حجت الاسلام دانشمند: نور امام حسین(ع) ظاهر و باطن انسان را روشن می کند+گزارش تصویری

کد خبر: 61907
تمام چراغ های عالم ظاهر را روشن می کنند نه باطن، اگر حجاب در مقابل نورهای دنیایی قرار گیرد اجازه عبور نور را نمی دهند، اما احدی نمی تواند جلوی نور سیدالشهدا علیه السلام را بگیرد ولو رضاشاه یا صدام باشد. امام حسین علیه السلام هم ظاهر و هم باطن را روشن می کند، آبروی دنیوی و اخروی به انسان می دهد.

وارث: عزاداری دهه سوم محرم و ایام شهادت امام سجاد علیه السلام با سخنرانی حجت الاسلام دانشمند و مداحی حاج حیدر خمسه در هیئت ولنجک برگزار شد.

در ادامه متن سخنرانی حجت الاسلام مهدی دانشمند را می خوانید:

حجت الاسلام دانشمند:

چرا به امام حسین علیه السلام "وتر" گفته می شود؟

چرا به امام حسین علیه السلام "وتر" گفته می شود؟ وتر در مقابل شفع قرار دارد و به معنای "تک" است؛ چون امام حسین علیه السلام بی بدیل، بی همتاست و مثل ندارد. برای اثبات این مطلب به چند روایت اشاره می کنیم. امام صادق علیه السلام فرمود: خداوند برای ما 14 معصوم علیهم السلام 14 کشتی نجات قرار داده است اما سفینه نجات امام حسین علیه السلام اسرع از بقیه است، کاری که حضرت می کند بقیه نمی توانند انجام دهند.

نور امام حسین(ع) ظاهر و باطن انسان را روشن می کند

به امام حسین علیه السلام مصباح گفته می شود اما بین مصباح و چراغ های معمولی تفاوت هایی وجود دارد، که تمام اینها اثبات می کند امام حسین علیه السلام مثل ندارد. تمام صفاتی که در ابی عبدالله علیه السلام بیان شده است منحصر به فرد است. نماز، تقوا، انبیاء و ... باعث هدایت هستند. مصباح به معنای خورشید و پروژکتور نیست چند فرق با چراغ های دیگر دارد، تمام چراغهای عالم ظاهر را روشن می کنند نه باطن اگر حجاب در مقابل نورهای دنیایی قرار گیرد اجازه عبور نور را نمی دهند، اما احدی نمی تواند جلوی نور سیدالشهدا علیه السلام را بگیرد ولو رضاشاه یا صدام باشد.

نکته ی دیگر در بیان علت مصباح بودن امام حسین علیه السلام این است که حضرت هم ظاهر و هم باطن را روشن می کند، آبروی دنیوی و اخروی به انسان می دهد. رسول ترک آبرو نداشت اما وقتی نور ابی عبدالله علیه السلام بر او تابید هم دنیا دارد و هم در اخرت باید دید چه می کند، در دنیا دیگر کسی به چشم چاقوکش و لات نگاهش نمی کند.

علت بهشتی شدن، گریه بر اباعبدالله علیه السلام است

با عظمت تر از خورشید نداریم، درست است خورشید منبع انرژی است اما یک روزی همین خورشید تمام می شود اما آیا پایانی برای نور امام حسین علیه السلام وجود دارد؟ در روز قیامت ببینید امام حسین علیه السلام چه می کند؟ بهشت 8 درب دارد، مهم ترین، فراخ ترین و پر برکت ترین درب بهشت "باب الحسین" است.

حضرت زهرا سلام الله علیها در روز قیامت سر بریده حسین علیه السلام را می آورد و می فرماید: بِأَيِّ ذَنْبٍ قُتِلَتْ ؛ در حالی که خود حضرت زهرا سلام الله علیها مظلوم در عالم است اما خودش را مطرح نمی کند و امام حسین علیه السلام را مطرح می کند و می فرماید: به چه گناهی پسر مرا کشتید؟ حضرت قیامت را به دست می گیرد و خدا هم می فرماید: هر کس را می خواهی شفاعت دهی یا بهشت بفرستی در اختیار توست. هر کس اشک ولو به اندازه بال مگس ریخته باشد، یا دلش برای حسین علیه السلام سوخته باشد، یا قدمی برای امام حسین علیه السلام برداشته باشد حضرت زهرا سلام الله علیها مزدش را می دهد.

در آن روز است که می فهمیم بهشتی شدن ما به خاطر نماز و روزه نیست البته باید نماز و روزه و حج را انجام داد اما بهشتیان می گویند: ما مدیون امام حسین علیه السلام هستیم و او ما را بهشتی کرد.

امام صادق علیه السلام فرمودند: خداوند ملائکی خلق کرده که چیزی شبیه شیشه دستشان است و اشک های بر سیدالشهدا علیه السلام را جمع می کنند. روز قیامت در صحرای محشر که کسی به کسی نیست، مادر از فرزند فرار می کند، برادر از برادر فرار می کند ملکی نزدت می آید و صدایت می زند و اشکی که بر امام حسین علیه السلام ریخته ای را می دهد. این اشک ها هزاران کلیومتر تو را از جهنم دور می کند.

ابی عبدالله علیه السلام اکسیر اعظم است

دانشمندان امروز صنعتی به نام "شیمی عالی" به دست آورده اند همان علم کیمیا که بشر خیلی به دنبال آن بود اما می خواهم بگویم سیدالشهدا و اهل بیت علیهم السلام قابل مقایسه با شیمی عالی نیست چون شیمی عالی شاید بتواند خاک، مس و آهن را به طلا تبدیل کند اما آیا می تواند انسان جهنمی را بهشتی کند؟ قلب مرده را می تواند زنده کند؟ اما سیدالشهدا علیه السلام می تواند، قلب خیلی ها مرده بود اما وقتی نورحضرت به قلبشان تابید زنده شدند. خیلی ها جهنمی صد در صد بودند اما سوار کشتی مجات اهل بیت علیهم السلام شدند و نجات یافتند. ابی عبدالله علیه السلام اکسیر اعظم است.

خدا خیلی به ما شیعیان لطف دارد. فرض کنید یک نفر سنی در 40 سالگی شیعه می شود یعنی 40 سال از عمرش را بی ولایت زندگی کرده و نفس کشیده اما من و شما یک ثانیه و چشم برهم زدن بی حسین علیه السلام نبوده ایم، درست است گناه کرده ایم یا جاده خاکی رفته ایم اما همان موقع هم که گناه می کردیم حسین علیه السلام را دوست داشتیم، مثال دنیایی می زنم وگرنه قصد پایین آوردن ارزش را ندارم، طلا طلاست حتی اگر نجس شود چون با نجس شدن تبدیل به مس نمی شود. تا انسان محبت اهل بیت علیهم السلام را نداشته باشد قابل قیاس با انسان با محبت نیست.

محبت اهل بیت علیهم السلام کمک کننده انسان است

محبت اهل بیت علیهم السلام بسیار دستگیر است حتی اگر ولایت نداشته باشد و بگوید من امیرالمومنین علیه السلام را بسیار دوست دارم، حتی اگر او را امام هم نداند باز این محبت کمکش می کند. پیامبر صلی الله علیه و آله در مسجد بودند و کسی نزد حضرت آمدو گفت: فلان یهودی فوت کرد. حضرت فرمود: هر وقت به آیین خودش غسل و کفن کردند مرا خبر کنید. عمربن عبدالخطاب گفت: شما می خواهید به تشییع جنازه یک نفر یهودی بروید؟ حضرت فرمود: بله این یهودی با بقیه فرق داشت او بسیار حضرت علی علیه السلام را دوست داشت و عاشق او بود. حال تصور کنید جنازه ای را رسول الله صلی الله علیه و آله تشییع کند.

محبت به اهل بیت علیهم السلام غوغا می کند. ما هم امام حسین علیه السلام را واقعا دوست داریم و هم به عنوان امام قبولش داریم، به عنوان اینکه ایشان رهبر ماست و جزو 14 معصوم علیهم السلام است قبولش داریم. شخصی به امام صادق علیه السلام عرض کرد: شیعیان شما دروغ می گویند، جنس می گیرند پولش را نمی دهند و ... می گویند ما شیعه اهل بیت علیهم السلام هستیم. حضرت فرمود: زشتی های شیعیان ما را از ذاتشان جدا کنید، بدی های عملشان را تقبیح کنید. شیعیان ما از اضافه گِل ما خلق شده اند.

فرض کنید پسر شما تلویزیون را می شکند به او نگویید: برو که پسر من نیستی و از این خانه بیرون برو. به او بگویید: خیلی کار زشتی انجام دادی، امام صادق علیه السلام هم همین را می فرمایند که کارشان زشت و بد است نه شخصیت آنها. محبت به اهل بیت علیهم السلام دست انسان را می گیرد.

درست است ما گناه انجام داده این اما به نیت مبارزه با خدا و اهل بیت علیهم السلام گناه نکرده ایم، هنگامی که ملک الموت بیاید پرونده عمل ما صاف شده است حال با مریضی، تصادف، غربت، قرض یا ... و گناهان ما پاک می شود. من گاهی به افرادی که در کما هستند حسرت می خورم نعمت است و ما نمی دانیم چون مثل یک برگه قرآن پاک می شود و به پاکی محض که رسید ملک المومت او را می برد. شاید کسی که در کما رفته باشد گذشته ی خوبی نداشته باشد اما وقتی از او می پرسی نظرت درباره حضرت عباس چیست؟ می گوید: به فدای دست های بریده حضرت عباس.

گاهی به زندان می روم زندانی هایی که بدترین خلاف ها را انجام داده اند بسیار گریه می کنند، پرونده اش سنگین است اما وقتی به حسین علیه السلام می رسند گریه می کنند.

حجت الاسلام دانشمند: