چرا اسلام با قمار مخالف است؟
اسلام با هر کاری که بخواهد با دلایلی غیر از تلاش و کوشش، انسان را به پول و ثروت برساند مخالف است.
وارث: یکی از ناهنجاری هایی که گریبان جامعه را می گیرد موضوع قمار است. قمار چه در معنویات، چه مادیات، چه در امور فردی و چه در امور اجتماعی اثرات منفی جبران ناپذیری دارد. این تاثیرات به حدی است که همه عقلا در دنیا این کار را مذمت کرده و در جرم محسوب می کنند. زیرا می دانند در صورت گسترش آن پدیده ای شوم و خطرناک برای اجتماع به حساب خواهد آمد. دین اسلام نیز به شدت با این مساله مخالف است. البته غیر از آثار منفی ذکر شده، شرع مقدس به موضوع رزق حلال و کسب و کار و تلاش برای روزی بهای بسیاری می دهد و فعالیت هایی مانند قمار را منافی این تلاش های مثبت می داند.
در آیه ۹۱ سوره مائده می خوانیم:
«إِنَّمَا يُرِيدُ الشَّيْطَانُ أَن يُوقِعَ بَيْنَكُمُ الْعَدَاوَةَ وَالْبَغْضَاء فِي الْخَمْرِ وَالْمَيْسِرِ وَيَصُدَّكُمْ عَن ذِكْرِ اللّهِ وَعَنِ الصَّلاَةِ فَهَلْ أَنتُم مُّنتَهُونَ.»
«شيطان می خواهد با شراب و قمار ميان شما کينه و دشمنی افکند و شما را از ياد خدا و نماز باز دارد، آيا بس می کنيد؟»
سه نکته کوتاه:
* چرا اسلام با قمار مخالف است؟
مطابق آمارهای ارائه شده توسط موسسات مختلف جهانی، بسیاری از قتل ها، جرائم، طلاق و جدایی ها، امراض روحی و روانی و حتی جسمی ناشى از شراب است. قرآن اما جدای از همه این آثار به دو نکته تاکید دارد:
۱- ایجاد کینه و عداوت و دشمنی در اجتماع.
۲- ضرر معنوی یعنی موجب غفلت از یاد خدا و نماز و عبادات می شود.
** مال مفت ممنوع!
اسلام با هر کاری که بخواهد با دلایلی غیر از تلاش و کوشش، انسان را به پول و ثروت برساند مخالف است. در فرهنگ اسلام مالی که به اصطلاح مفت به دست بیاید مذموم است و حرمت اموری مانند قمار، رشوه، ربا، کم فروشی و غیره از این دست است. قمار به انسان فرهنگ تنبلی و تن پروری و منتظر معجزه شدن در کسب روزی را یاد می دهد ولی اسلام می گوید برای رزق و روزی حلال باید تلاش کنی و پاداش این کار را در حد جهاد در راه خدا دانسته است.
*** مال بی برکت!
ضمن اینکه مال حرام برکت هم نخواهد داشت. امام صادق (ع) در بیانی جالب فرمودند:
«کسی که مالی را از راه غیر مشروع به دست آورد، ساختمان و آب و گل بر او مسلط می شود (تا مال او را تلف کند)» (سفینة البحار، محدث قمی، ج۱، ص۲۹۸) کلام امام بدین معناست که تلاش برای کسب حرام مانند صرف عمر انسان در راه آب و گلی است که نفع دنیوی و اخروی برایش ندارد و از طرفی همان آب و گل و آجر و ساختمان دست به دست هم می دهند تا آن مال حرام را از چنگش خارج کنند. مثلا ممکن است بخشی از آن با بیماری، بخشی با خرابی و ورشکستگی و غیره از بین می رود.
منبع: تراز
/1102001307
منبع: تراز
/1102001307