حجت الاسلام مومنی: تمسک به سیدالشهدا(ع)؛ تنها راه نجات از سقوط در دره های گناه
وارث: مراسم عزاداری روز سوم محرم با سخنرانی حجت الاسلام سید حسین مؤمنی و مداحی حاج سعید حدادیان و کربلایی محمد حسین حدادیان در مهدیه امام حسن (ع) برگزار شد.
در ادامه ی خبر متن سخنرانی حجت الاسلام سید حسین مومنی را می خوانید:
سه عنوانی که پيامبر صلی الله علیه و آله به سیدالشهدا علیه السلام اطلاق کرد
امام حسین علیه السلام می فرماید: بر پیغمبر خدا صلی الله علیه و آله وارد شدم و شخصی به نام ابي بن كعب در نزد آن حضرت بود. پس رسول خدا، صلي الله عليه و آله، فرمود: مرحبا بك يا اباعبدالله يا زين السموات الارضين 1 ؛ آفرين بر تو اي اباعبدالله! اي زينت آسمانها و زمينها.
به امام حسین علیه السلام سه عنوان از جانب پیغمبر صلی الله علیه و آله اطلاق می شود: ابا عبدالله، زینت آسمان ها، زینت زمین ها. حسین علیه السلام حق اُبّوت و پدری به گردن تمام عباد خدا دارد. حسین علیه السلام حق پدری بر گردن دین خدا دارد، او بانی بقای دین خداست، طریق بندگی خدا اگر باقی مانده به برکت سیدالشهدا علیه السلام و اگر او نبود بساط دین برچیده می شد. وقتی این عبارات برای ابی عبدالله علیه السلام آن هم از جانب پیغمبر خدا صلی الله علیه و آله اطلاق شود جای تعجب دارد همانطور که ابي بن كعب تعجب نمود و عرض كرد: يا رسول الله! چگونه احدي جز شما مي تواند زينت آسمانها و زمين باشد؟
پيامبر صلی الله علیه و آله فرمود: يا أبي والذي بعثني بالحق نبيا ان الحسين بن علي في السماء اكبر من في الارض و إنه مكتوب عن يمين العرش مصباح هدي و سفينه نجاة 2؛ اي ابي! سوگند به آن كس كه مرا نبي به حق مبعوث كرد كه حسين بن علي در آسمان بزرگتر از او در زمين است.
گریه پیوسته ملائک در آسمان ها برای امام حسین علیه السلام
ملائکه در آسمان پیوسته برای حسین علیه السلام گریه می کنند. لذا مراقب باشیم از آسمانی ها در عزاداری عقب نمانیم. پيامبر صلی الله علیه و آله در ادامه فرمود: در شب معراج یک به یک منازل آسمان را طی کردم تا به عرش الهی رسیدم در کنار عرش الهی نوشته شده بود: حسین نور هدایت و کشتی هدایت است. ننوشته بود چراغ! چون هر چراغی را تصور کنید اگر چه دارای نور زیاد باشد وقتی کی مانعی در سر راهش قرار بگیرد امکان تاریکی و ظلمت در آن است اما نور ابی عبدالله علیه السلام هیچ ظلمتی در آن راه ندارد و طریق ایشان نور مطلق است و اگر کسی به نور حسین علیه السلام نگاه کند زمینه رشد و هدایت او آماده می شود.
حسین علیه السلام نور و مصباح هدایت است در زمان فعلی تنها راه هدایت که انسان را از افتادن در دره های عمیق گناه و معصیت ایمن می کند و انسان را مصون نگه می دارد تمسک به ابی عبدالله علیه السلام است.
چگونه دور از کربلا زائر امام حسین علیه السلام شویم؟
برای چه به ما دستور داده اند هر روز به کربلا بروید؟ گفتند فاصله ی ما زیاد است و نمی توانیم هر روز به کربلا برویم. فرمودند: زیر آسمان بیا، رو به قبله بایست یک نگاه به آسمان، یک نگاه به طرف چپ و یک نگاه به طرف راست و دست روی سینه بگذار و بگو: صلی الله علیک یا اباعبدالله؛ زائر امام حسین علیه السلام محسوب می شوی، یک بار صبح و یک بار غروب. اگر انسان این ذکر را با توجه بگوید و با توجه به اینکه این ذکر ارتباط مستقیم با حضرت بوجود می آورد و از طرف دیگر می دانیم خود امام حسین علیه السلام فرمودند: من کشته ی اشک چشم هستم هیچ مومنی نام مرا نمی برد مگر اینکه از چشم او اشک جاری شود. چشمی که در ابتدای صبح و دم غروب برای ابی عبدالله الحسین علیه السلام اشک ریخته، این چشم مبتلا به گناه و معصیت نمی شود و اگر خطایی از او سر زد دم غروب با ذکر ابی عبدالله الحسین علیه السلام و انکسار دلش برای حضرت آنچه به عنوان گناه در پرونده ی او هست از بین می رود.
در روایات فرموده اند: نام حسین علیه السلام اگر برده شود و به اندازه بال پشه از چشم کسی اشک بیاید فقط خدا می داند چقدر ثواب دارد.
اشک هایی که در قیامت دُرّ می شود
فرموده اند عبد گنه کار را در قیامت می آورند و اعمالش را بررسی می کنند خود عبد می گوید: خدایا راه جهنم را نشانم بدهید تا این قدر شرمسار نشوم. در همان زمان ملکی می آید و یک دُرّی به او می دهد و می گوید این تمام اشکهایی است که در دنیا برای حسین علیه السلام ریخته ای، برو برایت قیمت بگذارند. بنده نزد تمام انبیاء می آید و می گوید برایم قیمت بگذارید، اما تمام انبیاء می گویند ما سررشته نداریم نزد پيامبر صلی الله علیه و آله برو تا برایت قیمت بگذارد، حضرت هم می گوید نزد امیرالمومنین علیه السلام برو تا برایت قیمت بگذارد، امیرالمومنین علیه السلام هم می فرماید: نزد حسین (علیه السلام) برو تا برایت قیمت بگذارد. امام حسین علیه السلام دُرّ را می گیرد و به خدا عرضه می دارد: این عبد گنه کار توست اما گریه کنِ من بوده است، خدایا این عبد گنه کارت را با پدر و مادرش برای من ببخش و در بهشت جایگاهی نزدیک من به آنها بده.
با هر وضعیتی در کشتی نجات امام حسین علیه السلام پذیرفته می شوی
شان حسین علیه السلام در آسمان ها خیلی بالاست، جایگاهش نزد خدا خیلی بالاست، حسین علیه السلام کشتی نجات است هر کس می خواهد نجات پیدا کند وارد کشتی شود با هر حال و وضعیتی که باشد پذیرفته می شود فقط توجه کند که نور ابی عبدالله الحسین علیه السلام در دلش قرار بگیرد و با یک انکسار دل و توجه این نور سریع در دل قرار می گیرد.
در هر مخمصه ای گیر افتادی، مادی و معنوی، دنیوی و اخروی، چون امام حسین علیه السلام وجیهاً عندالله، عندالناس، فی الدنیا و فی الاخره هست، هر کس با حسین علیه السلام گره بخورد این 4 وجه را پیدا می کند. با ابی عبدالله الحسین علیه السلام گره بخورید نه فقط در دهه محرم بلکه در طول سال، یک برنامه بگذارید و اتصال به حضرت پیدا کنید.
یک جوانی همسفر ما در کربلا بود وقتی به حرم سیدالشهدا علیه السلام رسیدیم نمی توانست داخل حرم شود و اشک می ریختی و می گفت خجالت می کشم، نمی دانم چرا گریه ام گرفته؟ به او گفتم چون خدا به قلبت نگاه کرده که برای سیدالشهدا علیه السلام اشک می ریزی. امیرالمومنین علیه السلام به امام حسین علیه السلام نگاه کرد و فرمود: ای کُشته ی اشک مومنین.
پیامبر صلی الله علیه و آله در ادامه حدیث فرمودند: یَا أُبَیُّ طُوبَى لِمَنْ لَقِیَهُ وَ طُوبَى لِمَنْ أَحَبَّهُ وَ طُوبَى لِمَنْ قَالَ بِهِ یُنْجِیهِمُ اللَّهُ بِهِ مِنَ الْهَلَکَةِ وَ بِالْإِقْرَارِ بِاللَّهِ وَ بِرَسُولِهِ وَ بِجَمِیعِ الْأَئِمَّةِ یَفْتَحُ اللَّهُ لَهُمُ الْجَنَّةَ مَثَلُهُمْ فِی الْأَرْضِ کَمَثَلِ الْمِسْکِ الَّذِی یَسْطَعُ رِیحُهُ وَ لَا یَتَغَیَّرُ أَبَداً وَ مَثَلُهُمْ فِی السَّمَاءِ کَمَثَلِ الْقَمَرِ الْمُنِیرِ الَّذِی لَا یُطْفَى نُورُهُ أَبَداً 3؛
اى ابىّ: خوشا به حال کسى که او را ملاقات کند، خوشا به حال کسى که او را دوست بدارد، و خوشا به حال کسى که به او معتقد باشد، خداوند، به خاطر وى و به خاطر اقرار و اعتقاد به خدا و رسول و تمامی ائمّه، آنها را از هلاکت نجات مىدهد، خداى منّان درهاى بهشت را براى آنها باز مىکند. مَثل آنها در زمین، مثل مشک است که دائم از خود بوى خوش پخش مىکند ولى تغییرى در او حاصل نمىشود. و مَثَل آنها در آسمان مثل ماه نورانى است که هیچ‌گاه نورش خاموش نمىشود.
.
پی نوشت:
1و2- محمد بن علي بن بابويه؛ عيون الخبار الرضا، ج 1، ص 59.
3- عیون أخبار الرضا علیه السلام، ج 1، ص 59 – 64،