حجت الاسلام شهاب : امام باقر(ع)، نزدیک ترین پیام آور کربلا
مراسم ایام شهادت امام باقر علیه السلام و اولین شب ایام مسلمیه با سخنرانی حجت الاسلام سید عبدالحمید شهاب و مداحی کربلایی صادق رجب در روضه ماءالفرات برگزار شد
وارث: مراسم ایام شهادت امام باقر علیه السلام و اولین شب ایام مسلمیه با سخنرانی حجت الاسلام سید عبدالحمید شهاب و مداحی کربلایی صادق رجب در روضه ماءالفرات برگزار شد.
در ادامۀ خبر متن سخنرانی حجت الاسلام شهاب را می خوانید:
زندگانی امام باقر (ع)
امام باقر علیه السلام امام پنجم شیعیان هستند و پدرشان امام سجاد علیه السلام و مادرشان فاطمه بنت الحسن هستند. هم سید حسنی و هم سید حسینی هستند. میلاد حضرت در اول رجب سال 57 در مدینه و شهادت ایشان در دوشنبه هفتم ذی الحجه الحرام سال 114 می باشد. 57 سال از خداوند عمر گرفتند و 19 سال امامت کردند. حدود 3 سال و شش ماه را محضر جدشان، حسین بن علی علیه السلام بودند. کنیه حضرت ابوجعفر اولی است و لقب حضرت باقرالعلوم است. طواغیت زمان امام، طایفه مروان هستند.
سیره عملی امام باقر(ع)
چند بُعد در سیره عملی امام است که در جامعه زمان خودشان موثر بوده است. اگر قول و عملی از امام صادر می شود، موقف به زمان نیست. دو بعد از ابعاد شخصیتی امام علیه السلام را عرض می کنیم. حکم مذهب ما این است که پیشوایان ما کلماتشان به روز است. بُعد اولی که در سیره امام دیده می شود، بُعد عبادی ایشان است. بعد عبادی محدود به نماز شب و روزه و ... نیست. یک شبهه در زمان ایشان بوده است، زمان امام باقر علیه السلام می نشستند و می گفتند شما ائمه، خدای این امت هستید، هنگام نماز خواندن رو به قبله نماز نمی خواندند رو به امام نماز می خواندند.
شیعه افراطی امروز نیز می گوید ما رو به کعبه نماز نمی خوانیم رو به کربلا نماز می خوانیم. چون امام زمان عجل الله تعالی فرجه ظهور می کنند و قبله به سمت کربلا تغییر می کند. خود حضرت رو به کربلا نماز نمی خوانند، رو به قبله نماز می خوانند. این افراطی گری در زمان خود ائمه علیهم السلام هم بوده است. در زمان امیرالمومنین علیه السلام اوج افراطی گری بوده است. تا جایی که گفتند جبرئیل علیه السلام اشتباه کرد وحی را به خاتم الانبیاء علیه السلام داد، باید به امیرالمومنین علیه السلام می رساند.
امام هادی علیه السلام در زیارت جامعه کبیره می فرمایند: « الی الله تدعون و علیه تدلون و به تومنون» با اینکه با ما ائمه شروع می شود و با ما تمام می شود، به واسطه ما کل خیر عالم نزول پیدا کرده است ولی هنر ما این بوده است که واسطه خیر و رحمت ربانی بوده ایم. رحمت حق را گرفته ایم و به شما تحویل داده ایم ولی ما نیز بندگی می کنیم. ما آمده ایم که شما را به خداوند نزدیک کنیم. به واسطه این نزدیکی چون بندگی می کنید مومن می شوید. حال اگر مومن در پرتو ولایت ما شدید، یقین داشته باشید ایمانتان با دشمنان یک تفاوت دارد، ایمان آنها لفظی و لسانی است و شما ایمان هایتان قلبی و عملیاتی است و به پروردگار نزدیک تر هستید و خدا جواب دعوت کنندگان را می دهد، چون با عملش ثابت می کند.
بازار عبودیت باید گرم باشد
بازار عبودیت باید گرم باشد. کل ائمه علیهم السلام در صدد یک موضوع بودند و آن هم هدایت ما به سمت یکتا پرستی بود نه اینکه از ما مشرک بسازند. مسیر، مسیر عیودیت است. امام باقر علیه السلام به عنوان نزدیک ترین خبرنگار مثبت کربلا است. تمام قضایای جنگ و جدال کربلا را خیلی از دشمنان اهل بیت علیهم السلام نوشته اند. خبرنگار دستگاه امام حسین علیه السلام ، امام باقر علیه السلام، نوه امام حسین علیه السلام هستند. چرا از ائمه علیهم السلام عشق مجازی درست می کنیم. حب چیز خوبی است. حضرت می فرمایند اگر فقط بگویی شیعه ما هستی و ادعا کنی باخته ای، مگر این چند کار را انجام دهی.
اولین بُعد از شخصیت امام باقر علیه السلام بعد عبادی ایشان بوده است و دعوت به عبودیت مردم. شخصی به نام افلح از اصحاب امام باقر علیه السلام می گوید با امام باقر علیه السلام راهی به جای آوردن عمره در مکه بودیم. حضرت از پله های مسجدالحرام پایین آمدند و دیدم بلند بلند گریه کردند. آمدم کنار حضرت و عرض کردم: مردم شما را نگاه می کنند. نباید این کار را انجام دهید. حضرت فرمودند: وای بر تو! برای چه گریه نکنم؟ خدا لذت می برد بنده اش را اینطور ببیند که در برابر عظمت و قدرت لایزالی او سر به سجده گذاشته است و اشک معرفت از چشمانش می ریزد. افلح گفت: شما که به مجرای وحی وصل هستید. امام باقر علیه السلام فرمودند: روز قیامت بازار عمل و بندگی من است، نه انتساب به شرفم. خدا محاسبه اعمالش در ظرائف است. اعمال را زیر ذره بین گذاشته است. بازار بندگی و عبودیت باید گرم باشد. حضرت سجده کردند و شروع کردند به دعا کردن، وقتی سرشان را از سجده برداشتند، دیدم محاسنشان غرق در اشک است.
آدم باید نگاه به عمل امامش کند. امام باقر علیه السلام می خواستند به شاگردشان بفرمایند بندگی خدا را بکن، روز قیامت بازار عمل و عبودیت گرم است. در احوال حضرت باقر علیه السلام، امام صادق علیه السلام می فرمودند: پدرم دائما مشغول ذکر گفتن بودند. آثار بندگی در شئون رفتار یک عبد باید دیده شود. منش امام طوری بود که یاد خدا را برای ما نمایان می کرد.
بعضی ها در کنارشان که قدم می زنیم، جهنم آباد می بینیم. منش و رفتار و خوردن و آشامیدن ایشان هم ما را به یاد خدا می انداخت. حتی حرف زدنشان موجب رشد مردم می شد. حتی وقتی امام حرف می زدند ما را به یاد خدا می انداخت. شادی هایمان باید به مضامین مکتب ائمه علیهم السلام نزدیک باشد. اگر اعمال ما به افق عبودیت نزدیک باشد، برده ایم.
در احوالات حضرت دارد که امام صادق علیه السلام می فرمودند: پدرم وقتی برای نماز شب بیدار می شدند، ما را بیدار می کرد و ما را مشغول به تلاوت قرآن می کرد. امام صادق علیه السلام می فرمودند: پدرم ما را ترغیب می کرد که هر کسی زودتر برای نماز بیدار شود، به او هدیه میدهند. در زندگی های قدیم هم این چنین بوده است. محل عبادت در خانه معلوم بود. در فاکتورهای ابتدایی زندگی مان عبودیت را دستور کار قرار بدهیم. چقدر قشنگ می شود یک جوان شیعه به جای سوال های بی ربط از همسر آینده اش بپرسد، می خواهی با هم دین دار بمانیم؟ ره آورد کلام ائمه علیهم السلام برای بندگی و عبودیت است.
با بندگی، خداوند زندگی آباد هم به تو می دهد. امام صادق علیه السلام می فرمودند: پدر ما در خانه، محور بوده است. با اینکه در خانه رفت و آمد بود. حضرت صادق علیه السلام می فرمودند: پدرم همیشه عادتشان این بود که نزدیک اذان صبح مشغول نافله می شدند و بعد از خواندن نافله صورت بر خاک می گذاشتند و این عبارت را می گفتند: « اللهم لك اسلمت و بك آمنت و عليك توكلت»1. از برکاتش این است که انسان عزیز می شود. هر کسی مشغول این ذکر در آن ساعت باشد، گره در کارش نمی افتد.
/1102101304
پی نوشت:
1. مسلم، كتاب الذكر والدعاء والتوبة والاستغفار، برقم 2719، وبنحوه برقم: 769، والبخاري، أبواب التهجد، باب التهجد بالليل، برقم 1120، وانظر الأرقام: 6317، و7385، و7442، و7499.