آیا ذکر یا علی شرک به خداست؟

وارث: تقرب جستن به بزرگان اصلا به معنای الوهیت دادن به آنان نیست.

شیعه واسطه هاى فيض را، فاعل مستقل از اراده و قدرت خدا بداند دچار شرك گشته است و باید پاسخگو باشدکمک خواستن و استمداد در کارها، از غیر خداوند متعال اگر به این عنوان باشد که برای آنان قدرت و توانایی ذاتی و مستقل در مقابل قدرت خداوند قائل باشیم و آنها را مستقل و بی نیاز از قدرت خداوند بدانیم شرک و کفر است .در صورتی که شیعه ، واسطه های فیض را فاعل مستقل نمی داند و فاعل بودن آنان وابسته به قدرت و اراده خداوند و در اثر قرب آنان به خداوند است. در نتيجه اين حاجت خواستن، شرك نيست .

در روايات بسیاری ياد خدا و اوليای الهی، عبادت معرفی شده است از جمله:

سَعْدِ بْنِ طَرِيفٍ عَنِ الْأَصْبَغِ بْنِ نُبَاتَةَ قَالَ سَمِعْتُ ابْنَ عَبَّاسٍ يَقُولُ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ذِكْرُ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ عِبَادَةٌ وَ ذِكْرِي عِبَادَةٌ وَ ذِكْرُ عَلِيٍّ عِبَادَةٌ وَ ذِكْرُ الْأَئِمَّةِ مِنْ وُلْدِهِ عِبَادَةٌ الْخَبَرَ. ابن عباس می گويد: پيامبر اکرم فرمود: ياد خدا عبادت است و ياد من عبادت است و ياد علی عبادت است و ياد امامان که از فرزندان او هستند عبادت است.

مستدرك‏ الوسائل/ج5/ص283.

در این حدیث مبارک و احادیث مشابه آمده است که یاد مولی الموحدین امیرالمؤمنین علی علیه السلام و نگاه به چهره ایشان عبادت است. چرا که یاد علی علیه السلام باعث می شود که انسان به یاد عظمت و بزرگی خداوند بیفتد.

منبع:کانال حوزه علمیه امام صادق ع