۱) حضرت رسول اکرم (صلی‌الله علیه و آله وسلم) فرمودند: «پاره‌ای از تن من در زمین خراسان دفن خواهد شد، مؤمنی او را زیارت نکند، مگر آنکه خداوند عزوجل بهشت را بر او واجب گرداند و آتش را بر بدنش حرام کند.»
عیون اخبار الرضا علیه‌السلام، ج ۲، ص ۲۵۵، ح ۴، امالی شیخ صدوق (رحمت‌الله علیه) ص ۶۰٫
۲) از حضرت امام رضا (علیه‌السلام) روایت‌شده است که فرمودند:
«هر که برای زیارتم بار سفر بندد، دعایش مستجاب و گناهانش آمرزیده شود، هر که مرا در آن قطعه زمین زیارت کند، همانند کسی است که رسول خدا (صلی‌الله علیه و آله و سلم) را زیارت کرده باشد و خداوند اجر هزار حج مقبول و هزار عمره‌ی مقبوله برای او بنویسد و من و پدرانم شفاعت کنندگان او در روز قیامت باشیم و این قطعه زمین باغی است از باغ‌های بهشت و محل رفت‌وآمد فرشتگان است و تا ابد گروهی از آسمان نازل می‌شوند و گروهی بالا می‌روند تا آنکه در صور بدمند. (روز قیامت)»
«بحارالانوار، ج ۱۰۲، ص ۴۴، ح ۵۱».
۳) حضرت امام جواد (علیه‌السلام) می‌فرمایند:
«هر که قبر پدرم در طوس را زیارت کند، خداوند گناهان گذشته و آینده‌ی او را بیامرزد و روز قیامت منبری رو به روی منبر رسول خدا (صلی‌الله علیه و آله و سلم) برای او نصب کند تا آنکه خداوند از حسابرسی بندگانش فارغ شود.» «عیون اخبار الرضا علیه‌السلام، ج ۲، ص ۲۵۹، ح ۱۹».
۴) از حضرت امام جواد (علیه‌السلام) روایت‌شده است که فرمودند:
«برای کسی که پدرم (علیه‌السلام) را عارف به حقش در طوس زیارت کند، بهشت را از سوی خدای متعال ضمانت می‌کنم.»
«عیون اخبار الرضا (علیه‌السلام)، ج ۲، ص ۲۵۶، ح ۷».
۵) از عبدالعظیم حسنی روایت‌شده است که گفت: شنیدم امام محمد بن علی الجواد (علیهماالسلام) می‌فرمایند: «هر که پدرم را زیارت کند و از باران یا سرما یا گرما به او آزاری رسد، خداوند آتش را بر بدنش حرام کند.»
«امالی شیخ صدوق (رحمت‌الله علیه)، ص ۵۲۱».
۶) از علی بن حسن بن فضال به نقل از پدرش روایت‌شده است که گفت:
مردی از اهل خراسان به حضرت رضا (علیه‌السلام) عرض کرد: ای فرزند رسول خدا (صلی‌الله علیه و آله و سلم) من رسول خدا را در خواب دیدم که به من می‌فرمودند: «وقتی پاره‌ی تن مرا در زمینتان به خاک بسپارند و امانتم را به شما بسپارند و ستاره‌ی من در خاک شما غروب کند، شمارا چه خواهد شد؟
پس امام رضا (علیه‌السلام) به او فرمودند:
من آن‌کسی هستم که در زمین شما دفن می‌شوم و من پاره‌ی تن پیامبر شما هستم و من آن ودیعه و ستاره هستم، به‌راستی‌که هر کس مرا زیارت کند و حق و اطاعت مرا که خدا واجب کرده است، بشناسد، من و پدرانم در روز قیامت شفیع او خواهیم بود و هر که را روز قیامت ما شفیعش باشیم، نجات‌یافته است، حتی اگر گناهان جن و انس بر دوش او باشد.
پدرم از جدم از پدرش از پدرانش (علیهم‌السلام) به من فرمودند:
همانا رسول خدا (صلی‌الله علیه و آله و سلم) فرمودند: هر که مرا در خواب ببیند، مرا دیده است، زیرا شیطان به‌صورت من درنمی‌آید و نه به‌صورت کسی از اوصیاء من و نه به‌صورت کسی از شیعیانشان و خواب صادق جزئی از هفتاد جزء نبوت است.»
«عیون اخبار الرضا (علیه‌السلام)، ج ۲، ص ۲۵۷، ح ۱۱، امالی شیخ صدوق (رحمت‌الله علیه) ص ۶۱».
۷) از امام علی بن محمد الهادی (علیهماالسلام) روایت‌شده است که فرمودند:
«هر که از خداوند تبارک‌وتعالی حاجتی دارد، با غسل به زیارت قبر جدم امام رضا علیه‌السلام در طوس برود و نزد سر مبارکش دو رکعت نماز گذارد و حاجتش را در قنوت از خدا بخواهد، همانا اجابت می‌شود، مگر آنکه گناهی یا قطع رحمی بخواهد، ما به‌درستی که محل قبرش، قطعه زمینی از زمین‌های بهشت است، مؤمنی او را زیارت نکند، مگر آنکه خداوند از آتش برهاندش و در بهشت جایگزینش سازد.»
«عیون اخبار الرضا (علیه‌السلام)، ج ۲، ص ۲۶۲، ح ۳۲، امالی شیخ صدوق (رحمت‌الله علیه) ص ۴۷۱».
یا اباصالح المهدی ادرکنی
۸) حضرت علی (علیه‌السلام) می‌فرمایند: «مردی از فرزندان من در زمین خراسان مظلومانه با زهر کشته خواهد شد، نامش نام من و نام پدرش نام پسر عمران، موسی (علیه‌السلام) است. همانا هر که او را در غربتش زیارت کند، خداوند عزوجل گناهان گذشته و آینده‌ی او را بیامرزد، حتی اگر به عدد ستارگان و قطره‌های باران و برگ درختان باشد.» «عیون اخبار الرضا (علیه‌السلام)، ج ۲، ص ۲۵۸، ح ۱۷».
۹) از حضرت امام صادق (علیه‌السلام) روایت‌شده:
«نواده‌ی من در زمین خراسان، در شهری که به آن طوس گفته می‌شود، کشته خواهد شد، هر که او را در طوس زیارت کند و عارف به حقش باشد، روز قیامت دستش را می‌گیرم و داخل بهشت می‌کنم، حتی اگر دارای گناهان کبیره باشد.»
راوی گفت: پرسیدم فدایت شوم عرفان حقش چیست؟ فرمودند:
«بداند همانا او امامی است که طاعتش واجب است و شهید غریب است، هر که او را زیارت درحالی‌که عارف به حقش باشد، خداوند عزوجل پاداش هفتاد هزار شهید راستینی را که در رکاب رسول خدا صلی‌الله علیه وآله و سلم به شهادت رسیده‌اند، به او عطا خواهد کرد.»
امالی شیخ صدوق، صفحه ۱۰۵، عیون اخبار الرضا (علیه‌السلام)، ج ۲، ص ۲۵۹، ح ۱۸
۱۰) از سلیمان بن حفص روایت‌شده که گفت: شنیدم ابالحسن موسی بن جعفر (علیه‌السلام) می‌فرماید: همانا فرزندم علی مظلومانه با زهر کشته می‌شود و در کنار هارون در طوس دفن می‌شود، هر که او را زیارت کند، مانند کسی است که رسول خدا (صلی‌الله علیه و آله و سلم) را زیارت کرده باشد.
«عیون اخبار الرضا (علیه‌السلام)، ج ۲، ص ۲۶۰، ح ۲۳»
۱۱) از علی بن عبدالله بن قطرب روایت‌شده که گفت: فرزندان حضرت موسی بن جعفر (علیهماالسلام) نزد ایشان جمع بودند، امام رضا (علیه‌السلام) که در اول جوانی بودند، از مقابل حضرت موسی بن جعفر (علیهماالسلام) عبور کردند، امام موسی کاظم (علیه‌السلام) فرمودند: «این فرزند دلبندم در زمین غربت می‌میرد، هر که او را با اعتقاد به امامتش و عارف به حقش زیارت کند، نزد خداوند عزوجل مانند شهدای بدر است.»
«کامل الزیارات، ص ۳۰۴، ح ۵».
۱۲) حضرت امام رضا (علیه‌السلام) می‌فرمایند: «هر که مرا در غربتم و دوری مزارم زیارت کند، روز قیامت در سه جا به فریادش می‌رسم تا از هول و وحشت آن مکان‌ها نجاتش دهم: هنگامی‌که نامه‌ها به چپ و راست تقسیم می‌شود، هنگام صراط و هنگام سنجش اعمال.»
امالی شیخ صدوق (رحمه‌الله علیه)، ص ۱۰۶، ج ۲۲۰، کامل الزیارات، ص ۳۰۴، ح ۴، عیون اخبار الرضا (علیه‌السلام)، ج ۲، ص ۲۵، ح ۲٫
۱۳) از هروی روایت‌شده است که گفت: از حضرت امام رضا (علیه‌السلام) شنیدم که فرمودند:
«به خدا قسم هیچ‌یک از ما نیست، جز این‌که کشته و شهید شود.»
عرض کردند: یابن رسول‌الله، شمارا چه کسی خواهد کشت؟ فرمودند:
«بدترین خلق خدا در زمان من، مرا به‌وسیله‌ی زهر می‌کشد، سپس مرا در مکانی دورافتاده و سرزمین غربت دفن می‌کند، بدان هر که مرا در غربتم زیارت کند، خداوند عزوجل اجر صد هزار شهید و صد هزار صدیق و صد هزار حج کننده و عمره کننده و صد هزار مجاهد را برای او می‌نویسد و با ما محشور می‌شود و در درجات عالی بهشت همراه ما می‌باشد.»
«عیون اخبار الرضا (علیه‌السلام)، ج ۲، ص ۲۵۶، ح ۹، امالی شیخ صدوق (رحمت‌الله علیه) ص ۶۱».
۱۴) از حضرت امام رضا (علیه‌السلام) روایت‌شده است که فرمودند:
«من در زمین غربت کشته و مسموم و مدفون می‌شوم، این را از سخنانی دانستم که پدرم از پدرش که از پدرانش علی بن ابی‌طالب (علیهم‌السلام) از رسول خدا (صلی‌الله علیه و آله و سلم) برای من وصیت می‌کرد، همانا هر که مرا در غربتم زیارت کند، من و پدرانم شفاعت کنندگان او در روز قیامت هستیم و هر که ما شفیع اوباشیم، نجات می‌یابد حتی اگر گناهان انس و جن را بر دوش داشته باشد.»
«عیون اخبار الرضا (علیه‌السلام)، ج ۲، ص ۲۶۳، ح ۳۳، امالی شیخ صدوق (رحمت‌الله علیه)، ص ۴۹۹».
۱۵) از هروی روایت‌شده که گفت: حضرت رضا (علیه‌السلام) در گنبدی که قبر هارون‌الرشید در آن بود داخل شدند، سپس با دست خویش برکنار آن خطی کشیدند و فرمودند:
«اینجا خاک من است و در آن دفن خواهم شد و خداوند این مکان را محل رفت‌وآمد شیعیان و دوستدارانم قرار می‌دهد، به خدا قسم زیارت کننده‌ای از آن‌ها مرا زیارت نکند و سلام دهنده‌ای از آن‌ها بر من سلام نکند، مگر آنکه مغفرت و رحمت خدا با شفاعت ما اهل‌بیت بر او واجب شود.»
عیون اخبار الرضا (علیه‌السلام)، ج ۲، ص ۱۳۶، ح ۱٫