حجت الاسلام شهاب مرادی : شرط این که انسان خسران زده نشود چیست؟
مراسم شب بیست و هفتم محرم با سخنرانی حجت الاسلام شهاب مرادی و مداحی کربلایی مقداد حسین زاده در هیئت بیت الزهراء سلام الله علیها برگزار شد
وارث: مراسم شب بیست و هفتم محرم با سخنرانی حجت الاسلام شهاب مرادی و مداحی کربلایی مقداد حسین زاده در هیئت بیت الزهراء سلام الله علیها برگزار شد.
در ادامۀ خبر متن سخنرانی حجت الاسلام مرادی را می خوانید:
اسلام و ایمان
در مورد اسلام و ایمان از حضرت رضا علیه السلام پرسیدند و حضرت فرمودند: اسلام درجه ای است که ایمان ما فوق آن است. ایمان درجه ای است که تقوا ما فوق آن است و یقین درجه ای ما فوق همه این ها است. اگر به کسی یقین بدهند، هیچ چیزی نمی شود به او بدهند که بالاتر از یقین باشد. یک تقسیم بندی دیگر بحث اسلام و ایمان و تقوا و یقین است که به جنبه شناخت ربط دارد.
ایمان چیست؟
ایمان یک گره و اتفاق قلبی است که یک ضلع این مثلث، عقد فی القلب است. اقرار به زبان و بیان با لسان است. در دلت یک اتفاقی می افتد و بر زبانت جاری می شود و ارکان هم انجام می دهند. نماز عملی است که به ایمان مربوط است. روایتی از امام صادق علیه السلام است که در تقسیم بندی «الذین آمنوا و عملوا الصالحات» حضرت می فرمایند: ایمان خود عمل است. ایمان فعل نیست عمل است. وقتی فکر می کنیم عملی داریم انجام می دهیم. اگر نسبت به کسی حسد بورزیم جایش در ذهنمان است. ایمان و یقین از همین مقولات است. با این فرق که ایمان جایش در قلب آدم است و یقین خطوراتی است.
نقطه مقابل ایمان
خیلی ها می گویند نقطه مقابل ایمان، باطل نیست. باطل با او مغایر است. نقطه مقابل حق و ایمان، جهل و انکار است. اگر حق را ندانیم با این که حق را انکار کنیم اصل تقابلش اینجا اتفاق می افتد.
از زبانتان استفاده کنید و در قیامت سرافراز خواهید بود. این که خداوند یکی است را قبول داریم و باید آن را به زبان بیاوریم.
بیان
در آیات ابتدایی سوره الرحمن می فرماید: «الرَّحْمَنُ عَلَّمَ الْقُرْآنَ خَلَقَ الْإِنسَانَ عَلَّمَهُ الْبَيَانَ» بیان، خیلی مهم است. امام سجاد علیه السلام فرمودند: هیچ پیامبری با سکوت مبعوث نشده است. سکوت و کلام هر دو آفت دارند. وقتی از آفت سالم باشند قطعا کلام بهتر از سکوت است. وقتی سخن از خدا است واکنش بدهید. گفتن سلام الله علیها بعد از نام حضرت صدیقه طاهره یعنی من نسبت به فاطمه بی واکنش نیستم. فاطمه همه وجود و هویت من است. قلب اقبال و ادبار دارد.
در مجلس روضه وقتی نشاط ندارید تلاش کنید به نشاط بیفتید. اگر به نشاط نیفتادید جلسه روضه را ترک کنید. اگر یک تازه وارد بود مجلس را گرم کنید. اسم امام حسین علیه السلام آمد می توانی بگویی «لا حول و لا قوة الا بالله»، «لا اله الا الله» یا بر دستت بزنی. یک ذکری می توانی بگویی. واویلا بگویی. بعد اشکت هم جاری می شود. در خانه تان اذان بگویید. برای نمازتان، یک مقدار بلندتر اذان بگویید. سلام گفتن در خانه روایت است که خیلی مهم است. خانه محل نور و ارتفاع اسم خدا می شود. محلی می شود که نور و ادکار بالا می رود. گفتن الله اکبر خیلی مهم است. بهترین تعقیبات نماز، تکبیرات ثلاث است. سه الله اکبر انتهای نماز. اذان را که می شنوید الله اکبر می گویید. او با هر لحن و نغمه ای اذان می گوید تو نیز با او بگو.
امام سجاد علیه السلام که شروع به سخن گفتن کردند یک نفر به یزید ملعون اشاره کرد که او زیادی دارد صحبت می کند. دیگران در تصورشان بود که اهل بیت علیهم السلام زبانم لال ذلیل شده اند. وقتی یزید لعنت الله علیه دید سخن امام، همه را مجذوب کرده است به یک نفر گفت: اذان بگوید. که اگر امام اعتراضی کرد به دیگران بفهماند این ها با دین مخالف هستند. تا گفتند الله اکبر آقا استقبال کردند. به این کار حکایت کردن می گویند. حکایت کردن یعنی هر کسی که اذان می گوید ما عبارت هایش را تکرار کنیم. وقتی تمام می شود و می گوید حی علی الصلاة و حی علی الفلاح باید بگویی لا حول ولا قوة الا بالله. می شتابم ولی بدان همه حول و قوت دست خدا است و او کمک می کند. این ادب شنیدن اذان است.
وقتی گفت: الله اکبر، امام سجاد علیه السلام با تمام وجودشان فرمودند: الله اکبر. وقتی اشهد ان محمدا رسول الله دوم را گفت آقا فرمودند: موذن صبر کن. فرمودند: یزید این آقایی را که اسم می بری پدر من است یا پدر تو. تمام مجلس به هم ریخت. پادشاه روم بلند شد و گفت: من چندین نسلم به حضرت یحیی علیه السلام می رسد و تو بچه پیغمبرت را کشته ای! این جا زن یزید به مجلس آمد و داد و بیداد شد و مجلس به هم ریخت و یزید یک مجلس دیگر برپا کرد که معذرت خواهی کند و گفت: ما نکشته ایم. خدا عبیدالله را لعنت کند.
اقرار خیلی مهم است. از زبانتان استفاده کنید. این را از من یاد بگیرید. ظاهر شرعی را حفظ کنید ولی مهم تر از ظاهر شرعی، الفاظتان است. در یک جلسه ای یک نفر از سیدالشهدا علیه السلام سوال می کند. اگر می خواهید بحث هم کنید اسم سیدالشهدا علیه السلام را که می آورد بگویید سلام الله علیه. این واکنش باعث می شود که بقیه گفتگو جور دیگری رقم بخورد. خیلی ها خجالت می کشند بگویند. این احترام گذاشتن تکه کلامتان باشد، خصوصا در مجالس مهمانی.
امام خمینی رحمت الله علیه هر چه می فرمودند، جمع یک صدا می گفتند: ان شالله. ما به سمت انفعال داریم می رویم. بسیاری از جاهایی که افراد به کارهای اشتباهشان ادامه می دهند جایی است که می بینند عرصه خالی است و می توانند تاخت و تاز کنند. سوره مبارکه عصر می فرماید: «وَالْعَصْرِ ﴿١﴾ إِنَّ الإنْسَانَ لَفِی خُسْرٍ ﴿٢﴾ إِلا الَّذِینَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ وَتَوَاصَوْا بِالْحَقِّ وَتَوَاصَوْا بِالصَّبْرِ ﴿٣﴾» شرط این که انسان خسران زده نشود این است که ایمان و عمل صالح داشته باشد و گوشش نصیحت به حق و صبر را بشنود.
مثلا یک شخصی مادر بد اخلاقی دارد و دوستش به او می گوید مادرت است و باید صبر کنی. گوش تمام انسان ها به شنیدن این صبر و حق نیازمند است. به او نیکی کن.
بعضی از آدم ها خیلی فحش می دهند. حق این است که این پدر بد اخلاق را حتی اگر ابوجهل است را احترامش را نگه داری. پدر منافق و کافر و بی دین می توانی دوستش نداشته باشی. حق نداری صدایت را برایش بلند کنی. فرزندانی که در طول تاریخ پدرشان را کشته اند، حتما بلایی بر سرشان آمده است و جوان مرگ شده اند. این قانون خدا است.
تقوا
حق را بگویید. به کسی که خمس و ذکات می خواهد بدهد بگویید: پرداخت کن، خدا به جایش می آورد. دغدغه هر چیزی را که دارید خدا درستش می کند. ایمان یک اتفاق قلبی است که بدانی خدا وجود دارد. این ایمان باید به زبان جاری شود و به آن عمل کنیم. مقام بالاتر از ایمان، تقوا و بالاترش یقین است. تقوا یعنی گناه نکنید. از گناه خودداری کنید و بترسید.
/1102101304
تمام حقوق مادی و معنوی این خبر متعلق به سایت وارث می باشد و هرگونه کپی برداری بدون ذکر منبع شرعاً اشکال دارد.