سخن امام صادق(ع) درباره کسانی که از خدا شرم می‌کنند
خداوند به داود گفت هرگاه بنده مؤمن گناهی کند و سپس از آن گناه برگردد و به هنگام یاد کردن از آن گناه شرم کند، او را بیامرزم و آن گناه را از یاد فرشتگان نگهبان اعمال ببرم.
وارث: امام جعفر صادق علیه السلام فرمودند:
خداوند عز و جل به داود پیامبر - که بر پیامبر ما و خاندانش و بر او درود باد - وحی کرد: ای داود ! هرگاه بنده مؤمن من گناهی کند و سپس از آن گناه برگردد و توبه نماید و به هنگام یاد کردن از آن گناه از من شرم کند، او را بیامرزم و آن گناه را از یاد فرشتگان نگهبان اعمال ببرم و آن را به نیکی بدل کنم. و از این کار مرا با کی نیست که من مهربانترین مهربانانم.
متن حدیث:
الإمامُ الصّادقُ علیه السلام:
أوحی اللّهُ عز و جل إلی داودَ النَّبیِّ علی نبیّنا وآلهِ وعلَیهِ السّلامُ : یا داودُ ، إنّ عَبدیَ المؤمنَ إذا أذْنَبَ ذَنبا ثُمّ رَجعَ وتابَ مِن ذلکَ الذَّنبِ واسْتَحیی مِنّی عندَ ذِکْرِهِ غَفَرْتُ لَهُ ، وأنسَیْتُهُ الحَفَظَةَ وأبْدَلْتُهُ الحسَنَةَ ، ولا اُبالی وأنا أرْحَمُ الرّاحِمینَ.
«بحار الأنوار، جلد6، صفحه 28»