حجت الاسلام موسوی: ملائکه از صبر امام حسین(ع) متعجب شدند
وارث: مراسم عزاداری دهه دوم محرم با سخنرانی حجت الاسلام موسوی و مداحی حاج مهدی کمانی در هیئت مکتب صاحب الزمان (عج) برگزار شد.
در ادامه متن سخنرانی حجت الاسلام موسوی را می خوانید:
![حجت الاسلام موسوی: ملائکه از صبر امام حسین(ع) متعجب شدند حجت الاسلام موسوی: ملائکه از صبر امام حسین(ع) متعجب شدند](/files/fa/news/1395/7/25/307416_914.jpg)
معنای واژه "صبر"
در کتاب "مفردات القرآن" کلمات قرآنی را به طور دقیق معنا شده است. واژه "صبر" در این کتاب یعنی خودت را وادار کنی به حکم عقل و شرع، نفست را به حکم عقل و شرع وادار کنی. چون نفس انسان تمایل به انجام خیلی کارها دارد و نفس تشبیه به اسبی شده است که هنوز تربیت نشده است، اگر اسب را تربیت کنید و راهوار شود می توانید از خدمات اسب استفاده کنید یعنی به مقصد برسید یا حتی مسابقه دهید اما اگر هنوز رام نشده باشد طوری شما را زمین می زند که نمی توانید به سادگی از جای بلند شوید.
در حدیث داریم نفس مثل اسب تربیت نشده است اگر کنترلش کردید و افسارش دست شما بود می توانید به یک جایی برسید، نیازهای طبیعی را برطرف کنید و حرکت مثبت زندگی را ادامه دهید. اما اگر نفس سرخود شد انسان را زمین می زند. صبر باعث می شود نفس رام شود.
اجر صابران بی انتهاست
در قران آیات متعددی درباره صبر وجود دارد، می دانید اجر صابران چقدر است؟ قُلْ يَا عِبَادِ الَّذِينَ آمَنُوا اتَّقُوا رَبَّكُمْ لِلَّذِينَ أَحْسَنُوا فِي هَذِهِ الدُّنْيَا حَسَنَةٌ وَأَرْضُ اللَّهِ وَاسِعَةٌ إِنَّمَا يُوَفَّى الصَّابِرُونَ أَجْرَهُمْ بِغَيْرِ حِسَابٍ 1؛
فقط و فقط اجر صابران است که بی انتها و بی حساب است.
هر کاری پاداش مشخصی دارد اما پاداش صبر بی حساب است. بعضی اوقات می پرسید چقدر صبر کنیم؟ قرآن می فرماید: وَ لَنَجْزِيَنَّ الَّذينَ صَبَرُوا أَجْرَهُمْ بِأَحْسَنِ ما کانُوا يَعْمَلُونَ 2؛ حتما و حتما ما پاداش می دهیم به کسانی که صبر کرده اند خیلی بهتر از آنچه که صبر کرده اند پاداش خواهند گرفت.
اهمیت نقش صبر در ایمان انسان
وَ جَعَلْنا مِنْهُمْ أَئِمَّهً یَهْدُونَ بِأَمْرِنا لَمَّا صَبَرُوا وَ كانُوا بِآیاتِنا یُوقِنُونَ 3؛ ما از آنها امام و پیشوا قرار دادیم کسانی را که صبر کردند، وقتی که صبر کردند به مقام پیشوایی الهی دست پیدا کردند. امیرالمومنین علیه السلام یک تشبیهی از صبر بیان کرده اند: صبر در ایمان مثل سر برای بدن است. سر در بدن چقدر اهمیت دارد؟ اولا سیستم اعصاب مرکزی در قسمت سر قرار گرفته، قوای مهم مثل بینایی، چشایی و بویایی در سر قرار گرفته است. اگر کسی خدای نکرده یکی از اعضای بدنش مثل دست از بین برود زنده می ماند اما اگر در تصادفی سرش آسیب ببینید با وجودی که اعضای دیگرش سالم است اما نمی تواند زنده بماند و به زندگی برگردد، حضرت می فرمایند: صبر در ایمان چنین نقش و اهمیتی دارد؛ یعنی اگر ایمان داشتی اما در آن صبر وجود نداشت این ایمان دوام نمی آورد و موقتی است صبر باید حتما فراهم شود.
هیچ چیز جای صبر را نمی گیرد
امام حسن مجتبی علیه السلام فرمود: صبر جای هر چیزی را پر می کند اما هیچ چیزی جای صبر را پر نمی کند. یک توصیه هم امیرالمومنین علیه السلام دارد: از خودت دور کن هر غم و غصه ای که به تو وارد می شود با عظائم صبر؛ یعنی صبرهای بزرگ.
امروزه می گویند آستانه تحمل خودتان را بالا ببرید چون روان شناسان برای هر فرد آستانه صبر تعیین می کنند و می گویند تا اینجا شخص می تواند تحمل کند بعد از آن واکنش های دیگری از خود نشان می دهد. اگر تصورم از زندگی این است که همیشه باید خوش بگذرد، همیشه باید سلامت باشم و خواسته هایم برآورده شود. این توقع از زندگی منطقی نیست؟ چون همه ی ما دیده ایم خیلی از اوقات توقعات ما از زندگی برآورده نشده است. شما باید یک تصور واقعی از یک قضیه داشته باشید وقتی انسان نگرش درستی نسبت به زندگی داشته باشد آستانه تحملش را بالا می برد و تحمل برایش آسان می شود. کسانی دچار افسردگی می شوند که تصور درستی از زندگی ندارند و مداوم دچار ناکامی از زندگی می شوند.
تعجب ملائک از صبر امام حسین علیه السلام
در زیارت ناحیه مقدسه یک جمله وجود دارد: قَدْ عَجِبَتْ مِنْ صَبْرِک َ مَلآئِکَةُ السَّماواتِ4 ؛ یا ابا عبدالله از صبر شما فرشتگان آسمان تعجب کردند، فرشتگان آسمان صبر حضرت نوح، صبر ایوب، حضرت ابراهیم و زکریا را دیده اند اما از صبر امام حسین علیه السلام تعجب کرده اند؛ معلوم است صبر ایشان از همه ی این صبرها بالاتر بوده و فاصله معناداری با تمام این صبرها داشته است.
یکی از صبرهای امام حسین علیه السلام صبر در جهاد بود
یکی از صبرهایی که امام حسین علیه السلام در روز عاشورا داشتند؛ صبر در جهاد است. قرآن می فرماید: کسانی که در جنگ استقامت می کنند آنها راست می گویند و متقی هستند. ابن اثیر و مسعودی و ... از مورخین اهل سنت هستند که آماری از تاریخ کربلا در آورده اند. در بدن مطهر سیدالشهدا علیه السلام 33 زخم نیزه بوده، 34 زخم شمشیر و خنجر بر بدن مطهر بوده و این 67 زخم غیر از تیرهایی بود که به حضرت پرتاب می شد. مجموع جراحاتی که به حضرت وارد شده 120 زخم بوده و همه ی این جراحات از روبه رو به اصابت کرده بوده یعنی حضرت هیچ وقت پشت به دشمن نکرده بود و با وجود تمام این جراحات حسین علیه السام همچنان در راه خدا جهاد می کرد و ادامه می داد، از هر طرف به آقا حمله می کردند حضرت مردانه حمله را دفع می کرد، تا ممکن بود حضرت روی مرکب جنگیدند وقتی روی مرکب ماندن ممکن نبود حضرت روی زمین پیاده جنگیدند، حتی وقتی به زمنی افتادند حضرت با تکیه بر شمشیر برخاستند و به جهادشان ادامه دادند.
یکی از صبرهای امام حسین علیه السلام صبر در مصیبت بود
یکی از صبرهایی که خیلی اهمیت دارد و ما کم می آوریم، صبر در مصیبت هاست. در روز عاشورا امام حسین علیه السلام اولادش و عزیزترین جوانان را به میدان می فرستند اما صبر می کنند. مهربان تر از امام حسین علیه السلام پدر پیدا نمی کنید چون امام در هر چیزی در حد اعلا هستند. هر کس می آمد تا از امام حسین علیه السلام اجازه بگیرد به میدان برود، حضرت با آنها صحبت می کرد و به بعضی ها اجازه نمی داد اما وقتی حضرت علی اکبر آمد حضرت بدون درنگ اذن دادند و وقتی ایشان به میدان رفت نگاه ناامیدانه ای به ایشان کردند و اشک ریختند، خیلی لحظات غیر قابل تحملی است و دل انسان را آتش می زند اما امام حسین علیه السلام تمام آن لحظات را صبر کردند، سخت تر از تمام اینها این بود که حضرت دید دخترانش را به اسارت می برند اما امام باز هم صبر کردند و به آنها دلداری دادند: لطف خدا هیچ وقت از شما برداشته نمی شود، صبر و تحمل کنید.
پس یکی از جنبه های صبر امام حسین علیه السلام، صبر در مصیبت عزیزان است.
صبر امام حسین علیه السلام در هنگام خشم
یکی دیگر از جنبه های صبر امام حسین علیه السلام صبر در هنگام خشم، غضب و ناراحتی است. اولین گروهی که راه را بر امام حسین علیه السلام و یارانش بستند حربن یزید ریاحی و لشکر هزار نفره اش بود. آنها از راه رسیده بودند و تشنه بودند حضرت فرمود: به آنها و اسب هایشان آب بدهید.
یکی از فرماندهان لشکر امام حسین علیه السلام فرمود: آقا اینها هزار نفر هستند راه را باز کنیم و به کوفه برسیم. چون حضرت را در جایی قرار داده بودند که به هیچ روستا و آبادی و آبادانی نزدیک نباشند اما حضرت فرمود: من نمی خواهم جنگ را آغاز کنم.
یکی از صبرهای حضرت که خیلی قابل توجه است صبر در تشنگی است. خیلی عجیب است وقتی ما تشنه می شویم خیلی چیزها را از یاد می بریم. از روز هفتم محرم آی را در خیمه ها بستند و آب جیره بندی شده بود. حضرت خیلی تشنه است و زخم های متعددی برداشته است اما کاملا صبور است، کام حضرت به قدری خشکیده بود که صدایش جوهره نداشت و در آن حال می فرمود: صبورم ای خدا بر آنچه حکم کردی.
پی نوشت:
1- سوره زمر آیه 10.
2- سوره نحل آیه 96.
3- سوره انبیاء آیه 73.
4- زیارت ناحیه مقدسه