حجت الاسلام عبدالملکی: حضرت حمزه مقام شفاعت عام دارد

دو حادثه ی مهم برای تشیع

در ایام نیمه ی شوال دو حادثه ی مهم برای تشیع اتفاق افتاده است یکی شهادت حضرت حمزه سیدالشهدا علیه السلام و دیگری شهادت حضرت عبدالعظیم حسنی و متاسفانه هر دو مورد غفلت واقع می شود. در منابع اهل سنت مطلبی پیرامون حضرت حمزه سیدالشهدا یا ندارند یا اگر دارند به بدی از او یاد می کنند؛ یک شخصیت تاثیرگذاری در صدر اسلام بوده است.

وقتی پیامبر صلی الله علیه وآله به رسالت رسیدند امیرالمومنین علیه السلام ده ساله بودند،حامی هستند اما به حسب ظاهر در آن مقطع زمانی در مقابل ابولهب ها و ابوجهل ها اگر حضرت فرصت تبلیغ پیدا کرد به سبب وجود حضرت حمزه سیدالشهدا بوده است؛ عموی نازنین حضرت که یل و پهلوان بود و همه از او حساب می بردند. این قدر شخصیت عزیز و عظیمی است که هروقت به اهل بیت علیهم السلام ظلم می شد از ایشان یاد می کردند و می فرمودند: وا حمزتا، وا جعفرا.

بخش عمده ای از فضایل و مناقب حضرت حمزه به درک واصل کردن نزدیکان خلفاست و به سبب کینه ای که از او دارند از او نامی نمی برند یا چهره ای مخدوش از او معرفی می کنند. در روایت داریم در روز قیامت هیچ کس سواره نیست الا این 4 نفر که یکی از آنها حضرت حمزه سیدالشهدا علیه السلام است. جزو کسانی هستند که مقام شفاعت دارند، اینطور نیست که در قیامت هر کسی بتواند شفاعت کند، یا یک حدی دارد و تا یک تعدادی می توانند شفاعت کنند. مقام شفاعت عام را چند نفر دارند: حضرت فطمه زهرا سلام الله علیها، حضرت معصومه سلام الله علیها و حضرت حمزه سیدالشهدا؛ و متاسفانه توسل به ایشان مورد غفلت واقع شده است.

شهادت؛ معامله ای تاجرانه

شفا فقط در تربت حضرت سیدالشهدا علیه السلام است و اگر با تسبیحی که ساخته شده با تربت ایشان باشد فضیلت بالاتری دارد. حضرت زهرا سلام الله علیها بعد از شهادت پیامبر صلی الله علیه وآله از خاک قبر حضرت حمزه تسبیح درست کرد و با آن ذکر می گفت. شهادت از شهود می آید، مثلا می دانی یک ماده بی رنگ و بی بو هست که به آن علم گفته می شود اما یک وقت هست آب را کف دستت نگه می داری این یقین است، حال اگر آب را بخوری با تو یکی می شود به این شهود می گویند. وقتی گفته می شود کسی شهید شد یعنی با مبدأ یکی شد.

مقام معظم رهبری تعبیر ظریفی دارند می فرمایند: یک بدن فانی وفناپذیر چقدر می تواند عمر کند؟ نهایت 150 سال، یک شی فانی می دهی و در مقابلش ابدیت می گیری، شهادت همیشه معامله تاجرانه است یکی چیز فناپذیر را می دهی و در مقابلش ابدیت و مقام والا را می گیری. اینطور نیست که قسمت هر کسی بشود.

چرا به حضرت حمزه لقب "سيدالشهدا" داده ‌اند؟

یک زمانی فکر میکردم به این دلیل به حضرت حمزه لقب سیدالشهدا داده اند: یک روز پیامبر صلی الله علیه وآله نزد عمه شان صفیه آمدند و ایشان گریه می کرد و می گفت: ناراحت غربت حمزه هستم، اولاد و خانواده ای نداشت که به قبرش بیایند. حضرت به مردم فرمود: ابتدا به قبر حمزه بیایید و بعد به قبر شهدای جنگ اُحد بروید.

دلیلش این است که قبل از ولادت امام حسین علیه السلام پیامبر صلی الله علیه وآله فرمود: مژده ولادت حسین را به همه می دهم. حضرت حمزه این قدر تعریف حسین را قبل از ولادتش از حضرت شنیده بود که بسیار مشتاق بود او را ببیند. روزی رسول خدا صلی الله علیه وآله از تقدیر الهی خود برای عمویشان تعریف می کردند. فرمودند: ای حمزه تو قبل از ولادت حسین بن علی علیه السلام به شهادت خواهی رسید. تصور فراغ از حضرت سیدالشهدا برای عمویشان بسیار سخت بود. همین فراغ باعث شد که حضرت حمزه علیه السلام به اوج اعتلاء رسیده و شهادتی همچون شهادت حضرت امام حسین علیه السلام داشته باشند.

محضر امام معصوم علیه السلام آمدند و پرسیدند: اگر ما قبر امام حسین علیه السلام را بشکافیم بدن ایشان آنجاست؟ حضرت فرمود: خیر بدن هر امام معصوم را سه روز پس از دفنش به آسمان ها می برند. حتی جسم و جسدش هم در زمین نمی ماند. پرسیدند: پس حسین بن علی علیه السلام کجاست؟ فرمود: و قبرٌ فی قلوب من والاه. من خودم این جمله از آسیداحمدآقای نجفی شنیدم که می فرمود: «هر وقت دلت برای کربلا تنگ شد و دسترسی نداشتی برو نزد کسانی که امام حسین علیه السلام را دوست دارند و عاشق او هستند دستت را روی قلبشان بگذار و بگو: السلام علیک یا اباعبدالله؛ می خواهی یک چیز بالاتر یادت بدهم؟ برو بگرد و کسی که دوست دارد به کربلا برود اما شرایطش را ندارد پیدا کن، او دیگر از همه بالاتر است و دستت را روی قلبش بگذار وسلام بده.»

جفای تهرانی ها به سیدالکریم

مرحوم آیت الله بهجت می فرمود: تهرانی ها اگر هفته ای یک بار به زیارت سیدالکریم نروند جفا کرده اند. چرا گفته اند اگر کسی به زیارت حضرت عبدالعظیم حسنی برود ثواب زیارت سیدالشهدا علیه السلام را به او می دهند؟ در مورد زیارت سیدالشهدا علیه السلام گفته شده کسی که ایشان را زیارت کند گویی خدا را در عرض زیارت کرده است.

مرحوم میرزااسماعیل دولابی می فرمود: خدا 124 هزار پیغمبر فرستاده است فقط در بین اینها پیغمبر صلی الله علیه وآله حبیب الله شدند چرا؟ پیغمبر صلی الله علیه وآله از روز اول به خدا فرمود اگر تو نخواهی هیچ چیزی نمی شود و اگر تو بخواهی می شود. خدا فرمود: به عزت و جلالم قسم اگر بنده ای چیزی بخواهد و در دلش در کنار من چیز دیگری مدنظرش باشد من به همان واگذارش می کنم؛ و اگر خدا نخواهد کاری انجام شود نمی شود که نمی شود!

حضرت عبدالعظیم حسنی از نوادگان امام مجتبی علیه السلام بود. بعد از شهادت امام صادق و موسی بن جعفر علیهما السلام برای اینکه اموال امامت را بالا بکشند هر کسی که سید بود یک پُزی می داد که من امام هستم! حکومت می دانست امامت در نسل بچه های حسین علیه السلام است و دوست داشتند از فرزندان امام مجتبی علیه السلام کسی امام شود مخصوصا حضرت عبدالعظیم حسنی.

در آن مقطع زمانی حضرت عبدالعظیم حسنی هم فقیه و هم دانشمند و هم محدث بود و جایگاه بسیار خاص و ویژه ای داشت. وجود نازنین امام هادی علیه السلام در سن کم به امامت رسیدند و حضرت عبدالعظیم حسنی می توانست ادعای امامت کند چون هم سنش بیشتر بود و هم وجنات و سکنات زیادی داشت.

لزوم عرضه کردن دین به عالم یا امام معصوم(ع)

در دین و مسلکت چه کسی را قبول داری؟ برو نزدش زانو بزن و بگو برداشت من از دین این است آیا درست است؟ اینکه از من خودن پایین بیایی و خودت را خرد کنی ارزشمند است. سیدالکریم با وجنات و آن سن و سال نزد امام هادی علیه السلام آمد و گفت: دین من این است آیا درست است؟ حضرت فرمود: انت ولینا حقاً.

برای چه در مورد سیدالکریم واژه رحلت را به کار می برند؟ رحلت برای کسی است که در رختخواب از دنیا برود. سه مدل از نحوه شهادت ایشان نقل شده و هیچ چیزی غیر از این گفته نشده. حکومت وقت یعنی بنی العباسی ها او را در سرداب زندانی و زنده به گور کردند؛ این شهادت است نه رحلت. روایت دیگر این است که ایشان را در زیلو پیچاندند تا اینکه به شهادت رسیدند.