سهم «مدافعانحرم» از تولیدات سینمایی چقدر است؟
کار جشنواره سینمایی مقاومت ارزشمند است ولی این می تواند جبران کم کاری و بی مسئولیتی کلیت حوزه فرهنگ و سینمای ما را بنماید؟ بیش از سه سال است که سیاه پوشان داعش حتی، تا چند کیلومتری مرزهایمان رسیده اند، بسیاری از اماکن مقدس را تخریب کردند، به نام اسلام، با ارائه تصاویری از ددمنشی و خشونت، بذر مرگ پاشیدند و چهره ای بسیار شنیع و زشت از مسلمانان در جهان ترسیم کردند ولی ما - سینما و هنر ما - نظاره گری بیش نبوده است.
چگونه سیاه پوشان داعش با بهره گیری از وسایل ارتباطی و نمادسازی از دلهره و وحشت بذر مرگ در دنیا می پاشند و تخم نفرت و نفاق را از طریق شبکه های مجازی و رسانه های تلویزیونی و ابزارهای تصویری در افکار عمومی می پراکنند ولی متاسفانه، عظمت شهدای جهان وطن - شهیدان مدافع حرم- مغفول و در محاق می ماند؟
چرا داعش متحجرانه ترین و کهنه ترین افکار و باورهایش را با استفاده از مدرن ترین تجهیزات و رسانه های نوین حقنه می کند ولی در مقابل ما قادر نیستیم ارزش ها، زیبایی ها و ظرفیت های گسترده شهدای مان را به تصویر بکشیم و حرکتی نکرده ایم که نه چند گام پیش، بلکه حتی، به موازات آن ها هم جلو نرفته ایم و اجازه دادیم و می دهیم تا مظلومیت و ارزش شهدای مدافع حرم و حرمت و بزرگی کارشان هم پنهان و مهجور بماند؟
اخیرا خبری مبنی بر نشست مشترک وزیر امور خارجه آمریکا با مدیران ارشد هالیوود در مورد راه های مبارزه با داعش از طریق سینما، در گاردین منتشر شده است.
«جان کری»، وزیر امور خارجه آمریکا، جهت رایزنی برای یافتن راهی متفاوت در مبارزه با داعش، با مدیران استودیو های بزرگ هالیوود دیدار کرد. این خبر با انتشار تصویری از «کری» در کنار مدیران شرکت های بزرگی چون سونی، فاکس و وارنر بروس در صفحه شخصی تویتر وزیر امور خارجه آمریکا هم، منتشر شد.
شنیده می شود در جریان این دیدار 90 دقیقه ای، «کری» و مدیران شرکت های مذکور، به تبادل نظر برای یافتن یک استراتژی مناسب و بررسی راه گوناگون مبارزه با این گروه تروریستی، به بحث پرداختند. هدف از این همفکری ها، یافتن راهی برای ایفای نقش مناسب فیلم و سینما در نشان دادن روایتی مناسب از داعش اعلام شده است.
واقعا، این کوتاهی و غفلت ناشی از چه شرایط و عواملی است که حتی، آمریکا، برای مبارزه با داعش و گروه های تروریستی دست به دامن روسای بزرگترین استودیو های سینمایی هالیوود، شده است. آمریکایی که بی گمان، نمی توان نقش پر رنگ سیاست ها و فزون خواهی هایش را در شکل گیری و تولید و توسعه و تقویت این گروه ها نادیده انگاشت و همراهی و کمک ماموران سیا یا پنتاگون را نمی توان انکار کرد.
در ازایش متولیان فرهنگی و مسئولان سینمایی ما به چه می اندیشند؟
تردیدی نیست که سینما می تواند نقش مهمی در هر رویارویی و نبردی ایفا نماید بویژه، در بستر چالش های نوظهور فرهنگی و اجتماعی و جنگ های نرم.
چرا شهدایی که امروز در چارسوق جهان اسلام می درخشند جایی در محصولات فرهنگی و سینمایی ما ندارند و صرفا، از دریچه ژورنالیسم و گزارش های شتابزده تصویری به آن ها پرداخته می شود؟
در کارنامه تولید سال سینمایی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی تا چه مقدار به اصلی ترین و حیاتی ترین موضوع و ضرورت فرهنگی جهان اسلام توجه شده است.
شکی نیست دفاع از حرم امروز، تداوم و استمرار دفاع مقدس ماست. دفاع هشت ساله ای که تا قرن ها عزت، غرور و افتخار این سرزمین است و شهدای مدافع حرم هم اکنون، درخشان ترین نگین افتخار و مباهات جهان اسلام و ایران هستند و پرچم دار نسلی هستند که پای صیانت و دفاع از اماکن مقدسه در نبرد با کفر، جریانات تکفیری و داعش تا آن سوی مرزها جلو رفته و بر سر ایمان و آرمانش ایستاده است. ما برایشان چه کرده ایم؟
هر روز خبر می رسد که جوانان مومن و ارزشمند ایرانی، سوری، عراقی، لبنانی، افغانی و پاکستانی در سوریه شهید می شوند. مردانی که برای دفاع از ما و سرزمین مان در آن جا مبارزه کرده و جانشان را فدا می کنند. موضوعی که حتی رسانه های غربی را به حیرت واداشته است و هر انسان غیرتمندی را به تحسین وا می دارد ولی متاسفانه، شواهد نشان می دهد این جریان ارزشمند و استراتژیک اعتقادی و انسانی نادیده گرفته می شود.
به اعتقاد صاحب نظران، هنوز هم، ابعاد و لایه های مختلف دوران دفاع مقدس روایت و تصویر نشده است. در دهه شصت محدودیت رسانه ها و امکانات رسانه ای و تصویری و حتی، محدودیت نیروی انسانی متخصص و دغدغه مند در این مسئله دخیل بوده است اما، امروز، برغم گسترش توانمندی ها و ظرفیت ها، همچنان، شاهد نوعی بی تفاوتی و غفلت نسبت به وقایع و اتفاقاتی هستیم که بیخ گوش مان در حال انجام است. فضایی که بدون شک، بعدها، حسرتش را خواهیم خورد که چرا در مستندسازی، ثبت، ضبط و تصویر آن کاری نشده است.
کاش برخی مسئولان فرهنگی و سینمایی ما که پز حضور میهمانان شیک و اتوکشیده غربی را در میهمانی ها و ضیافت های باشکوه فرهنگی می دهند و با تبلیغات پرطمطراق این افتخارات واهی را به رخ می کشند کمی این سوتر، در بیخ گوش کشور عزیزمان و در قلب جهان اسلام به ستارگان فروزان شهدای مدافع حرم هم نگاهی می کردند. شهدای که از موهبت فداکاری ها و جان فشانی های آن ها امروز، امنیت خاطر همین مسئولان را برای جشن های باشکوه فراهم کرده است.
جای قدردانی دارد از مسئولان جشنواره فیلم مقاومت که بخش ویژه ای را برای ثبت و تبیین ارزش ها، جایگاه و عظمت کار شهدای مدافع حرم پیش بینی کردند تا بستری فراهم شود و گوشه های از مظلومیت این شهدا و گستره فزاینده جرم و جنایت سیاستمداران و سناریونویسان امنیتی و سیاسی غرب را افشا کنند.
وقتی رهبر انقلاب درباره شهدای مدافع حرم می فرمایند: حقیقتاً هـم شـهدای مدافع حرم، هـم خانواده هـا، پـدران، مـادران و فرزنـدان آنـان، حـق بزرگی بر گـردن همـه ی ملت ایـران دارند. ایـن شـهدا امتیازاتـی دارند: 1- یکـی ایـن اسـت کـه اینهـا از حریـم اهل بیـت در عـراق و سـوریه دفـاع کردنـد و در ایـن راه بـه شـهادت رسـیدند... 2- امتیـاز دوم ایـن شـهدای شـما ایـن اسـت کـه اینهـا رفتنـد بـا دشـمنی مبـارزه کردنـد کـه اگـر اینهـا مبـارزه نمی کردنـد ایـن دشـمن می آمـد داخـل کشـور... اگـرجلویش گرفتـه نمی شـد مـا باید اینجـا در کرمانشاه و همـدان و بقیه اسـتانها بـا اینهـا می جنگیدیم و جلـوی اینهـا را می گرفتیم. در واقع ایـن شهدای عزیـز ما جـان خودشان را در راه دفاع از کشـور، ملت، دیـن، انقلاب اسلامی فـدا کردند. 3- امتیـاز سـوم هـم این اسـت کـه اینهـا در غربـت بـه شهادت رسیدند.
پس پرداختن به شهدای حرم تنها یک رسالت سینمایی نیست، بلکه تکلیف دینی و ملی است، سینمای کشورمان موظف است در این حوزه فیلمسازی کند، پس در درجه اول مسئولان سینمایی موظف هستند که امکاناتی فراهم آورند تا فیلمسازانی که علاقهمند به کار در این حوزه هستند بتواند اثر خود را تولید کنند. در حال حاضر، مدافعان حرم نقش الگوتری برای جامعه دارند، آنانند که مسیر حرکت و نقطه هدف را به همه نشان می دهند،
امروز معلمان واقعی، مدافعان حرم هستند که با غلبه بر ترس و ترک تعلقات دنیا، با الگوگیری از علمدار کربلا، به حضرت سیدالشهدا علیه السلام اقتدا کرده و با شناختن وظیفه خود، به تکلیف خود برای دفاع از حرم به مثابه نشانه ای از عزت و هویت دینی و انسانی ما دفاع می کنند.
/1102001307