شعرخوانی قاسم صرافان برای حُر + صوت

دریافت فایل

سوارِ گمشده را از میان راه گرفتی - چه ساده صید خودت را به یک نگاه گرفتی

کسی قسم به نگاهت که بی پناه نماند - چنین که مثل منی را تو در پناه گرفتی

چنان به سینه فشردی مرا که جز تو اگر بود - حسین فاطمه! می‌گفتم اشتباه گرفتی

من آمدم که تو را با سپاه و تیغ بگیرم  - مرا به تیر نگاهی تو بی سپاه گرفتی

چگونه آب نگردم که دست یخ‌زده‌ام را - دویدی و نرسیده به خیمه‌گاه گرفتی

چنان تبسم گرمی نشانده‌ای به لبانت - که از دل نگرانم مجال آه گرفتی

رسید زخم سرم تا به دستمال سفیدت - تو شرم را هم از این صورت سیاه گرفتی

/م118