شهید غلامعلی رجبی جواز شهادتش را از امام رضا(ع) گرفت

وی ادامه داد: شهید رجبی در خانواده‌ای مذهبی و متدین به دنیا آمده بود. پدر بزرگوارش در هیئت دیوانگان وعظ می‌گفتند. فردی مخلص، متدین و باورمدار بود که در صحبت‌هایش شور و حال خاصی جاری بود. شهید رجبی فرزند چنین پدری بود که خدا به واسطه علاقه و اخلاصش به خاندان اهل بیت(ع)، مزد دیگری، ورای مزدهای معمول، برای او در نظر گرفت و آن هم شهادت وی بود.

انسانی به سروده‌های شهید رجبی اشاره کرد و افزود: شهید رجبی علاوه بر اینکه مداح اهل بیت(ع) بودند، شاعر ولایی هم بودند. از او سروده‌های متعددی به یادگار مانده که در هر یک از آنها شور و حال خاصی جاری است. هر چند سروده‌های او در نگاه اول از نظر ادبی بالا نیست، اما محتوای اشعار او دل هر شنونده را به سمت خاندان حضرت رسول(ص) سوق می‌داد. شعرهای او باورمدار بود. صمیمیت خاصی در اشعار او باقی بود که در کمتر اشعاری می‌توان سراغ آن را گرفت. اشعارش از دل برمی‌خاست و لاجرم بر دل هم می‌نشست.

این شاعر نام‌آشنای اهل بیت(ع) ادامه داد: از دیگر ویژگی‌های اخلاقی شهید رجبی جاذبه ایشان بود. شهید به دلیل اخلاق حسنه و حسن سیرتی که داشت توانست در زمان حیاتش افراد زیادی را به سمت اهل بیت(ع) و هیئت جلب کند. مردم وقتی می‌دیدند که مداح اهل بیت(ع)، خود ناآشنا با راه و رسم مریدی خاندان حضرت رسول(ص) نیست، جذب او می‌شدند.

/م118