استاد رائفی پور: در ادبیات دینی ولایت را با ماه یکی گرفته اند +گزارش تصویری

در ادبیات دینی ولایت را با ماه یکی گرفته اند. به این خاطر است که از خودش نوری ندارد و بازتاب می دهد. حضرت محمد صلوات الله علیه فرمودند: خورشید من هستم و ماه علی علیه السلام است. وقتی دسترسی شما به من قطع شد، بوسیله او در تاریکی ظلمات و تاریکی ها راه را پیدا می کنید. "وَالْقَمَرِ إِذَا تَلاهَا؛ وَالنَّهَارِ إِذَا جَلاهَا"(آیات 2 و 3/سوره شمس) والنهار دیگر شده است، ظهر و اوج درخشش خورشید است. " وَاللَّیْلِ إِذَا یَغْشَاهَا "(آیه 4/ سوره شمس) و بعد شب می آید و تاریکی و ظلمت می آید. عالم زمین و عالم ملکوت خداوند بین اینها یک ظواهر قرار داده است، یک نور است اگر شما می بینید معصوم به خورشید تشبیه می شود به دلیل اینکه بر روی زمین یکسری چیزها را ببینی و بفهمی. اگر ماه تشبیه می شود به این خاطر است که ماه را می بینی و یک نشانه شناسی هایی را انجام می دهی. قرآن به زبان خودش درباره وقایعی که رخ داده است و رخ خواهد داد، دارد سخن می گوید ولی من و تو زبان خدا را نمی فهمیم.

وَالسَّمَاءِ وَمَا بَنَاهَا؛ وَالأرْضِ وَمَا طَحَاهَا" (آیت 5 و 6/ سوره شمس) اگر خورشید نباشد، زمین در ظلمات فرو می رود و زمین هیچ ندارد. اگر فاصله زمین با خورشید اندکی تغییر کند، هیچ موجود زنده ای بر روی زمین نمی ماند. ماه و خورشید در آسمان همه چیزشان اندازه و حساب و کتاب دارد و فکر نکنید بیهوده آفریده شده است.

می فرماید این شیعیان هستند که بهره می برند از نور خورشید. زمینی ها وقتی به خورشید دسترسی نداشته باشند، به سراغ ماه می روند.

"کَذَّبَتْ ثَمُودُ بِطَغْوَاهَا"(آیه 11/ سوره شمس) امام صادق علیه السلام فرمودند: در این آیه منظور از " ثمود" شیعیانی هستند که خراب کرده اند. آنها در هدایت بودند اما کوری را بر بینایی و نور ترجیح دادند.

"وَالْفَجْرِ" سوگند به آن سپیده دم. مشخص است که طلوع نور آفتاب است "وَلَیَالٍ عَشْرٍ" همچین تضاد نور و تاریکی را کنار هم قرار داده است. " وَالشَّفْعِ وَالْوَتْرِ وَاللَّیْلِ إِذَا یَسْرِ "(آیات 3 و 4 سوره فجر) شبی که می رود و روشنایی می آید، نگران نباشید. در اینجا مراد حضرت علی علیه السلام و حضرت زهرا سلام الله علیها است.

فهم زبان خدا تو را راهنمایی می کند که نشانه ها و آیات الله او را بشناسی. فلذا آنچه که در عالم مُلک اتفاق می افتد، سایه ای است از عالم ملکوت.

از زمان امام جواد علیه السلام آرام آرام مردم را آماده می کنند برای نبودن خورشید. شخصی از ری رفته است سامراء به دیدار امام هادی علیه السلام و ایشان به آن شخص فرمودند تا زمانی که عبدالعظیم حسنی در ری هستند به ایشان رجوع کنید. دارند آرام ارام ملاقات فیزیکی و چهره به چهره را را قطع میکنند.

در زمان امام حسن عسکری علیه السلام مردم به دیدار حضرت علیه السلام می آمدند و ایشان را از پشت پرده ملاقات می کردند و صدای ایشان را می شنیدند ولی چهره ایشان را نمی دیدند. تا مردم تربیت بشوند برای غیبت.

خود حضرت صاحب الزمان علیه السلام به یکباره وارد غیبت کبری نمی شوند. ابتدا وارد غیبت صغری می شوند بعد وارد غیبت کبری می شوند. آرام آرام مردم عادت می کنند و در دوران غیبت صغری نامه می نوشتند و حضرت علیه السلام در آن زمان می فرمایند: که در مسائل و مشکلاتی که برای شما پیش می آید به کسانی رجوع کنید که حرف ما را برای شما نقل می کنند.

اینگونه خورشید عالم تاب از نظرها غایب میشود و ما به تاریکی شب ها وارد می شویم.

خورشید وقتی می خواهد برگردد یک فجر اتفاق می افتد، طلوع نیست اما از جنس همان نور است. اوج تاریکی در لحظه بعد از فجر است که اوج ظلمت و تاریکی است. فرقی که دارد این است که تو امیدوار به طلوع خورشید هستی در آن لحظه و خورشید آرام آرام طلوع میکند. ما 37 سال است که در این فجر به سر می بریم و منتظر طلوع خورشید هستیم و نمی دانیم چقدر طول می کشد.