حجت الاسلام محبی: هدف که خدا باشد مشکلی وجود ندارد هر چه پیش آید، خوش آید! +گزارش تصویری

از زمان پیامبر تاکنون فقط دو حکومت 100درصد اسلامی تشکیل شد. کفار اجازه ندادند ادامه پیدا کند! اول پیامبر و بعد امام علی علیه‌السلام و چند ماهی امام حسن علیه‌السلام. به طور صد در صد حکومت اسلامی تشکیل نشد. امام فرمود: نسیمی از اسلام در مملکت ما وزید. و امام بر اساس وظیفه می کوشیدند. ما هم باید برای پیاده سازی اسلام تلاش کنیم.

هر کسی به اندازه خود باید سعی بر پیاده سازی اسلام داشته باشد. یکی بر یک شهر، یکی کشور و یکی روستا و یکی خانه خود حکمت می کند؛ کسی که حاکم خانه است باید سعی کند اسلام را 100 درصد در خانه خود پیاده کند. اگر قدرت داری در حد اداره، روستا و شهر و غیره. ما باید تلاشمان را بکنیم اما اگر نشد تکلیفی نداریم.

«لا يُكَلِّفُ اللَّهُ نَفسًا إِلّا وُسعَها». امام تلاشش را کرد و به قول ما وظیفه اش را انجام داد. مسئولیتی که بر دوشش احساس می کرد، ادای وظیفه کرد.

پیامبر که می خواستند حکومت را اسلامی کنند تا 10 سال، هشتادوچند بار با او جنگیدند، که چرا می خواهد اسلام واقعی را پیاده کند؛ امام علی علیه‌السلام 4 سال و 9ماه حکومت کردند که فقط یکی از جنگ هایشان 18 ماه طول کشید!.

دشمنان حق اصلاً نمی خواهند حق ظاهر شود.

امام و یارانش فقط بر اساس وعده خدا، اینگونه استوار بنا دارند نهضت و قیام را ادامه بدهند و انقلاب را پیش ببرند. دشمنان می خواهند با دَم خود این نور را خاموش کنند ولی نمی توانند. خداوند وعده داده است، این نور را کامل می کند حتی اگر کافران نگذارند.

«اِن تَنصُرُوا اللهَ یَنصُرکُم». ما به خدا رو می آوریم، او هم ما را کمک می کند. خداوند وعده داده و مانند ما نیست، زیر قولش نمی زند. اما به شرطی که هدف خدا باشد.

«من كان للّه كان اللّه له» هر که با خدا باشد، خدا با اوست.

تمام دنیا با انقلاب ما مبارزه کردند ولی چون خداوند می خواست که بماند، نگهداریش کرد. البته ما در تمام امور وظیفه داریم و باید به وظیفه خود عمل کنیم.

بعد از آمدن امام به محضرشان رفتیم تا زیارتشان کنیم. ضمن صحبت هایی که داشتند، فرمودند: یکی از بزرگان در پاریس به من نصیحت کردند و گفتند: دیگر این نهضت را ادامه ندهید، گفتم: چرا؟ گفتند: چون ممکن است شکست بخورید و کشته شوید. امام با کمال آرامش فرمودند: ما برای پیروزی کار نمی کنیم! برای خدا کار می کنیم. یک تکلیف الهی تشخیص داده ام. وظیفه دارم این انقلاب را انجام دهم. می خواهم به تکلیف الهی عمل کنم چه شکست بخورم و چه پیروز شوم و چه کشته شوم! هدف خدا است.

هدف که خدا باشد مشکلی وجود ندارد! هر چه پیش آید، خوش آید.

امام صادق علیه‌السلام در لحظات آخر عمرشان در بستر بودند، یکی از نزدیکانشان فرمودند: حضرت را که در بستر دیدم، دلم سوخت که ایشان از نحیفی جمجمۀ سرشان به چشم می آید. گریه کردم و حضرت چشمانشان را باز کردند و فرمودند: چرا گریه می کنی؟ گفتم: به حال شما می گریم فرمودند: ناراحت نباش، آنچه برای مومن پیش می آید خیر است.

برای مومن خیر است، چون هدفش خداست. امام بر این اساس دلی قرص داشتند. «يَا مُقَلِّبَ الْقُلُوبِ ثَبِّتْ قَلْبِي عَلَى دِينِكَ»

 در ادامه این مراسم؛ ذاکر اهل بیت علیه السلام حاج حسین سازور به روضه خوانی پرداختند.