و امّا بعد...روز تنهایی!

وارث: همه آدم‌هایی که برای تنها نبود‌ن‌مان رویشان حساب می‌کنیم، که وقت‌های سختی فکر می‌کنیم چه خوب که هستند، که شانه‌هایشان خوب تکیه‌گاهی‌ست برای لحظه‌ای آسودن، برای چند قطره‌ای گریستن و سبک شدن، که اصلاً بودن‌شان، حضورشان مایه آرامش است، مایه دل‌گرمی‌ست، آن روز نیستند. آن روز که روز تنهایی‌ست.

یَوْمَ یَفِرُّ الْمَرْءُ مِنْ أَخِیهِ. وَأُمِّهِ وَأَبِیهِ. وَصَاحِبَتِهِ وَبَنِیهِ. لِکُلِّ امْرِئٍ مِّنْهُمْ یَوْمَئِذٍ شَأْنٌ یُغْنِیهِ(عبس 34- 37)

"مریم روستا"