حجت الاسلام علوی تهرانی:ماه رمضان مظهر رحمت حق است

محل ظهور و بروز رحمت و مصادیق حضرت حق صحبت می کنیم. رحمتی که وجود نازنین پیامبر اسلام صلوات الله علیه می فرماید: رحمت نزد خدا صد بخش است، در دنیا یک بخش از رحمت را استفاده خواهد کرد و نود ونه بخش دیگر از آن را در روز قیامت استفاده خواهد کرد. این یک قسمی را که در دنیا استفاده می کند، مصادیق و تجلیات مختلف دارد. یکی از آن تجلیات ماه مبارک رمضان است.

رسول الله صلوات الله علیه فرمودند: اگر بندگان به این حد از معرفت و شناخت می رسیدند که ماه رمضان چه ماهی است همواره درخواستشان این بود که ماه مبارک رمضان متجاوز از ماه باشد و تمام سال را پوشش دهد. انسان دارای معرفت از این ماه چنین تقاضایی را دارد و اگر معرفت وجود نداشته باشد روز شماری می کند. این آدم بی معرفتی است نسبت به ماه مبارک رمضان.

حضرت رسول اکرم صلوات الله علیه می فرماید:خوشبحال کسی که ماه رمضان را درک کند. این تمجید پیامبر صلوات الله علیه است.

در خطبۀ شعبانیه می فرمایند: ماهی است که در بین تمام ماههای دوازده گانه نزد خداوند برتر است؛ روزهایش برترین روزها؛ شبهایش بهترین شبها؛ و تمام لحظات ماه مبارک رمضان از تمام ماهها و ساعات سال برتر است. آن قدر برتر است که شما فقط به یک ماه سلام دارید.

ماه مبارک رمضان شهر الله است:

1-  ماه مبارک رمضان را شهر اکبر می دانند. اینها از عظمت این ماه است.

2-ماه مبارک رمضان ماه خداست ماهی است که در آن همه چیز اختصاص به خداوند دارد. با اینکه همه چیز اختصاص به خداوند دارد و هیچ چیزی در این عالم اعم از مادیات و معنویات وجود ندارد مگر اینکه متعلق به خداست؟ در بین اینها هر چیزی را به خودش نسبت نمی دهد. از بین تمام مکان ها کعبه؟(بیت الله) و از بین تمام ماهها ماه مبارک رمضان(شهر الله) این حکایت می کند آن چیزی که به خداوند نسبت پیدا می کند شرافت دارد. ماه رمضان بهار محتاجان است. هرکسی که در هر زمینه ای نیازی دارد ماه برآورده شدن همه نیاز هایش ماه مبارک رمضان است. اما صادق علیه السلام میفرماید: برای ماه مبارک رمضان یک حقی است و هم یک احترامی، که شبیه آن در سایر ماهها وجود ندارد چه شعبان و چه رمضان.

ماه رمضان چرا مظهر رحمت حضرت حق است؟ چون ماه رمضان محل ظهور یک اسم از اسامی حضرت حق است. خداوند در این ماه با این اسم تجلی می کند یا مَنْ یُعْطِی الْکَثیرَ بِالْقَلیلِ ای کسی که در مقابل عمل کم عطا زیاد داری. این عمل کم عطا زیاد از خصایص ماه مبارک رمضان است. پیامبر اکرم صلوات الله علیه به خداوند در مقام عذر خواهی عرض می کند: آن طور که شایسته تو بود حق بندگی تو را ادا نکردیم. بنابراین محتاجیم به خدایی که در مقابل عمل کم اعطا کثیر داشته باشد.

امام باقر علیه السلام به نقل از حضرت رسول صلوات الله علیه می فرمایند: عمل کننده ها به عمل خود متکی نباشند، بخاطر اینکه اگر موفق شوی در تمام عمر خود بندگی کنی شما کوتاهی کردید در بندگی من نمی رسید به حق بندگی من! شما با این اعمالتان نمی توانید بهشت را بخرید با این میزان اعمالتان نمی توانید صاحب کرامت بشوید و به درجات عالیه عرفان برسید. ولکن عمل خودتان را انجام دهید و امیدتان به رحمت من باشه. من با رحمت خودم کم شما را زیاد می کنم.

یکی از عقبای بنی اسراییل که سالیان سال بندگی خدا را داشت در عالم مکاشفه صحرای قیامت را دید که مامورین الهی به اعمال رسیدگی می کنند و رسیدند به ایشان گفتند که اعمال تو چیست که حضرت حق فرمودند اعمال این، اینهاست. فرمودند به رحمت من بفرستیدشان به بهشت. برخورد به ایشان و گفتند چندین سال بندگی کردم و الان با رحمت خدا برم به بهشت؟ گفت من این(بهشت) را می خرم. گفتند ما نمی فروشیم. پرسید پس می شود به رحمت خودم بروم؟ حضرت باری تعالی فرمودند: پس بندگان عوامل من مامورین من رحمت من را نمی خواهد پس با عدالت من به محاسبه می شود.

گفتند چه داری؟ گفت صد سال عبادت. گفتند که آن به اندازه یک اناری است که خوردی. دیگر چه داری؟ گفت هیچ.

پس باید امید به رحمت حضرت حق داشت. اتکا به رحمت خدا داشته باشید. عمود به فضل رحمت باشد. به حسن ظن رحمت اهتمام بورزید.