معرفی حاج عباس سلامت؛ پیرغلام اهل بیت

وارث: حاج عباس سلامت درخصوص نحوه شکل گیری این هیئت گفت: در سال 1314 متولد شدم پدرم مرحوم حاج داود سلامت موسس و بنیانگذار این تکیه و مادرم نیز مرحومه نرجس خانم ارجمندی است. خدای تعالی محبت و عشق به امام حسین(ع) را بطور ذاتی در دل مرحوم پدرم نهاده بود، براین اساس تصمیم می گیرد تا در حدود 110 سال پیش مکان فعلی تکیه را که در خیابان هلالی (شهید ثلاث) قرار دارد، بنا نهد و با دعوت از افراد دیگر کار را دنبال کند. از گذشتگانی که همراه مرحوم پدرم بودند، می‌توان به مرحومین جعفر اعظمی، پهلوان علی جوکار، استاد علی اکبر شفاهی، حاج حسن رخشان، حاج حسین فخاریان و عموهایم حاج میرزا محمد سلامت، حاج محمد حسین سلامت، محمود سلامت ، میرزا علی سلامت و حاج ابوالفضل سلامت اشاره کرد‌.

وی ادامه داد: از آنجائیکه این ملک بصورت شخصی ساخته شده است کلیه هزینه های جاری آن نیز در زمان پدرم توسط شخص خودش تامین می شد و بعد از وی نیز خودم به شخصه انجام می دهم و قصد دارم تا محرم سال آینده مکان تکیه را نیز مسقف نمایم و به صورت یک مجتمع فرهنگی بزرگ تبدیل نموده تا مکانی برای برگزاری مجالس مذهبی در اختیار مردم قرار گیرد.

حاج عباس سلامت ضمن اشاره بر احساس خدمت در خانه سیدالشهداء، گفت: همین که می‌روم چراغ تکیه را روشن می‌کنم و به مداح می گویم که برود و بالای چهارپایه نوحه بخواند و مردم هم نوحه را تکرار می کنند و برای ارباب بی‌کفنم اشک می ریزند، از بهترین لحظات عمرم هست که آن را با هیچ چیز عوض نمی‌کنم و من دیوانه این کار هستم و تمام هستی و زندگی خود را برای این کار مقدس گذاشته‌ام.

این پیرغلام اهل‌بیت در پاسخ به این پرسش که کدامیک از وقایع کربلا جانسوز تر است، اظهار کرد: بعضی وقتها صحنه کربلا را با خود تصور می‌کنم و آنچه را که در جلسات روضه و مقاتل نوشته‌اند با خود مرور می کنم تا اینکه به ظهر عاشورا می‌رسم و بعد از آن نیز عصر عاشورا و اسارت عمه سادات زینب کبری(س) و اینجاست که دل هر شیعه‌ای به درد می آید که چطور آن نانجیب‌ها در روز عاشورا در مقابل بدن بدون سر اربابمان خیمه ها را آتش زدند و اهل بیت حسین (ع) را به اسارت بردند.

وی درخصوص کرامات امام حسین (ع) در این هیئت گفت: یک روز خانمی به نام نرگس دلبر که معمولا برای شستن ظرفهای هیئت به تکیه حاج داود می آمد صدایم کرد و گفت: شما که بیرون از آشپزخانه رفتید یک آقایی که من تا به حال در هیئت ندیده بودمش آمد و به من گفت نرگس خانم خسته نباشید به خاطر ظرفهایی که می شویی از امام حسین (ع) چی می‌خوای؟ منم گفتم: وضع مالی درست و حسابی ندارم ولی دوست دارم هم کربلا برم و هم مکه و او گفت ان‌شاءالله هم کربلا می‌ری و هم مکه و این را گفت و رفت و دیگر هم ندیدمش و همان طور هم شد. این خانم اصلا فکرش را نمی‌کرد که بتواند در طول عمرش به کربلا و مکه برود ولی این توفیق به خاطر نوکری در خانه سید الشهداء نصیبش شد و خود امام حسین (ع) اجر و مزد این خانم را داد.

حاج عباس سلامت با تأکید براینکه نوحه امشبی را شه دین در حرمش مهمان است، مکن ای صبح طلوع- صبح فردا بدنش زیر سم اسبان است ،مکن ای صبح طلوع از نوحه‌های مورد علاقه من است، اظهار کرد: قدیما زنجیز زنی نبود و فقط سینه می‌زدیم و تکیه حاج داود با تکیه زینبیه(س) قاسم آباد به همراه هم در شبهای تاسوعا و عاشورا به امامزاده سید ابورضا(ع)، تکیه بازار، تکیه خلیل جهان بیک و تکیه حسین خانه می رفتیم و مرحوم سید ابوالحسن بشیری و نیز پدر آقای قاضی اسدی از شاعران برجسته ساوه از مداحان هیئت ما این ذکر را می خواندند.

این پیرغلام اهل‌بیت در پایان ضمن قدردانی از همراهی همسرش حاجیه خانم عفت مرآتی، که یار و یاور وی در امور هیئت بوده است، خطاب به نوجوانان گفت: به جوانان توصيه می‌كنم از اين آستان دست برندارند، زيرا دنيا و آخرت آنها در گرو اين دستگاه است. جوانان سعی كنند در حد توان زير پرچم امام حسین (ع) باشند و خالصانه در جلسات روضه و مذهبی حضور یابند و حاجات خود را بگيرند و حرف آخر اینکه «هر دری بسته شود جز در پر فیض حسین/ این در خانه عشق است که باز است هنوز».

منبع: ایسنا

عکس: تزئینی