حجت الاسلام پناهیان: هفت سال دوم زندگی کودکان، دوران ادب کردن است+گزارش تصویری

وارث: مراسم شب اول ماه مبارک رمضان با سخنرانی حجت الاسلام پناهیان در هیئت شهدای گمنام، برگزار شد.

در ادامه متن سخنرانی حجت الاسلام علیرضا پناهیان را می خوانید:

تاثیر محبت امیرالمومنین(ع) در سرنوشت انسان

اساسا ذکر علی بن ابی طالب علیه السلام یکی از عبادات ماست، که از پرفصیلت ترین عبادت هاست، سفارش کرده اند وقتی مومنین دور هم جمع می شوند ذکر از فضایل و مدح ایشان بگویند. محبت و ارادات به امیرالمومنین علیه السلام عجیب در سرنوشت انسان تاثیر مثبت دارد.

زندگی امیرالمومنین علیه السلام از ابتدا عحیب بود داستان به دنیا آمدن ایشان در خانه خدا داستان پر رمز و رازی است. چرا خود پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله در خانه کعبه به دنیا نیامدند؟ یقینا مقام حضرت از امیرالمومنین علیه السلام بالاتر است.

حضرت عیسی علیه السلام که می خواست به دنیا بیاید خدا به مادرش فرمود: از مسجد بیرون برو، مسجد زایشگاه نیست. حال یک مسجد نه خانه کعبه، این آگاهی را همه دارند و برعکس این موضوع برای علی بن ابی طالب علیه السلام اتفاق افتاد، زبان ها بسته است و همه لال شده بودند، امیرالمومنین علیه السلام شخصیت برجسته ای است که اگر پیامبر صلی الله علیه و آله را تایید کرد کمک حضرت باشد، کار را برای بقیه سهل کند، معجزه ای به تایید او آمد.

این تشبیه ها در روایات ما وجود دارد و ممکن است در ادبیات ما توهین باشد، آن زمان اینگونه تشبیه ها توهین نیست و نبوده. در گذشته پیامبری به نام صالح بوده که ناقه و شتی از دل کوه بیرون آورد و دلیل نبوتش شد و برای مردم عجیب بود. دشمنان او برای تضعیف کار او چاره ای جز کشتن ناقه نداشتند و آن را کشتند، گفته می شود: آن کسی که ناقه را کشت اول شقی عالم است، درباره ابن ملجم هم گفته می شود دومین شقی عالم است، چون ابن ملجم هم معجزه پیامبر صلی الله علیه و آله را به شهادت رساند؛ از یک جهاتی این شباهت وجود دارد. علی بن ابی طالب علیه السلام معجزه زمان پیامبر صلی الله علیه و آله است و برای اهل دیده و درک ایشان یک سند می شود.

راز ولادت امیرالمومنین(ع) در خانه کعبه

پیامبران همیشه به اعوان و انصار نیاز داشتند و این روال درباره پیامبر صلی الله علیه و آله رخ داد، خداوند قبل از اینکه ایشان مبعوث شود، کمک و یارش را با یک معجزه به دنیا می آورد. تمام پدران و مادران مکه به امیرالمومنین علیه السلام حسادت می کردند که چرا فرزند ابوطالب باید در خانه کعبه به دنیا بیاید. یعنی از ابتدا حسادت ها روی امیرالمومنین علیه السلام زیاد بود.

خدا این تدبیر را نکرد که کسی را کمک پیامبر صلی الله علیه و آله قرار دهد که حسادت روی او کمتر باشد، آنها کفرشان از امیرالمومنین علیه السلام در می آمد واذیت می کردند. خدا می فرماید: من همینطوری امتحان می گیرم، می خواهم سره از ناسره تشخیص داده شود. خدا وقتی بخواهد امتحان کند زمینه امتحان را هم پیش می آورد.

بعضی از بچه حزب اللهی ها در انتخابات فعالیت کردند اما برنده نشدند میگویند: چرا ما موفق نشدیم. شما که برای خدا کار کردی 16 میلیون رأی آوردی! اما پیامبر صلی الله علیه و آله با آن عظمت چهره به چهره رفت فعالیت کرد در شهر طائف، حتی یک نفر هم حرفش را قبول نکرد! خدا اینطور امتحان می کند.

الان چرا من می گویم آخرالزمان شده؟ چون نسبت به صدر اسلام خیلی سهل شده. اکثر افرادی که خط و ربطشان درست نیست محبوبیت هم ندارند. جالب است برای من میگویم خدایا تو خودت می خواهی یک طوری پیروزی با حق باشد. اما در صدر اسلام چنین نبود تاریخ را که مرور می کنیم می بینیم خدا خیلی به مردم مکه سخت گرفته است چون مدعی بودند خانه کعبه در شهرشان است، اخرین پیامبر از آنهاست. خدا هم آنها را با علی بن ابی طالب علیه السلام امتحان می گیرد که کفرشان خانوادگی در آمده.

امیرالمومنین(ع) نقش امتحان کننده دارد

مردم مکه همه حول کعبه زندگی می کردند و به نوعی همه متولی کعبه بودند، درآمدشان از خانه کعبه بوده. مثلا یک روستای کوچکی را فرض کنید که حول یک امامزاده شکل گرفته و مردم نانشان از امامزاده و زائران است، لذا ارتباطشان فرق می کند. مردم مکه نسبت به کعبه ارادت ویژه ای داشتند و یک دفعه به قول خودشان تبعیض ناروا را دیدند (به دنیا آمدن امیرالمومنین علیه السلام در خانه کعبه) و یار پیامبر صلی الله علیه و آله باید کسی باشد که همه به او حسادت دارند.

امیرالمومنین علیه السلام کلا تا آخر عمر همین نقش را داشت و روکم کن بود. نامش را ببینید: "علی" با حسن، حسین و محمود چقدر فرق می کند! مظهر علو و عظمت خداست، کسی تکبر داشته باشد و با علی علیه السلام مواجه شود به او برمی خورد! از همان میلادش در خانه کعبه نگاه کن! کفر بقیه را در آورد. موقع جان دادن ما هم امیرالمومنین علیه السلام نزد ما می آید و ما را می بیند، اگر تکبر نسبت به مولا در دلمان باشد همان جا می خواهیم غضب کنیم و موضع بگیریم! و اگر تواضع داشته باشیم، ناگهان او را دوست خواهیم داشت. امیرالمومنین علیه السلام نقش امتحان کننده دارد.

وقتی زحمت و دقت رسول خدا صلی الله علیه و آله را در تربیت می بینم به تعجب می افتم. تربیت در چه سنی؟ مهم ترین سن تربیت در 2 تا 7 سال اول است. بچه با دقتی به والدین نگاه می کند که خود والدین چنین دقتی ندارند. بچه شاید عکس العمل نشان ندهد اما همه را ثبت می کند. کار تربیتی برای کودک در خانه اصولی دارد.

وظیفه والدین در 7 سال ابتدای زندگی

در 7 سال اول تربیت فرموده اند: کاری کن بچه از محبت سیراب شود، سعی کن او سلطان باشد و هر چه گفت اجرا کن، بچه به آرامش و قراری برسد از پشتیبانی والدینش. وقتی ابن ملجم خواست با امیرالمومنین علیه السلام بیعت کند، آقا همان لحظه فرمود: تو مرا به قتل خواهی رساند. ابن ملجم از تعجب شاخ درآورد و گفت: من؟! من در این دنیا از همه بیشتر به تو علاقه دارم. حضرت به نکته ی تربیتی در کودکی اش اشاره کرد و پرسید: آن مرضعی که تو را در کودکی شیر می داد یهودی نبود؟ شعری در گوش تو می خواند، این شعر در تو اثری گذاشته که تو مرا خواهی کشت. ابن ملجم امیرالمومنین علیه السلام بیا و مرا بکش اما حضرت فرمود: ما قصاص پیش از جنایت نمی کنیم.

در خاطرات رجبعلی خیاط آمده که شخصی نزد ایشان آمد و گفت: چند وقتی است همسرم بیمار است و خوب نمی شود دعایی کنید. آقای رجبعلی خیاط فرمود: همسر شما سال پیش دختر سه ساله تان را کتک زده و خوب نمی شود مگر اینکه از دل کودک دربیاورد و او را شاد کند. این ماندگار بودن اثر بعضی از اتفاقات روی بچه هاست.

7 سال دوم دوران ادب کردن است

7 سال دوم اصل دوران تربیت است، دوران ادب کردن است، 7 سال اول حکم مقدمه را دارد. متاسفانه آموزش و پرورش در این دوران موفق نیست. در مدارس بچه ها را به یک سری رفتارها وادار می کنند اما ادب نمی کنند! ادب یک چیز دیگر است، وقتی بچه از 7 تا 14 سالگی تربیت شد بعد از 14 سالگی بدش می آید شهوت رانی و هوس رانی کند. روانشاسان می گویند: بچه ها حدود 7 سالگی دوست دارد دستور بشنود.

پیامبر صلی الله علیه و آله فرمود: به بچه دستور بدهد نماز بخواند. آن وقت شما می خواهی با تشویق و شکلات بچه را به نماز خواندن وادار کنی؟ تشویق را همیشه داشته باش اما باید ادب رفتاری را هم آموزش بدهیم.

زمانی که سند 2030 امضا نشده بود ما آثارش را در کتب درسی می دیدیم الان که امضا هم شده! اساسا بزرگ ترین سرمایه انسانی خودمان را با عدم وجود یک نظام تربیت و تعلیم بسیار پیشرفته در دبستان داریم از دست می دهیم.

عملیات تربیتی ائمه(ع) برای فرزندانشان

آیا واقعا امیرالمومنین علیه السلام نیاز به تربیت داشت؟ او در خانه کعبه به دنیا آمده بود و چشم و گوشش باز بود و جبرئیل امین را می دید، وحی را می شنید اما باز هم نیاز به تربیت داشت. پیامبر صلی الله علیه و آله تربیت او را از خانه ابوطالب بیرون می آورد تا خودش او را تربیت کن، حضرت ابوطالب که خودش عاشق پیامبر صلی الله علیه و آله است.

اینجاست که توجه انسان به موضوع تربیت جلب می شود، خیلی موضوع با اهمیتی است، فضا و محیطی که انسان می خواهد خودش را در آن محیط قرار دهد خیلی بااهمیت است.

اینکه رسول خدا صلی الله علیه و آله تربیت شده ی خداوند هستند را ما درک نمی کنیم، اینکه 40 سال مسیر تربیت طول کشید با اینکه حضرت از یک خانواده بسیار ناب بودند، خانواده عبدالمطلب خانواده ی بسیار برجسته هستند، هیچ وقت بت نپرستیدند، آلوده به رفتارهای بد نشدند، خانواده شرافت مندی بودند اما تربیت جای خودش را دارد. امیرالمومنین علیه السلام برای فرزندانشان عملیات تربیتی دارند با وجودی که هر دو امام هستند و ما معتقد هستیم امام از کودکی امام است، البته همیشه هم موفق نبوده اند و بعضی از فرزندانشان خراب از در می آمدند.