت قرآن و تکریم قرآن باشد؟ یا وقتی بچه به دنیا می‌آید او را چند دقیقه به جلسه قرائت قرآن ببریم. خود قرآن کریم هم به رسوم بهاد داده است که نمونه آن در ماجرا و قصه تابوت و الواح بیان شده است. آیا ایرادی دارد یک مادر شهید قرآن را به عروس و داماد در مجالس عروسی تقدیم کند؟ در آغاز ورود دانشجویان به دانشگاه‌ها، قرآن به آنها هدیه دهیم و در هر صورت رسوم قرآنی را توسعه دهیم، گاهی اوقات این رسوم، دین مردم را حفظ می‌کند. 

منبع: ایکنا