شعر/ دعای مادرت این است ای بالابلند من

به پای باد هرگز خم نخواهد شد سپیداری
نمی آید همانندت در این عالم، علمداری

چه مهری زد علی با بوسه اش بر دست های تو
که داده مثل تو دست وفاداری به سالاری

دعای مادرت این است ای بالابلند من
نیفتد کاش پیش چشم دشمن هیچ سرداری

چرا خورشید، سرگردان به دور ماه میچرخید
الهی که نیفتد بر زمین ماهِ شبِ تاری

چنانت چیده اند ای گل که از عطر گلاب تو
نمانده در تمام وسعتِ این دشت هشیاری

نگاهت کاش قدری فرصت دیدن به تو میداد
میسر می‌شود دیدن مگر با چشم خونباری؟

عمود و ضربه ی سنگین، هزاران زخمه ی شمشیر 
 در این طوفانِ خون هم خم نخواهد شد سپیداری