حجت الاسلام مومنی: در وادی سیدالشهدا(ع) که آمدی باید از نفست کوچ کنی

وارث: مراسم شب تاسوعا با سخنرانی حجت الاسلام سید حسین مؤمنی و مداحی حاج احمد واعظی و حاج ابراهیم رحیمی و دیگر ذاکرین اهل بیت (ع) در مسجد الهادی (ع) برگزار شد.

در ادامه متن سخنرانی حجت الاسلام سید حسین مومنی را می خوانید:

تفاوت های کسی که به اهل بیت علیهم السلام منسوب است

کسی که با ابی عبدالله علیه السلام گره می خورد باید رعایت شئوناتش بیشتر باشد، احترامش به پدر و مادر باید مضاعف باشد، رسیدگی به اهل و عیالش باید بیشتر باشد، موفقیت و سربلندی اش در جامعه باید چند برابر باشد چون منسوب به اهل بیت علیهم السلام شده است. باید بسنجیم امشب و فردا سوار بر کشتی نجات ابی عبدالله علیه السلام شده ایم یا نه؟ اگر نشده ایم باید بجنبیم و عجله کنیم که فرصت هنوز هست.

شیعه شدن فرمانده روس

شخصی شروع کرد که پای پیاده به سرزمین کربلا برود در مسجدی در شهر خانقین برای ادای نماز ایستاد. دید مردی که شبیه اعراب نیست مثل شیعیان نماز می خواند شبیه افراد روس بود و مثل نظامی ها هیکل بزرگی داشت. نزدیکش می رود و از لهجه اش متوجه می شود که اهل روسیه است. از او درباره شیعه شدنش می پرسد و او اینطور پاسخ می دهد: ما لشکری بودیم که از روسیه به عراق حمله کردیم برای قلع و قمع. من فرمانده لشکری بودم که برای تصرف کربلا آمده بودم. بیرون از شهر خیمه و چادر زدیم. گفتیم امشب را استراحت کنیم و فردا حمله کنیم و کربلا را تصرف کنیم.

ناگهان شبی در عالم خواب شخصی روحانی و بزرگوار را دیدم که به زبان روسی با من تکلم نمود و به خیمه من آمد و گفت: تو قلبت پاک است و به سمت ما مایل هستی من آمده ام تو را نجات دهم. پرسیدم: شما که هستی؟ گفت: من کسی هستم که شیعیان به من قسم می خورند من ابوالفضل هستم اما برای نجاتت باید مسلمان شوی. به دست حضرت ابوالفضل در خواب مسلمان شدم به من گفت: فردا مردم عراق حمله می کنند خبر قتل سایرین هم به شما می رسد و همه ی شما را از لب تیغ می گذرانند. اگر می خواهی نجات پیدا کنی امشب از این اردوگاه بیرون بزن. مرکبی برایت آماده کردم که تو را به نجف می برد، من سفارشت را به سیدابوالحسن اصفهانی کرده ام نزد او برو.

از خواب پریدم و هنوز بوی عطر آن آقا در خیمه ام می آمد در حالی که خودش نبود. از خیمه خارج شدم و همه سربازان بدمستی کرده بودند و خواب بودند. از پشت خیمه صدای اسب آمد سوارش شدم و افسارش را رها کردم تا به نجف رسید. از کوچه ها گذشت و درب خانه ای ایستاد. متحیر بودم، که ناگهان دیدم درب منزل باز شد یک پیرمرد با عمامه ی سفید مرا در آغوش گرفت و خوشامد گفت. روحانی دیگری که عمامه سفید داشت با زبان روسی با من سخن گفت: می دانی این آقا چند ساعت در کوچه منتظرت است. تو سفارش شده ی حضرت ابوالفضل هستی. این آقا سید ابوالحسن اصفهانی مرجع جهان تشیع است.

سوال، حضرت عباس این مرد روس بلشویک چه کاری کرده بود که تو دستش را در دست سیدابوالحسن اصفهانی گذاشتی؟ که ملازم او هم بشود؟ این کاشف از آقا بودن قمر منیر بنی هاشم حضرت عباس است. شما که از شب اول محرم آمده اید یعنی به شما نگاه نمی کند؟ او باب الحوائج الی الله است. کافی است دلتان بخواهد و بتپد و بخواهید که سوار کشتی نجات امام حسین علیه السلام بشوید.

آیا در مسیر ابی عبدالله الحسین علیه السلام هستیم یا نه؟

امام حسین علیه السلام سند چشم اندازی معرفی می کند اگر شما در این سند سلوک کردید سوار کشتی شده اید. حسین علیه السلام نیاز به گریه کن و سینه زن ندارد ما نیاز به او داریم، ما نیاز به روضه و عزای ابی عبدالله علیه السلام داریم. کمی در کارهایمان دقت کنیم که در مسیر ابی عبدالله علیه السلام هست یا نه؟ بگوییم حسین جان اگر در عمل شبیه تو نباشیم اما قلبمان به سمت توست. معلوم است تو هم ما را می خواهی اگر نمی خواستی ما را دعوت نمی کردی! ایمان دارم که به شما نگاه کرده اند که به اینجا آمده اید.

امام حسین علیه السلام چند بار این سخن را بیان فرموده اند: مَنْ کانَ باذِلا فینا مُهْجَتَه ُ وَ مُوَطِّناً عَلى لِقاءِ اللّهِ نَفْسَهُ فَلْیَرْحَلْ مَعَنا فَاِنَّنِی راحِلٌ مُصْبِحاً ¹ ؛ هر کس با ماست باید اهل بذل باشد. اهل بذل یعنی از امشب می خواهم کاری کنم که همه ی عملم با تو باشد به گوش و چشمم هر چیزی نیاید. راحت بگویم تو را خریده اند راحت هر جایی نرو و خودت را خرج نکن. بگوییم حسین جان یک جلوه ای از آنچه در کربلا اتفاق افتاد به ما نشان بده.

یک آقایی به من می گفت: من مربی اسب سواری هستم و باشگاه هم دارد. امکان ندارد یک اسب روی بدن انسان برود چون اسب از صاحبش دستور می گیرد مگر اینکه صاحبش روی بدن برود که اسب از او یاد بگیرد حتما قبلا از اینکه اسب ها روی پیکر مطهر امام حسین علیه السلام بیاید شمر روی آنها رفته است. همینطور که می گفت اشک می ریخت و معنای روضه را بیشتر می فهمید از خواب و خوراک افتاده بود به خاطر این جریان، حضرت عباس دست در آب کرد اما نخورد و اسبش هم نخورد چون اسب از صاحبش دستور می گیرد. به خدا التماس کنید یک لحظه پرده کنار برود.

از نفست کوچ کن، در معیت اهل بیت(ع) باش تا در مسیر امام حسین علیه السلام باشی

در وادی ابی عبدالله علیه السلام که آمدی باید "فَلْیَرْحَل" باید از نفست کوچ کنی. هر چه در گذشته ات داشته ای کنار بگذاری و از خودت بیرون بیایی و از این به بعد زیر خیمه ابی عبدالله علیه السلام هستی، نه فقط در ایام محرم در طول سال صبح و شب برای حضرت گریه کن.

و نکته ی آخر "مَعَنا" معیت با ابی عبدالله علیه السلام و اهل بیت علیهم السلام در طول سال هر روزتان را با سلام به معصوم شروع کنید یا قبل از اینکه وارد نماز شوید به امام معصوم سلام دهید کار یکی از مراجع تقلید این بود که قبل از نماز به امام حسین علیه السلام سلام می داد. شما که اینجا آمده اید در معیت اهل بیت علیهم السلام هستید و همراه آنها هستید.

پی نوشت:

1- ملهوف (لهوف)، ص 126 و بحارالانوار، ج 46، ص 366 و 367.