چرا نباید از رحمت خدا نا امید بود؟
خداوند در آیات ۵۵ و ۵۶ سوره حجر می‌فرماید: فرشتگان به ابراهیم گفتند تو را مژده‌ای راستین دادیم، پس از نومیدان مباش! گفت: کیست جز گمراهان که از بخشایش پروردگار خویش نومید باشد.
امام کاظم (ع) به نقل از پیامبر(ص) می‌فرمایند: خدا نومیدکنندگان مردم را از رحمت خویش، روز قیامت با روی سیاه برمی‌انگیزد و برای معرفی آنان مأموران رستاخیز می‌گویند: اینانند کسانی که مردمان را از رحمت خدا مأیوس کردند.
امام صادق(ع) نیز می‌فرمایند: نومیدی از رحمت خدا سردتر از زمهریر است.
امام سجاد (ع) می‌فرمایند: خداوندا مرا از آرزوهایی که بر تو بسته‌ام مأیوس مکن، تا یأس از رحمت بر من چیره نشود.
امام علی(ع) می‌فرمایند: برای آنچه بدان امید نداری، امیدوارتر از چیزی باش که بدان امیدواری.
پی‌نوشت:
سوره حجر آیه ۵۵ و ۵۶
بحار ۲ / ۵۵
«امالی» صدوق/ ۲۱۷
صحیفه سجادیه/ ۳۴۸ ( دعای ۴۷)
تحف‌العقول/ ۱۴۸
منبع:الحیات، محمدرضا حکیمی
/م118