زهد به معنای کناره‌گیری از نعمت‌های دنیا نیست
وی افزود: امیرالمؤمنین(ع) در ادامه به شریح گفتند که می‌توانی در منزل بزرگت میهمانی بگیری و خویشاوندان خودت از جمله آدم‌های فقیر را به آنجا دعوت کنی و نیازهای آن‌ها را برطرف سازی که این کار برای آخرت تو بهتر است، اما اگر این خانه بزرگ را فقط برای راحتی خودت خریدی، کارت مطلوب نیست. انسان اگر دلش به دنیا خوش باشد، دنیا او را رها نمی‌کند و او را مشغول کند تا این انسان سرگرم دنیا شود.
آیت‌الله مصباح یزدی با اشاره به داستانی از سیره امیرالمؤمنین(ع) تصریح کرد: مردی به ایشان گفت که من دنیا را طلاق داده‌ام و به خود سختی می‌دهم تا سرگرم دنیا نشوم، حضرت علی(ع) به آن مرد گفت که شیطان تو را فریب داده، چرا به زن و فرزندت رحم نمی‌کنی؟ تو پست تر از آن هستی که از نعمت‌های خداوند استفاده نکنی و چنین مقامی را نداری. آن شخص به امام گفت که من می‌خواهم از شما پیروی کنم، امام علی(ع) پاسخ داد که من یک وظیفه‌ای دارم و تو وظیفه‌ای دیگر بر عهده داری.
وی افزود: امام علی(ع) فرمودند که خداوند از ما عهد گرفته که زندگی مان در حد نازل‌ترین افراد باشد و شما مردم نمی‌توانید مثل ما عمل کنید. زهد در دنیا به معنی کناره گیری از نعمت‌های دنیا نیست، خداوند برای پیشوایان عدالت پیشه مقرر فرموده که خودشان را در سطح نازل‌ترین افراد جامعه قرار بدهند تا فقر برای انسان‌های فقیر سخت جلوه نکند.
استاد برجسته حوزه علمیه قم ادامه داد: وظیفه مردان این است که رعایت خانواده خود را کنند، گرچه ممکن است در یک زندگی خانوادگی هم مرد و هم زن برای انجام وظایف اسلامی مشغول تبلیغ دینی شوند و زمان زیادی را برای چنین مسائلی صرف کنند، اما به هر حال انسان باید سهمی از وقتش را به خانواده اختصاص بدهد و طوری وقتش را تقسیم کند که به خانواده هم برسد.
آیت‌الله مصباح یزدی با اشاره به زندگی شهید بهشتی گفت: این شهید پیش و پس از انقلاب مسؤولیت‌های مختلفی را بر عهده داشت، شهید بهشتی پیش از انقلاب درس مکاسب در قم می‌داد، او همچنین مدیر دبیرستان دین و دانش هم بود، علاوه بر این، شهید بهشتی به فعالیت‌های سیاسی هم اشتغال داشت، اما با این وجود، این شهید همیشه یک روز در هفته را به خانواده خود اختصاص می‌داد.
وی افزود: انسان باید به وظیفه خودش در برابر خانواده‌اش عمل کند تا آن‌ها هم از او راضی باشند. انسان حتی باید برای رفاه نسبی خانواده‌اش تلاش کند تا آن‌ها احساس کمبود نداشته باشند. حضرت سلیمان با وجود آن همه ملک، غذایش نان جو بود و از راه حصیربافی درآمد کسب می‌کرد. انسان باید ببیند که چه وظیفه ای در قبال دیگران دارد و باید به آن وظیفه عمل کند.
استاد برجسته حوزه علمیه قم ادامه داد: انسان زاهد باید از کاری که تنها هدفش لذت خود انسان است، دوری کند، البته انسان باید به اندازه ای غذا بخورد که سلامت او حفظ شود و بتواند وظایف خودش را ادا کند. انسان نباید دلبسته دنیا باشد تا لذت‌های دنیا، کار او را تعیین کنند، بلکه باید خداوند راه انسان را مشخص کند.
/1102101305