حجت الاسلام اعتمادیان : دست انسان های مومن پر است از عوامل رفتن به بهشت +گزارش تصویری

یکی از اصول دینمان اصل عدل است. ما معتقدیم خداوند متعال عادل است، عدالت پروردگار عالم شعب زیادی دارد یعنی کسی که عادل است خرجش هم زیاد است. خداوند عادل وظایفی را به عهده گرفته است که یکی از آن وظایف به تعبیر علم کلام از فروعات عدل خداست قاعده لطف است. خداوند عادل خداوندی است که لطف دارد اگر لطف نداشته باشد در عدالتش ناقص است.

لطف عبارت است از اینکه خداوند متعال ما را مکلف به انجام اعمالی فرموده اولاً باید ما را نسبت به وظایفمان آشنا کند و نمی شود که به ما تکلیف کند ولی تکلیف را به ما نرساند، از باب لطف انبیا را به ما رسانده است و کتاب های آسمانی را نازل فرموده است چون عادل است. اگر انبیا نبودند و کتاب های آسمانی نازل نمی شد چگونه فردای قیامت حساب رسی می کردند؟ پس آنها را ارسال می کند تا با وظایفمان آشنا شویم، ثانیاً تمام مقدمات رسیدن به بهشت را در اختیارمان بگذارد و هر چیزی را که ما را از جهنم دور می کند در اختیارمان بگذارد مثلاً یکی از چیزهایی که در انجام تکالیف ما را به بهشت نزدیک می کند قدرت جسمی است قدرت فکری است باید در اختیار ما باشند.

خداوند متعال از باب لطف مقدمات بهشتی را که در اختیار ما گذاشته است اصلاً قابل قیاس نیست از جهت کثرت و از جهت کیفیت با آن عواملی که ما را به جهنم می برد، عواملی که انسان را جهنمی کند خیلی زیاد نیست اما عواملی که انسان را بهشتی می کند خیلی زیاد است. یعنی دست انسان های مومن پر است از عوامل رفتن به بهشت.

اگر کسی نیت کار خیر کند، کاری را انجام نداده و فقط نیت کرده است مثلاً شوفاژ منزل مادر خراب است و به حاج خانم می گوید: من رفتم منزل مادر تا شوفاژ منزل را درست کنم و فقط نیت کرد که برای مادر کاری کند و رفت و متوجه شد که برادر بزرگتر آمده و این کار را از قبل انجام داده است با اینکه این کار را انجام نداد و فقط نیتش را کرد خداوند متعال می گوید برایش حسنه می نویسند که این کار را انجام داده است.

در کار بد کسی نیت می کند فرض کنید نیت می کند که به شمال برود که اتفاقاً زمینه انجام گناه فراهم نیست و این بنده خدا دست از پا درازتر برمی گردد آیا برایش گناهی نوشته می شود؟ خیر، چون آلوده به گناه نشد با اینکه نیت بدی داشت و نه در دنیا و آخرت برایش گناهی نوشته نمی شود. نیت کار شر نوشته نمی شود ولی کار خیر حتی نیتش هم حسنه دارد.

اگر کسی کار حسنه ای انجام دهد در قرآن آمده که ده برابر حسنه اش برای او نوشته می شود ولی اگر شخصی گناهی انجام داد فقط یک گناه نوشته می شود و در قرآن آمده است که عیناً همان گناه برای او ثبت می شود. پس اسباب رحمت و قاعده به بهشت رفتن بیشتر است و این لطف خداوند است. امام سجاد علیه‌السلام فرمودند: وای به حال کسی که یکی یکی هایش(گناهانش) بیشتر از ده تایی هایش (کارهای خیر) باشد، گفتند: مراد شما چیست؟ حضرت فرمود: آیا در قرآن نخواندید؟ " مَنْ جَاءَ بالحَسَنةِ فَلَهُ عَشْرُ امثالِهَا " وای به حال کسی که در زمان حساب کردن اعمالش گناهش بیشتر شود.

برخی ها مدام در لغزش اند اما عده ای هستند در سوره واقعه آمده اند کسانی که در قیامت به عذاب مبتلا می شوند دو جرم سنگین دارند. یکی کسانی که مترفی اند یعنی افرادی که تمام امکانات مالی دارند ولی دائم در عیش و نوش و گناه اند و از این امکانات برای عبادت و بندگی استفاده نمی شود و دیگری کسانی که حرص عظیم دارند! یعنی صبح تا شب بر زمین می خورد. انسانی که سالم است یک بار به زمین می خورد. در روایت داریم: مومن از یک سوراخ دو بار گزیده نمی شود.

 در ادامه این مراسم؛ ذاکرین اهل بیت علیه السلام حاج حیدر خمسه و کربلایی محمد حسین حدادیان به روضه خوانی و سینه زنی پرداختند

/ب.ط211