حجت الاسلام علی پناه: به گونه ای زندگی کنیم که خود اهل بیت(ع)به دنبال ما بیایند

وارث: مراسم سیاه پوشان با سخنرانی حجت الاسلام میثم علی پناه و مداحی حاج مجید شعبانی در مسجد جامع الزهراء سلام الله علیها برگزار شد.

در ادامه ی خبر متن سخنرانی حجت الاسلام میثم علی پناه را می خوانید:

 لزوم احیاء فرهنگ گفت و گو در خانواده ها

حضرت آیة الله سیستانی سلام الله علیه می فرمود: پدر ما خیلی با ما رفیق بود و ما صحبت می کرد. متاسفانه سفره ی گفت و گوی پدر و مادرها با فرزندان در حال جمع شدن است، در قدیم یک سفره پهن می کردند و اعضای خانواده دور یکدیگر جمع می شدند از درد و مشکلات یکدیگر باخبر می شدند و در صدد حل مشکلات بر می آمدند اما امروزه همه سرها در موبایل هاست و گفت و گو و تعامل ها در حال کمرنگ شدن است و باید این را جدی گرفت. طبق نظر روان شناسان زمینه بروز خیلی از بحران های جدی در گفت و گوها حل می شود، پدر بزرگوار با پسر و دخترت حرف بزن و با آنها تعامل داشته باش.

حضرت آیة الله سیستانی می فرمود: روش تربیتی پدر ما برگرفته از قرآن بود. قرآن برای تذکرات اخلاقی مستقیم به میدان نمی آید و به در می گوید تا دیوار بشنود و ثابت شده این روش بسیار کارآمد است، قرآن داستان می گوید تشبیه و مثال می زند تا تذکرات اخلاقی را منتقل کند.

ایشان در ادامه تعریف میکرد: «من تازه طلبه شده بودم پدرم مرا به گوشه ای کشاند و گفت: الان که به امروزت نگاه می کنم یاد جوانی خودم می افتم. من هم تازه درس و بحث را شروع کرده بودم و خیلی دوست داشتم امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف را ببینم.» همین آرزویی که خیلی از ما داریم بعید ندانید که مولایتان را تا به حال ندیده باشید چون روایت داریم وقتی آقا ظهور می کنند عده ای زیادی می گویند ما این آقا را بارها دیده بودیم اما تطبیقش نکرده بودیم. مشکل از ماست که نمی توانیم آقا را ببینیم والا کجای این عالم است که محل تجلی جمال الهی آقا نیست.

امام رضا علیه السلام به ریّان بن شبیب فرمودند: وقتی شب اول ماه محرم می شد کسی دیگر پدر ما موسی بن جعفر علیه السلام را خندان نمی دید، جد ما را در کربلا طوری کشتند که در اسلام جایز نیست هیچ درّنده ای را اینگونه بکشند. پسر شبیب مصیبت حسین (علیه السلام) پلک ما را مجروح کرد، اشک ما را روان کرد، خدا کسی را از بالا به پایین نرود. چقدر یک انسان باید گریه کند تا پلک چشمش زخم شود؟

خوش به سعادت چشمی که در ایام عزا امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف را می بیند، خوش به سعادت گوشی که صدای ناله های حضرت را در این ایام عزا می بیند، اما از دیدار حضرت بالاتر هم داریم و آن این است که کاری کنیم تا آقا هم یک نگاهی به ما بکند و انتهای ماه صفر یک لبخند رضایتی به ما بزند و بفرماید: خوب برای جد ما نوکری و عزاداری کردی و از تو راضی هستم.

طوری زندگی کنیم که اهل بیت علیهم السلام به دیدار ما بیایند

خیلی ها پیغمبر صلی الله علیه و آله، امیرالمومنین علیه السلام و اهل بیت علیهم السلام را دیدند اما چون بنایشان این نبود که انسان شوند درست نشدند. اگر شما یک توپ بسته را داخل اقیانوس بیاندازید چون بسته است یک قطره هم در آن نفوذ نمی کند، خیلی ها بودند تا کنار چمشه فیاض فیوضات، علوم و نورانیت اهل بیت علیهم السلام آمدند اما حظی نبردند، خیلی ها هم بودند حضرات معصومین علیهم السلام را ندیده بودند اما کارشان به جایی رسید که آن ذوات مقدسه در وجود آنها تصرف کردند. اویس قرن به ظاهر پیغمبر صلی الله علیه و آله را ندید اما حضرت رو به قَرَن می ایستاد و می فرمود: عطر برادرم اویس را استشمام می کنم.

مرحوم آيت الله سيد محمدباقر مجتهد سيستاني رحمة الله علیه پدر آيت الله سيد علي سيستاني تصميم مي گيرد براي تشرّف به محضر امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف چهل جمعه در مساجد شهر مشهد زيارت عاشورا بخواند. در يکي از جمعه هاي آخر، نوري را از خانه اي نزديک به مسجد مشاهده مي کند. به سوي خانه مي رود مي بيند حضرت ولي عصر امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف در يکي از اتاق هاي آن خانه تشريف دارند و در ميان اتاق جنازه ای قرار دارد که پارچه ای سفيد روي آن کشيده شده است. ايشان مي گويد هنگامی که وارد شدم اشک مي ريختم سلام کردم، حضرت به من فرمود: چرا اينگونه به دنبال من مي گردی و اين رنج ها را متحمّل مي شوی؟! مثل اين باشيد- اشاره به آن جنازه کردند- تا من بدنبال شما بيايم!

بعد فرمودند: اين بانويی است که در دوره کشف حجاب- در زمان رضا خان پهلوی- هفت سال از خانه بيرون نيامد تا چشم نامحرم به او نيفتد.

ما نیز باید به گونه ای سلوک و زندگی کنیم که خود اهل بیت علیهم السلام به دنبال ما بیایند.

امام باقر علیه السلام می فرماید: وقتی قیامت که می شود مادر ما مثل برق از عرصه محشر عبور می کند و به درب بهشت می رسد ولی وارد بهشت نمی شود، خطاب می رسد: فاطمه جان! خدا بهشتش را برایت زینت کرده و منتظر تشریف فرمایی شماست. حضرت کنار درب بهشت می رسد و می فرماید: خدایا من نگران احوال شیعیان و محبینم هستم، خطاب می رسد: برو هر کس را که می خواهی از صف محشر جدا کن و انتخاب کن و با خودت همراه بهشت کن. می دانید مادر ما چگونه شفاعت می کند؟ مادر ما در روز قیامت به صف محشر می آید و یک یک محبینش را جدا می کند مثل مرغی که دانه از زمین بر می چیند.

طوری زندگی کنیم که در آن لحظه به چشم حضرت زهرا سلام الله علیها بیاییم.