حجت الاسلام پناهیان: از دین بهترین بهره را برای زندگی هایتان ببرید

از تفاوت های عمده بین دین داران و غیرمتدینین این است که دینداران راه های پیچیده برای رسیدن به خواسته هایشان را می پذیرند و غیر متدینین می خواهند از راه های مستقیم و ساده به نتیجه برسند.

خداوند دنیا را برای انسان پیچیده قرار داده است. انسان موجودی است که ابزار را به خدمت می گیرد و به صورت پیشرفته از آن استفاده می کند. در بسیاری از امور دینی تفاوتی که بین دینداری و بی دینی است در همین موضوع است که دین می گوید از راه پیچیده برای رسیدن به مقصد برو و دیگری می گوید من درکی از این جریان ندارم و می خواهم مستقیم به نتیجه برسم، مستقیم می رود و به نتیجه نمی رسد.

پدر و مادر اگر بخواهند فرزند را مستقیم تربیت کنند به نتیجه نمی رسند، برای تربیت باید تحقیق و برنامه ریزی کرد و با نقشه ای به نتیجه رسید. انسان زمانی که هدفی برای خود تعیین می کند، باید به دنبال راه های پیچیده باشد. معمولا راه های ساده رسیدن به هدف غلط است.

"خُلِقَ الْإِنسَانُ مِنْ عَجَل" «انسان را از عجله آفریدیم. » یعنی انسان حوصله به نتیجه رسیدن از راه پیچیده را ندارد.

وقتی ما از راه مستقیم بخواهیم به نشاط برسیم به نشاط سطحی می رسیم یعنی به ابزار غلط نشاط می رسیم.

وقتی بپذیریم راه های پیچیده ای را برای نشاط طی کنیم ، یعنی دیندار شده ایم. روحیه انسان ها متفاوت است و خداوند برای رسیدن هر انسان به هدفش راه خاصی را به او نشان می دهد. برای رسیدن به هدف های دنیایی راه صدساله را یک شبه نمی توان طی کرد. خداوند دنیا را اینگونه نیافریده است.

رسیدن به هر چیزی پیچیدگی خاص خودش را دارد. اوج علاقه خدا به ما این است که ما را به "مِن حَیثُ لا یَحتَسِب" می رساند.

وقتی می گوییم "نشاط معنوی" به دو دلیل است:

اول اینکه معتقدیم دین و معنویت به ما نشاطی می دهد که چیز دیگری به ما این نشاط را نخواهد داد. در عالم مهم ترین ابزاری که برای بی دین دار کردن افراد وجود دارد، "نشاط" است. هیچ لذتی مثل لذت در عبادت نیست، بحث ما درباره نشاط این است. باید به جایی برسیم که نماز به ما نشاط دهد.

برنامه های دینی منظم هستند و زمانی که با نیت الهی انجام می گیرند معنویت آن ها بیشتر است حتی اگر با نیت الهی انجام ندهیم اثر فیزیکی خود را می گذارد و در حقیقت نشاط آور است و کسانی که این برنامه ها را ندارند، افسرده تر هستند. برنامه های دینی زمانی که به صورت منظم انجام شوند، نشاط آور تر هستند.

سعی کنید برنامه ای که دین به شما می دهد را دقیق اجرا کنید، جدا از نورانیت نشاط فزیولوژی برای انسان می آورد ومواد خاصی را در بدن انسان ترشح می کند که باعث به وجود آمدن آرامش خاصی می شود. در این زمینه نماز شب موثر تر از باقی موارد است، به حدی که می شود بیماری را با نماز شب مداوا کرد.

اگر نشاط و انرژی جسم از بین برود، انسان بیمار می شود. پیامبر صلی الله علیه وآله فرمودند: با خواندن نماز شب سالم می مانید و سالم می شوید.

از راه های مختلف، معنویت، به زندگی نشاط می دهد. از دین بهترین بهره را برای زندگی هایتان ببرید. اگر می خواهیم فدای خداوند شویم معنی آن این نیست که همیشه مریض و در غصه باشیم، از دین بهره بسیار ببرید. نقطه ضعف انسان عجله است با کنترل آن خیلی چیز ها درست می شود.

وقتی در دعا می گوییم:

"اجْعَلْ قُوَّتِی فِی طَاعَتِکَ" خدایا کمک کن در طاعت تو قوی باشم"نَشَاطِی فِی عِبَادَتِکَ" وخوشحالیم را در بندگی خودت قرار بده

"وَ رَغْبَتِی فِی ثَوَابِکَ" ومیل وآرزویم را در پاداشت قرار بده.

معنای این ها نشاط است و سود جویی نیست اگر ما در عبادات به دنبال نشاط باشیم. زیرکی و کیاست است اگر از عبادات فواید را کسب کنیم.